Serigala


 

Deel
 

 Reflection *Syren*

Ga naar beneden 
Merlin

Merlin


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptywo sep 07, 2016 5:20 pm

De reu stond voorovergebogen en staarde naar zijn spiegelbeeld. Het was een hele tijd geleden dat hij dit had gedaan. Hetzelfde gold voor het bezoek aan het meer. Dat moest op zijn minst een jaar geleden zijn geweest. Hij was veel veranderd in tussen tijd. Dat was duidelijk te zien. Maar zijn oranje/bruin gekleurde ogen waren hetzelfde gebleven. Langzaam liet hij zijn kop zakken en begon te drinken. Met als gevolg dat zijn spiegelbeeld verdween. Dit maakte hem meteen een stuk rustiger. Hij hield er niet van om zichzelf onder de loep te nemen, en staren naar je spiegelbeeld was daar onderdeel van. Merlin deed een paar passen achteruit en likte de waterdruppels van zijn lippen. Vervolgens schudde hij zijn bruine vacht en begon te draven. Hij was onderweg naar het bos dat aan de andere kant van het meer lag. Normaal gesproken hield hij zich bezig rondom de taiga. Hij hield van de koude wind door zijn vacht en het prachtige uitzicht. Echter, om de paar weken besloot hij om erop uit te trekken. Opzoek naar nieuwe verhalen, connecties en uitdagingen. Al leefde hij solidair, niets doen was  iets wat niet bij hem paste. Na een tijdje begon hij zich te vervelen en bij gebrek aan vrienden of familie, begon hij zichzelf te irriteren. En wanneer dit gebeurde, wist hij dat het tijd was om op zoek te gaan naar wat vertier. Hij was al op veel plekken in Serigala geweest, maar een bezoek aan het meer was al een tijd geleden. Stiekem hoopte hij er ook op soortgenoten tegen het lijf te lopen. Hij genoot van het solidaire leven, maar af en toe was contact ook wel aangenaam. De grote reu draafde verder langs de rand van het meer. Zijn vorige uitstapje naar de zee van een aantal weken geleden had hem niets opgeleverd. Wellicht had hij deze keer meer geluk.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptywo sep 07, 2016 6:25 pm


De afgelopen dagen werd Syren geteisterd door een maar al te bekende geur die plotseling in Serigala leek te hangen. Haar gedachten werden overspoeld door herinneringen aan vroeger, een tijd die ze eigenlijk uit haar geheugen wilde verbannen. Het deed fysiek pijn als ze terugdacht aan de donkere dagen. Sinds ze in Serigala was aangekomen waren haar gedachten op andere dingen gericht. Leukere, zonnigere dingen. Maar ze kon niet ontkennen dat de geur een heleboel bekendheid met zich meebracht. En al deed het verleden zeer, haar nieuwsgierigheid won het van de angst voor een teleurstelling.
De veelkleurige wolvin was dus op pad gegaan, met haar neus tegen de grond aangedrukt. Vanuit het zeegebied was ze dwars door Serigala gedraafd, tot diep in de vallei. Diverse geursporen liepen door elkaar heen, maar ze was prima in staat om die ene er tussenuit te pikken. Het leidde haar naar het meer, waar ze sinds de winter niet meer geweest was. Het uitzicht was om verliefd op te worden. De bergen leken uit het water zelf op te rijzen, groot en imposant in de verte. Ooit zou ze daar ook een kijkje moeten nemen, nam ze zichzelf voor. Maar niet vandaag. Ze was op zoek naar haar broer.
De wond op haar borst begon te steken, dus hield ze haar pas en in vertraagde tot een langzame slentergang. Haar zeegroene ogen scanden de omgeving af, gleden langs de oevers van het meer. Meteen viel de roodbruine vlek niet eens zo gek ver bij haar vandaan haar op. Syren bevroor, niet meer in staat om zich te bewegen. Dat was hem. Ze wist het zeker.
'Merlin...' Haar stem was nauwelijks meer dan een fluistering. Voor een te lange tijd had ze geloofd dat hij dood was. Ze was bang dat haar zintuigen haar bedrogen, dat het een wrede speling van het lot was. Maar die geur... die grote wolf aan de waterrand... Het leek allemaal zo echt!

