. Raw Riot [FbtW] .

<sub>Een lange schaduw viel op het gras toen Ama aankwam op de open plek. De zon stond laag aan de hemel, en aan de donkere lucht in het oosten te zien zou het niet lang meer duren totdat de nacht viel. Maar, Ama had een goeie dag gehad. De laatste tijd had ze er meer plezier in gehad om overdag te reizen, zeker omdat ze merkte dat het lente was geworden. Het sneeuwde niet meer, de lucht was helderder en zo nu en dan herkende ze verschillende planten in het gras. Er kwamen weer eens chille tijden aan; prooi in overvloed, genoeg Wolven met de lente in hun bol (waardoor er heel wat te plagen viel) en een warme zon die de hele dag je vacht verwarmde. Met een grijns op haar brede kaken plofte de grote Albino neer in het gras. De sprieten prikte in haar neusgaten, waardoor ze even wat woelde voordat ze lekker lag. Ah. Gras was geweldig! Gras was fris, gras was zacht, gras vocht niet, gras stonk niet en het belangrijkste: gras zeurde niet, in tegenstelling tot de meeste Wolven...

Waarom was ze hier ook al weer? Tja. Ze had weer eens de geuren van de Patriotten geroken. Sterker nog, in haar tocht hierheen had ze nog veel meer geroken... Shadjes, bijvoorbeeld. Bijna een week lang was ze chagrijnig geweest, maar nu had ze geaccepteerd dat ze de rest van haar leven niet van die assholes af zou komen. Helaas. Maar, nadat ze geur geroken had, merkte ze dat Kai maar weinig van haar vriendjes had meegenomen. Wat jammer nou. Ze had de legendarische kracht van de 'elite' prima kunnen gebruiken hoor. Hm. Ama rolde op haar buik en ging zitten. Hoe bitchy ze soms konden zijn, ze twijfelde niet aan de kracht van de roedel. Het was hun innerlijk die ze haatte, niet hun kracht. Pff. Waarom zouden ze? Waarschijnlijk waren die allang bezig met zich huisvesten in duistere gebieden als... hier. Ama keek om zich heen, en snoof de muffe moslucht op. Ze zat midden in een duister bos. Een gebied die leek op het Shadow-bos in WS. Alleen was dit... groter. Ineens klonk er geritsel in de struiken. Amatariseu ontblootte haar tanden direct en sprong op haar poten, haar kolossale schouders ingespannen. Ze wist dat hij er was. Een reu. Maar wie o wie? Kende ze een mannelijke Shad? Nah. Niet echt. Scarleg was het sowieso niet, want dan had ze hem allang gezien. Celly dan? Hmf.</sub>

[Je weet zelf wel of je in dit topic thuishoort, heh? ]

_{Cainen. Shait... dan had ze nog liever Kai zien verschijnen. De blik op het gezicht van de reu zei al genoeg, maar ondanks dat ze wist dat hij geen goede bedoelingen had ontspande ze zich. Haar tanden verdwenen weer onder haar lippen, en de agressieve vonk uit haar ogen vervaagde. De reu begon meteen over het feit dat ze haar reet nog niet uit Serigala had gesleept. Ja. Wat had ie dan verwacht? Ze liet ze niet commanderen door een groepje inboorlingen die het iets te hoog in hun bol hadden. 'Nee boyo, ik was net onderweg naar de grens,' grijnsde Ama zuur. Tuig noemde hij ze. Nou nou, dan had hij de Shadjes vast al een keertje ontmoet. 'Maar vertel me, mijn vriendelijke racist; waarom zou je ons 'tuig' noemen? Als je de Shadjes niet meetelt, zijn de meeste buitenlanders hartstikke aardig hoor.' Ze had hun sporen al geroken, maar het zou erg 'prettig' zijn om een bevestiging te krijgen dat de Shadjes er echt rondwandelden. Ama kon het niet laten om haar oren te laten trekken. Ze wilde weten of Cainen z'n vriendjes had meegenomen... of dat het kwade witte reutje weer aan kwam lopen en deze hele conversatie weer eindigde in een gevecht.}

. Raw Riot .

_{Cainen wist nog wel een andere buitenlander op te noemen die ook de liefste niet was. Ama kneep haar ogen half dicht en wist vrijwel meteen wie hij bedoelde. Ze herinnerde het furieuze reutje nog, die haar met z'n ogen had gesmeekt om te vluchten voordat hij z'n zelfcontrole verloor. Erg nobel van 'em, maar ze had weinig te vrezen. Zij had hem tenminste nog nooit wat aangedaan. Cainen gaf zoiets als 'een laatste waarschuwing', en voegde er 'genadig' aan toe dat ze er 2 nachten voor kreeg.. yada yada yada. Damn, als de reu nou nog een reden had? 'De slechtste niet? Hm, laten we zeggen, de domste niet.' Ze schudde haar kop en grijnsde even honend. 'Y'know, die vriendinnetjes van je waarschuwde me niet eens; ze dachten dat we wel zouden luisteren naar hun tanden,' gromde ze droog maar met een kleine vonk irritatie in haar stem. Ze keek even naar de grote kras op haar schouder. Haar vijand mocht dan wel kleiner zijn geweest, maar vechten kon ze wel. Amatariseu woelde wat grond om met haar brede voorpoot, en ze keek over Cainen's schouder heen. Zou ze het spelletje meespelen? Serigala was erg groot, en als ze zich een dag of 2 verstopte, kwam ze hem misschien nooit meer tegen. Shait, en dan trommelde ze een leger van buitenlanders op en vielen ze hen van achteren aan! Aye! Dat was een geweldig idee! Ama liet haar enthousiasme niet merken en liep toen langs de reu heen. Achter aan de open plek was een rotspartij te vinden, met hier en daar was platte stenen waar een Wolf op paste. 'Maar goed, ik ga mijn zogenaamde 'troep' maar eens verzamelen en de komende 2 nachten genieten van de vriendelijke, intelligente volk van Serigala,' lachte Amatariseu droogjes. Pff. Serigaalers waren allemaal hetzelfde... well, behalve Vicky dan. Ah. Vicky was een goeie meid. Wantrouwend in het begin, maar niet slecht. Shait, daar konden de inboorlingen eens een voorbeeld aan nemen!}

. Raw Riot .

_{De gespierde Albino plantte haar achterwerk op een platte rots en wendde zich tot de inboorling toen ze hem weer hoorde praten. Oh ja. Natuurlijk, hij had ook nog een nawoord. Cainy vertelde haar dat ze bij zonsopgang opgedonderd moest zijn. Z'n stem klonk dreigend, maar zijn schouders waren al ontspannen, en Ama zag dat de reu al aanstalten maakte te vertrekken. Ondanks dat ze misschien eindelijk van z'n gezeur verlost kon zijn als ze hem gehoorzaamde, had ze toch het trekje hem verder te irriteren. Je weet wel, just teenager stuff. 'Heb je m'n dikke reet gezien? Die heb ik nog niet weggesleept bij zonsopgang weggesleept hoor!' lachte ze sarcastisch. Pff, als ze zou willen zou ze Serigala in 20 seconden kunnen verlaten, maar waarom zou ze dat doen? Hier was prooi, hier was natuur! Alsof het nog niet beter kon, waren er zelfs geen mensen! 'Doe jezelf een lol en geef je wanhopige ideetjes op,' grinnikte Ama en ze strekte haar brede lichaam uit. Met een grote witte kop rustend op haar poten keek ze naar de struiken, wachtend op het antwoord van de bittere, maar waarschijnlijk kwade Cainen.}