Survive || Syren

_{Kalm wandelde Syren door Sanvi Forest, blij dat haar taak als Commander er bijna opzat. Niet dat ze de verantwoordelijkheid niet kon dragen, maar omdat ze zo langzamerhand niet goed wist wat ze met Emaya aanmoest. Ze had gewoon gewild dat ze vrienden werden, want daar had Syren echt behoefte aan. Maar de teef was zo afstandelijk en gesloten...
Bovendien kon ze misschien nu wat meer tijd besteden met haar kersverse vriendje. Bij de gedachte aan hem alleen al ontstond er een grote grijns rond haar snuit. Die nacht in de bergen was magisch geweest.
Haar oog viel op een enorme zwarte gestalte, die opviel in het langzaam kaal wordende landschap. Eerst dacht Syren dat het een beer was, maar toen ze goed keek zag ze dat het om een soortgenoot ging. Nieuwsgierig naderde ze haar tot op een beleefde afstand, en keek toe hoe de teef een grote hap nam uit een rottend karkas, dat tussen de bladeren was verscholen. Ze trok een wenkbrauw op, die moest wel heel veel honger hebben. Rottend vlees was niet te vreten.
Daar kwam de reusachtige teef al gauw achter. Walgend spuugde ze de hap uit en keek ontzettend vies. Syren verborg een grijnsje en kwam tevoorschijn.
'Tja, die ligt er al een tijdje hoor,' zei ze, doelend op het karkas van een... muskusos? Welk roofdier was er zo wanhopig dat hij zo'n reusachtig beest van de tundra helemaal naar hier versleepte?}