[Laat het feest beginnen c:]
Terug naar boven Ga naar beneden
Merlin

Merlin


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptywo sep 07, 2016 7:06 pm

Het meer had een grotere omvang dan de reu had gedacht. Misschien liep hij trager dan normaal, maar het duurde een eeuwigheid voor hij enigzins in de buurt van de begroeing kwam. Misschien had hij te lang in de sneeuw rond gehangen en waren zijn hersenen nog deels bevroren. Normaal had hij geen enkel probleem met afstanden inschatten. De reu opende zijn bek en liet zijn roze tong naar buiten hangen. Licht hijgend zag hij de grote bomen uit het bos steeds dichterbij komen. Mooi. Hij had een aantal uur geleden nog een konijnennest geplunderd, maar naar de vele kilometers was zijn maag weer aardig leeg geraakt. In het meer bevond zich meer dan genoeg vis, wat duidelijk te merken was aan de hoeveelheid berensporen die hij had gevonden. Echter was het vangen van vis niet zijn specialiteit. Daarnaast was hij niet echt weg van de smaak. De gedachte aan de glibberende bewoners van het meer, maakte hem dorstig. Merlin vertraagde zijn pas en liep naar de rand van het water. Daar was het weer.. zijn spiegelbeeld. Snel liet hij zijn kop zakken. Ondanks dat het beeld van de wolf in het water was verdwenen, kreeg de reu het gevoel niet meer alleen te zijn. Terwijl zijn kop centimeters boven het water bleef hangen, scande hij met zijn neus de omgeving. Zijn gevoel had hem niet in de steek gelaten, alleen was hij niet meer. Merlin hief zijn kop en rook opnieuwd. Het was de geur van een soortgenoot. Voorzichtig draaide hij zich om en inspecteerde de omgeving. Zijn blik bleef hangen bij een bruine vlek dat hem aanstaarde. Al was zijn trip naar de zee geen succes geweest, zijn doel om een soortgenoot te vinden kwam hiermee in vervulling. Toch vroeg hij zich af waarom de wolf hem zo doordringend aanstaarde. Zo speciaal was hij niet, toch?


[Wooo!! ^.^]
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptywo sep 07, 2016 8:18 pm


Met tranen in haar ogen van geluk draafde Syren naar haar verloren gewaande broer toe. Hij was het echt! In levende lijve! Maandenlang was ze zonder hem verder getrokken, ervan uitgaand dat hij dood was. Maar dat bleek niet het geval te zijn. Merlin was een taaie, die kreeg je er niet zomaar onder!
'Merlin! Je leeft nog!' zei ze opgewonden. Ze danste om hem heen, te hyper om stil te staan. Waar was hij geweest? Radeloos was ze geweest, die ochtend waarop hij verdwenen was. Ze had gezocht, zeker. Maar had ze niet moeten vertrekken? Was hij nog teruggegaan naar hun schuilplaats om haar te zoeken? Was ze te snel weggegaan?!
Ineens viel haar op dat de wolf haar veel minder enthousiast begroette dan zij hem. Sterker nog, hij begroette haar helemaal niet. Geen enkel teken van herkenning blonk in zijn bruine ogen. Syren aarzelde, en bond in. Ze begon te twijfelen aan zichzelf. Was dit wel haar broer?
'Merlin?' vroeg ze stilletjes. 'Ben je het echt?' De jonge wolvin kalmeerde, en ging zitten. Vanbinnen brandde ze van alle vragen die ze had. Wat was er met hem gebeurd? Waarom reageerde hij niet? Was hij soms boos op haar?
Van die gedachte alleen al werd Syren vervuld met een enorm verdriet. Haar broer... was die nog wel aanwezig in de reu tegenover haar? Ze herkende hem nauwelijks. Waar was die enthousiasteling, haar beschermer, haar beste vriend?

