My past, my memories (Vamp)

 
Genietend van de rustige wereld sloot ze haar ogen. Enkele dierengeluiden waren nog hoorbaar, zoals uilen, andere vogelsoorten en natuurlijk de vissen die ook nachts nog actief waren. Op dit moment stoorde ze zich er niet aan, ze had wel andere dingen aan haar hoofd dan zich druk te maken over het leven van andere kleine wezentjes. Ze maakte zich eerder druk om zichzelf, Khuolema en het gene wat komen zal. Moederschap was iets wat ze nog geen ervaring mee had. Tevens had ze niemand waar ze het van kon leren, tenminste als het te leren viel. Ze had geen idee hoe het zou gebeuren, wat ze zou moeten doen en wat er nou goed of verkeerd was. De onrust in haar lichaam maakte haar dat ze echt niet in slaap kon vallen. Om die reden was ze van haar warme slaapplaats bij Khuolema opgestaan en wat gaan wandelen, zonder echt een doel te hebben om naar toe te gaan. Op een of andere manier had het water haar aangetrokken waarna ze had plaats had genomen bij de waterkant.

Geritsel achter haar liet haar gedachtes wegvaren. Nieuwsgierig gingen haar oren overeind, was het misschien Khuo die haar afwezigheid had opgemerkt? De onbekende geur liet haar merken dat haar dat dat alles behalve waar was. Wat geschrokken had ze haar ogen opgedaan en haar kop in de richting van het geritsel gedraaid. “Hoi.” Voor haar stond een witte wolvin, alsof ze tegen haar spiegelbeeld keek. Even zoekend naar woorden had ze nauwkeurig de onbekende wolf bekeken. Ze had niet echt verwacht dat ze op dit tijdstip bezoek kon krijgen. “Goede…nacht,” Waren haar eerste begroetende woorden. Om wat opener en vriendelijker over te komen, stond ze rustig op waarna ze zich wat omdraaide naar de wolvin toe. “Sorry, ik had eigenlijk geen bezoek verwacht.” Verontschuldigde ze met een klein glimlachje op haar snuit.

 

Het was al een tijdje geleden dat ze een nieuw, onbekend iemand had ontmoet. Nieuwsgierig met wie ze te maken had bleef ze geïnteresseerd kijken, het kon maar zo zijn dat ze een nieuwe vriend(in) na dit late gesprekje had. Vamp was niet de enige die haar excuses aanbood. Het was ook de witte teef die haar verontschuldiging aanbood door het verstoren van haar rust. Zelf wist ze nog niet of ze dat nou zo erg vond of niet, maar daar kwam ze later vast wel achter. “Geeft niet, ik kan toch niet echt slapen.” Zei ze vriendelijk naar het excuus van de onbekende wolf. Ze wou niet dat de wolvin zich schuldig zou voelen voor haar komst.

Na een kleine stilte stelde haar mede kleurgenoot zichzelf voor. De wolvin noemde Aqua, een erg mooie naam als je het Vamp vroeg. Namen.. tja daar zouden zij en Khuo het ook nog over eens moeten komen... Was direct de gedachte dat er bij binnenschoot. Terug naar de vreemdeling, die vroeg naar haar naam. “Vamp.” Glimlachte ze terug. De onbekende wolvin kwam eigenlijk wel op een geschikt moment bedacht Vamp zich. Zo had ze tenminste even wat afleiding en wie weet dat ze straks wel weer in slaap kon dommelen. “Je ruikt nog vrij anders dan dit gebied, waar kom je vandaan als ik vragen mag?” De meeste geuren die ze had geroken waren geuren van wolven die hier al woonden, of vage geuren die uit WS kwamen. Dit rook op geen een van beide. Nieuwsgierig naar haar antwoord stonden haar oortjes naar voren gericht.

“Sorry, als je dit een ongepaste vraag vind.” Mompelde ze direct erna. Wie weet was de wolvin helemaal gesteld op zulke nieuwsgierige wolven. Naja, daar was maar één manier om erachter te komen.