Let the war begin (FbtW - Groep 2)

Onderwerp: Let the war begin (FbtW - Groep 2) za feb 20, 2016 11:42 pm

Er klonk een geïrriteerde grom terwijl hij door het gebied rodtachtige gebied liep. Die hele ontmoeting met Caine had zijn humeur volledig verpest. Het was redelijk vroeg in de ochtend en de zon scheen door een dunne mist. Sneeuwvlokken vielen naar beneden, waarschijnlijk de laatste van het seizoen. De temperatuur begon steeds verder te stijgen. Op sommige plekken kon je zelfs al veel vogels horen fluiten. Allemaal dingen die hem normaal wel vrolijk konden maken. Maar nu zat dat er niet in, en binnenkort ook niet. Nu hij wist dat de grote zilver gekleurde wolf ook in dit gebeid liep zou hij niet meer vrolijk kunnen zijn tot deze wolf weer was verdwenen, of dood was. Dat laatste zou hij ook zonder moeite waarmaken, waarschijnlijk zelfs met veel plezier. Maar zijn conditie was nu niet bepaald goed. Hij moest eerst sterker worden. Cainen was groot en aangezien hij al lang niet meer had gevochten was het een grote uitdaging en zeker geen makkelijke. En daarnaast was er nog iets heel anders wat hem tegen hield. Zijn zus, die zou er nou niet bepaald blij mee zijn. Die zou vooral heel erg teleurgesteld zijn, hij had haar beloofd dat hij veranderd was, dat hij diezelfde fout nooit meer opnieuw zou maken. Zij was de enige die ondanks al zijn fouten hem nog vertrouwde en aan zijn kant stond, althans, de enige die echt wat over hem wist. Yngvarr was natuurlijk ook een vriend, alleen de kans was groot dat die band zou verdwijnen als hij wist wie Biscuit echt was. Maar op één of andere manier werd de woede langzaam sterker dan dat schuldgevoel. Hij was trouwens niet de enige die een hekel aan Cainen had. Er waren meerdere wolven, wat ook niet vreemd was. Cainen wilde het liefst iedereen die niet in Serigala geboren was weg hebben. Helaas zou hij daar geen succes mee hebben en krijgen, al zat er wel een oorlog aan te komen. Een oorlog waar hij klaar voor was. Hij zou er alles aan doen om wraak te nemen. Een koude wind ging door zijn vacht, een koude wind gevuld met geuren van vreemde. De witte reu stopte met lopen. Hij had totaal geen zin in een ontmoeting, al helemaal niet met meerdere wolven. Eigenlijk was hij van plan te jagen. Zijn poot was zo goed als beter, daar wilde hij nu goed gebruik van maken. Helaas had hij waarschijnlijk geen andere keus dan dat plan opzij zetten. De geuren waren overal om hem heen, het leek wel alsof hij omsingeld was. Echter kon hij geen bekenden ruiken, ook geen oude vijanden dus. Omdat hij toch niet kon weg lopen ging hij maar zitten. Hij was toch niet bang, dat was hij al heel lang niet meer.

Groep 2:
Tristan x Agron |VS| Emaya x Biscuit

-Verwondingen
Tristan; Mag wel een diepe/ernstige verwonding krijgen, eventueel littekens, verwonding aan een poot.
Emaya; Niet te ernstig, maar wel littekens, dus een paar diepe sneeën, staart verwond, en haar oor mag gescheurd.
Biscuit; Mag gewoon gewond raken. Sowieso geen verwondingen aan zijn poot want daar heeft hij al last van.

B I S C U I T ❄

(c) ELRIC

Onderwerp: Re: Let the war begin (FbtW - Groep 2) zo feb 21, 2016 12:14 pm

Op zijn rug had de wolf onder een boom gelegen. Hij was nu eenmaal lui, maar dat niet alleen, ook moest hij zijn krachten sparen. Een tijd geleden had hij wat gehoord over de nieuwe wolven die door Serigala liepen en hoe de vaste bewoners er niet mee gediend waren. Ze wilden de nieuwelingen weg jagen en natuurlijk zou Tristan ermee helpen. Dat zorgde ervoor dat hij nog eens een productieve dag had in zijn leven. Niet dat hij wat had tegen de nieuwe wolven. Ze mochten gaan en staan waar ze wilden, enkel moesten ze hem met rust laten als hij geen zin had in hen.
De reden dat hij dan toch meedeed? Het was simpel weg voor Tristan zijn eigen plezier. Heel de situatie nam hij niet serieus op. De vuil witte reu zag het als een spelletje, ook al werd er gevochten en zou er bloed vloeien. Dat maakten gewoon dat het een gevaarlijk spelletje werd.