[Aawhh dit is vet zielig :c]
Terug naar boven Ga naar beneden
Merlin

Merlin


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptywo sep 07, 2016 9:31 pm

Merlin wist niet wat hem overkwam. De wolvin met felgroene ogen kwam op hem afgedraafd, duidelijk geëmotioneerd maar opgewonden. Dit was wel de laatste reactie die hij had verwacht. "Merlin! Je leeft nog!" Zei de teef terwijl de hyper om hem heen danste. De bruine reu wist zich totaal geen raad met de situatie en zette als verdediging zijn haren overeind. Wat moest deze teef in hemelsnaam van hem? Hij moest zich inhouden niet te gaan grommen. De wolvin had duidelijk geen kwaads in de zin, maar zomaar op iemand afrennen en hyper gaan dansen... Nee, Merlin begreep niets van de teef. Blijkbaar kreeg ze dit zelf ook door, want haar opgewonde status veranderde snel in een kalme, verbaasde houding. "Merlin? Ben je het echt?¨ Sprak ze op een stille, aarzelende toon. Merlin? Hoe wist ze zijn naam? De reu hield zijn kop schuin en bekeek de wolvin van top tot teen. Zijn haren stonden nog steeds overeind. Hij groef in zijn geheugen, maar kon geen enkel aankopingspunt vinden. Hij kende haar niet, wat blijkbaar wel zou moeten. De teef was gaan zitten en leek aardig van slag te zijn. Merlin liet langzaam zijn haren zakken, terwijl hij de wolvin strak aan bleef staren. Wie was ze? En belangrijker, waar kende ze hem van? Merlin zuchtte eens diep en opende zijn bek. 'Wie ben je?' Een lichte frons verscheen op zijn gelaat, optimaal gefocust op het aankomende antwoord. Hij was razend benieuwd naar wat ze te zeggen had, maar voelde zich ook een tikkeltje nerveus. Zijn reactie had haar duidelijk van streek gemaakt, en hij wist niet om welke reden.

[Medelijden met Syren idd! Stel haar maar gerust, het komt wel goed! Uiteindelijk.. Ooit.. XD]
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptywo sep 07, 2016 9:42 pm


De wolf zette zijn nekharen overeind, duidelijk niet gediend van haar enthousiasme. Het was een wonder dat hij niet begon te grommen, want erg vrolijk was hij niet. Syren wist zich geen raad. Wat was er aan de hand? Herkende hij zijn eigen zus niet?
'Wie ben je?' Het was definitief. Merlin wist niet meer wie ze was. Meteen werd de jonge wolvin overspoeld met een enorm verdriet. Ze was haar hele familie kwijt. Maandenlang had ze geloofd dat ze de enige overlevende was, de laatste van een verder uitgestorven ras. Eenzaam was ze geweest, moederziel alleen. Totdat haar hoop weer oplaaide, toen ze Merlins geur had opgevangen. Het was te mooi om waard te zijn. Woedend was ze op zichzelf, dat ze zo zonder na de denken er weer in had geloofd dat ze nog familie had. Merlin had haar hoop diep de bodem in geslagen.
'Ik ben Syren,' mompelde ze, haar stem zwaar van de emoties die door haar binnenste raasden. 'Ik ben je -' Ze kreeg het woord haast niet over haar lippen. 'Ik ben je zus...'
Terug naar boven Ga naar beneden
Merlin

Merlin


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptywo sep 07, 2016 10:11 pm

Zijn vraag bracht duidelijk emotie los bij de teef. Het was zeker dat de twee elkaar ergens van moesten kennen. Merlin dacht diep na en spitte zijn gehele geheugen door. Als het zoveel voor de wolvin betekende, moest er hij achterkomen wie ze was. Merlin sloot kort zijn ogen en dacht na, maar helaas. Hij kende haar écht niet! "Ik ben Syren". Mompelde ze. Ook haar naam liet geen belletje rinkelen. Plots schoot hem iets binnen. Als hij haar niet herkende, en zij hem wel, maakte ze misschien wel deel uit van zijn verleden. De reu hief zijn kop en staarde hoopvol naar de teef wiens verdriet steeds groter leek te worden. "Ik ben je.." Sprak ze. Merlin voelde zijn hoop toenemen, dit was het dichtste dat hij ooit geweest was bij zijn verleden. Of althans, dat hoopte hij. Stiekem moest hij toegeven dat het een enorme aderlating zou zijn als het niet zo was. Zijn ogen werden groot toen de teef haar bek weer opende. "Ik ben je zus.." Zijn zus? Merlin deed van schrik een paar passen achteruit. Hij had zijn zin gekregen, deze wolvin maakte inderdaad deel uit van zijn verleden. Maar een zus! De bruine reu voelde een aparte rilling door zijn lichaam gaan. Hij had altijd al familie willen hebben, en nu was deze er opeens. Hij keek de teef vol verbazing aan. Qua uiterlijk zou het zeker kunnen. En aan de eerdere reactie van de teef kon hij opmaken dat ze de waarheid sprak. Althans, daar ging hij vanuit. De reu stond aan de grond genageld terwijl hij de wolvin aanstaarde. 'Mijn zus?' Nu was het zijn beurt om aarzelende vragen te stellen. Hij was totaal de weg kwijt met zijn gedachten. Hij probeerde zich iets te herinneren, maar ook nu was het resultaat negatief. 'Maar hoe kan dat? Wat is er gebeurd?' Waarom herinnerde hij haar niet? Zelfs niet als ze recht voor hem staat? Merlin sloot zijn ogen en zuchtte eens diep. Oke, blijkbaar wist deze teef, Syren, meer over zijn verleden. Dit was dé kans om erachter te komen wat er gebeurd was. Hij zuchtte een tweede keer en ging zitten. Wachtend op informatie staarde hij zijn 'nieuwe' zus aan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptydo sep 08, 2016 10:00 am


Syren concentreerde zich volledig op de reactie van Merlin na haar woorden. De geschoktheid straalde er vanaf. Hij staarde haar aan, alsof hij haar woorden niet kon geloven.
'Mijn zus?' stamelde hij stomverbaasd. 'Maar hoe kan dat? Wat is er gebeurd?' Ze liet haar oren hangen. Hij herinnerde haar werkelijk niet meer. Nadat hij zijn ogen had gesloten zuchtte hij, alsof hij diep in zijn geheugen groef om haar snuit voor de geest te halen. Toen er geen verdere reactie volgde, besefte Syren dat het geen nut had.
'Ik weet het niet,' zei ze, te onthutst voor een volwaardige zin. Ze had haar broer teruggevonden, mooier dan dat bestond haast niet. Maar ze was uit zijn geheugen gewist. Hoe erg was dat? 'Hoe kan het dat je me niet meer kent?' Haar ogen werden vochtig, de wereld verdween achter een waas. Het deed haar zeer om te bedenken dat haar broer - zoals ze hem had gekend - verdwenen was. Wat was er met hem gebeurd dat hij zijn verleden niet meer kende?
Terug naar boven Ga naar beneden
Merlin

Merlin


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptydo sep 08, 2016 5:55 pm

"Ik weet het niet'. Zei de jonge teef. Merlin schudde zijn hoofd, nog steeds niet wetende wat er allemaal aan de hand was. "Hoe kan het dat je me niet meer kent', vervolgde ze. De reu zag dat haar ogen waterig werden. De afgelopen paar minuten was duidelijk een emotionele rollercoaster voor beide geweest. Zijn hoofd zal vol vragen, en die van zijn zus blijkbaar ook. Een ding was zeker, de teef wist niets van zijn geheugenverlies. Merlin voelde dat hij baalde, het zou zoveel opgelost hebben. Helaas. Je kon niet alles hebben en de gedachte dat deze wolvin zijn zus was, was voor nu meer dan genoeg. Ik hoopte dat jij mij dat zou kunnen vertellen. Sprak hij, duidend op zijn geheugenverlies. Ik kan me niets van mijn verleden herinneren. Zolang ik weet, ben ik alleen geweest. De reu staarde naar zijn zus. Ookal 'kende' hij haar maar net, hij vond het vreselijk haar in deze gemoedstoestand te zien. Merlin dacht na. Wellicht zou het praten over hun jeugd haar wat opvrolijken. Daarnaast was hij ook razend benieuwd.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptydo sep 08, 2016 8:03 pm