Nieuwsgierig begonnen de oren van de wolf te draaien en zijn neus bewoog zichtbaar terwijl hij de geur die dichterbij kwam in zich op nam. Nu daar ging zijn dutje dan. Nog steeds bleef hij echter op zijn rug liggen, wat er niet elegant uit zag, al helemaal niet wanneer hij moest geeuwen. Het was een luide geeuw geweest, bedoeld om de aandacht te trekken van omstanders.
Tristan deed één oog open en in zijn zicht zag hij een andere witte reu lopen. Nu dat was toeval, één van de vreemde kwam zo maar langs gewandeld. Hij moest ze niet eens gaan zoeken want ze kwamen van zelf. Nu dat noemde Tristan nogal service. ‘Good afternoon sir,’ zei de vuil witte reu terwijl dat hij eens de moeite deed om weer op vier poten te gaan staan en naar de vreemde toe te wandelen. Bij de eerste paar stappen sterkte hij zijn voorpoten uit door ze wat verder weg te plaatsen. Zijn ogen verlieten nooit de andere reu. ‘Dus dat is één van die indringers,’ sprak hij bedenkelijk tegen zichzelf. Een grijns lag vanaf het eerste moment op zijn lippen.

T R I S T A N

Onderwerp: Re: Let the war begin (FbtW - Groep 2) zo feb 21, 2016 12:30 pm

Nog steeds had ze haar moeder niet meer gezien sinds de ontvoering. Jammer, maar leven ging verder. Ze had al een aantal bekenden gezien of geroken. Scarleg, Aissar. En nu was ze naar het Noorden gewandeld. Inmiddels was ze in een Taiga. Ze had zo'n vreemd gevoel, dat zei dat ze tot nu toe geluk had gehad. Ze had nog maar 1 vreemde ontmoet, en diegene was vrij vriendelijk geweest. Natuurlijk zou er nooit een gebied zijn met alleen maar vriendelijke wolven, maar ze ontweek de andere Shadows en de wolven die van oorsprong uit Serigala kwamen. Want niet iedereen zou zo gastvrij zijn sinds de helft van Wolf Story hiernaartoe was verhuisd. Ook nu rook ze, heel vaag, de geur van Wolf Story. Was er nog een wolf uit haar geboorteplaats? Ze kwam dichterbij, en zag een sneeuwwitte reu en een vuil witte. Ze twijfelde eventjes, maar stapte door en kwam dichterbij. "Dus dat is 1 van die indringers," zei de vuil witte. Indringers? Wacht, waren de wolven uit andere gebieden.. indringers?! Emaya gromde iets, binnensmonds, maar daarna plakte ze een neutraal gezicht op haar snuit en ging ze nog iets dichterbij staan. De sneeuwwitte rook naar Wolf Story. Ze wierp een blik op hem. Hij was zeker ouder dan zij, maar de kans was groter dat hij de vuil witte aanviel, omdat hij hem een indringer noemde. Hmm, wat zou er gebeuren?

Onderwerp: Re: Let the war begin (FbtW - Groep 2) ma feb 22, 2016 12:02 pm

Meteen richtte hij zijn kop op toen er plotseling een vuil witte wolf voor hem stond. Gek genoeg had hij die eerder niet in de gaten. Misschien zou dit nog moeilijk worden als hij met deze in gevecht kwam.Good afternoon sir,’ klonk er terwijl de vreemdeling op hem af kwam. Normaal zou Biscuit zo’n begroeting beantwoorden maar hij had niet het idee dat deze wolf het meende. Strak staarde de witte wolf de vreemdeling aan. Die strekte zich uit, hij was duidelijk iets van plan. Die beweging maakte Biscuit nog alerter. Hij had het gevoel dat hier een gevecht zou komen. Plotseling verscheen er een andere witte gedaante. Een teef, duidelijk jonger dan de twee reuen. Biscuit keek weg van de vuil witte wolf en richtte zijn ogen op haar. Hij wilde weten aan welke kant zij stond en kwam hier ook snel achter door de vage geur die ze bij zich droeg. Een vage geur van Wolf Story. Toen hij dat door had knikte hij naar haar als begroeting, hopend dat zij inderdaad niet aan de kant van de vreemdeling stond.

Toen de vuil witte wolf wat zei richtte Biscuit zijn kop weer terug.‘Dus dat is één van die indringers.’ De wolf grijnsde, waarschijnlijk er van overtuigd dat hij zou winnen. De witte reu begon zacht te grommen. Hij was momenteel al niet in een goed humeur, dus de vreemdeling kon beter voorzichtig zijn.”Dus, dat is één van die sukkels die denken dat ze ons zomaar kunnen weg jagen,” Zei hij vervolgens terug. Wat die reu kon, kon hij ook. Hij was niet bang, hij was ouder en waarschijnlijk sneller, grootte maakte niets uit. Daarnaast was de vreemdeling alleen. Niemand was hier om hem te helpen. Hoewel Biscuit het eerder probeerde te verbergen en te stoppen verscheen nu ook bij hem een grijns, samen met een duistere en gevaarlijke blik in zijn ogen. Het voelde weer net als vroeger, deze situatie. Zijn oude karakter kwam weer terug. De drang om te vechten en te winnen.

B I S C U I T ❄

(c) ELRIC

Onderwerp: Re: Let the war begin (FbtW - Groep 2) ma feb 22, 2016 6:46 pm

Een tweede witte wolf voegde zich erbij, en om niet omsingelt te worden zetten de magere wolf verschillende passen naar achter. Zijn ribben waren zichtbaar, maar hoeveel hij ook at, hij kwam maar niet bij. Wel ja, er was vast wel iets mis met hem, maar hij maakten zich geen zorgden. ‘Wel, wel, wel, drie witjes bij elkaar,’ zei hij gevolgd door een schrille en korte lach. Tristan zijn witte staart zwiepte ook enkele keren heen en weer.

Nadat hij had gesproken over indringers kreeg hij niet zo’n vrolijke reactie van de onbekende reu. ‘Ow nee hoor, ik ben hier enkel omdat ik niets beters te doen heb,’ zei Tristan grijnzend. Zijn stem had iets gek en dan echt als in gestoord. Alsof hij niet helemaal goed in zijn hoofd was. Misschien was dan ook wel waar. Mentaal helemaal in orde kon hij nooit niet zijn. Daarvoor was hij gewoon al te naïef en zou hij zich nooit gedragen zoals hij deed. Met grote opengesperde ogen keek hij van de ene wolf naar de andere. ‘Ik had alleen niet gedacht dat het nog zo leuk kon worden,’ zijn tong gleed enkele keren snel over zijn bek heen. Hij hunkerde wel naar een gevecht. Het was lang geleden en zo nu een dan een goed gevecht hield Tristan ook in vorm. Hij als al luier dan een hert, dus soms eens wat beweging kon geen kwaad.

T R I S T A N

Onderwerp: Re: Let the war begin (FbtW - Groep 2) di feb 23, 2016 12:30 pm

De witte reu knikte ter begroeting, en Emaya knikte terug. Hij stond aan de kant van de nieuwelingen. Gelukkig. Een twee tegen een gevecht, met haar als die ene, zou niet goed aflopen. Haar ouders zouden haar dan ook moeten begraven, net zoals.. Ayero.. Ze had het gevoel dat zijn geest af en toe om haar hoofd heen spookte, en als ze zich vreselijk voelde leek het alsof hij bij haar was. Het was net waar, dat wist ze wel. Het was maar haar rijke fantasie. Ze had echt een enorme fantasie. Soms was het handig, soms niet. "Dus, dat is één van die sukkels die denken dat ze ons zomaar kunnen weg jagen," zei de witte reu. Emaya grinnikte zacht.
De vuilwitte reu tegenover hen was angstaanjagend. Zijn lach was eng, en de blik in zijn ogen voorspelde niks goeds. Een rilling trok over haar rug en ze spande haar spieren, wat onzichtbaar was door de dikke witte vacht die het verstopte. De reu was mager en alles wat hij deed leek alsof hij wou aanvallen.

Onderwerp: Re: Let the war begin (FbtW - Groep 2) zo maa 06, 2016 4:30 pm

‘Wel, wel, wel, drie witjes bij elkaar,’ Zei de magere vuil witte wolf nadat er een witte teef verscheen. Er klonk een korte lach. Biscuit was te afgeleid door de witte teef om echt een reactie te geven. Pas toen de vuil witte magere reu een nogal vreemde opmerking maakte was zijn aandacht weer op hem gevestigd. ‘Dus dat is één van die indringers.’ Zei de vreemde reu grijnzend. Biscuit begon lichtjes te grommen en zonder echt na te denken gaf hij een reactie terug. ”Dus, dat is één van die sukkels die denken dat ze ons zomaar kunnen weg jagen,” Zei hij op de zelfde toon als waarop de vuil witte reu dat deed. Er klonk wat gegrinnik van de teef achter hem. Biscuit was totaal niet bang voor de gevolgen van de opmerking, hij was ouder en had toch weinig te verliezen. Echter was hij wat verbaast toen hij de reactie hoorde. ‘Ow nee hoor, ik ben hier enkel omdat ik niets beters te doen heb,’ zei de vreemdeling grijnzend. Dat had Biscuit totaal niet verwacht. Er klonk totaal geen irritatie in de stem, niet eens een klein beetje woede. Dit irriteerde de witte wolf wel, eigenlijk hoopte hij dat zijn reactie de vreemdeling pijn zou doen of zou irriteren. Geen van beide was gebeurt. Snel wierp de witte reu nog een blik naar de teef. Nieuwsgierig of zij ook nog wat zou zeggen. In plaats van dat begon de vuil witte wolf weer te spreken.‘Ik had alleen niet gedacht dat het nog zo leuk kon worden,’ Bij die woorden richtten Biscuit zijn kop weer terug. Kennelijk was deze wolf opzoek naar een gevecht en de verleiding was groot om hem die ook te geven, heel groot.

(ik hoop dat het klopt, ik heb deze nogal snel getypt)

B I S C U I T ❄

(c) ELRIC

» . War never changes [FbtW] .
» [FBTW] A new Dawn
» . Raw Riot [FbtW] .
» [FbtW] . Troublemakers .
» {Let's show these rascals we can. [FbtW]

Zoekopdracht

Geef resultaten weer als: Berichten Topics
Geavanceerd zoeken