Vol ongeloof schudde Syren haar kop. Dit was teveel om te bevatten in één keer. Ze had haar broer teruggevonden, maar hij had last van geheugenverlies. Toen ze vroeg hoe het kon dat hij zich haar niet kon herinneren, antwoordde hij: 'Ik hoopte dat jij mij dat zou kunnen vertellen. Ik kan me niets van mijn verleden herinneren. Zolang ik weet, ben ik alleen geweest.' Ze begon onbedaarlijk te trillen. Hun geschiedenis, alle goede herinneringen die ze met hem had, ze waren allemaal uit zijn brein gewist.
Ze haalde diep adem om zichzelf te kalmeren. 'Herinner je je onze ouders? Onze nestgenoten?' informeerde ze eerst voorzichtig. Als hij werkelijk niets meer wist, zou het feit dat ze de enige overlevende waren als een schok komen. Eerst maar eens zien of dit geen belletje deed rinkelen. 'We hadden twee zussen.' Zonder na te denken gebruikte ze de verleden tijd. Ze zoog haar adem naar binnen. Dat verried al een hoop informatie...
Syren wachtte zijn reactie af, gespannen om een onduidelijke reden. Hoe vaak had ze in gedachten hun weerzien afgespeeld? Het onmogelijke gefantaseerd? En in hoeverre verschilde dat met deze ontmoeting? Ze hadden net zo goed twee vreemden kunnen zijn van elkaar.
Terug naar boven Ga naar beneden
Merlin

Merlin


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptyvr sep 09, 2016 8:09 pm

'Herinner je onze ouders? Onze nestgenoten?' Merlin schudde zijn kop. Ookal zou hij zo graag willen, hij herinnerde zich niets van zijn verleden. Nope. Het eerste wat ik me herinner is dat ik alleen door het bos liep. Hoopvol keek hij naar de teef. Hij wilde alles weten en het liefste zo snel mogelijk! "We hadden twee zussen." Vervolgde Syren. Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht. Het voelde zo goed om erachter te komen waar hij vandaan kwam. Hij had het gevoel dat alles op zijn plek viel. Merlin merkte dat zijn zus een stuk minder vrolijk keek. Wat was er? Even dacht hij na. Wacht eens even.. ze hadden twee zussen. Betekende dit dat... De reu keek zijn zus licht geschrokken aan. We hadden twee zussen? Zijn ze.. Hij slikte even. Zijn ze overleden? Hij moest toegeven dat hij bang was voor de reactie van de teef.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptyvr sep 09, 2016 8:26 pm


Syrens moed zonk nog dieper dan het al was toen Merlin zijn kop schudde. 'Het eerste wat ik me herinner is dat ik alleen door het bos liep,' legde hij uit. Pas daarna leken haar woorden werkelijk tot hem door te dringen. 'We hádden twee zussen? Zijn ze...' Hij liet een stilte vallen en slikte. 'Zijn ze overleden?' Bij die woorden brak haar hart voor hem.
'Oh Merlin, ik vind het zo erg voor je,' fluisterde ze. 'Je zult het met mij moeten doen. We zijn de enigen die nog in leven zijn.' Ze schudde haar kop en knipperde verwoed met haar oogleden. Al die herinneringen... al die onverwerkte emoties...

Nee, ze moest sterk blijven. Merlin was er altijd voor haar geweest, en nu was het tijd om datzelfde voor hem te doen. Het kon niet anders of hij zat vol met brandende vragen.
'Wat je ook wil weten, vraag het. Ik zal overal antwoord op geven.'


[By far het meest dramatische topic dat ik ooit heb geschreven :'D]

Terug naar boven Ga naar beneden
Merlin

Merlin


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptyma sep 12, 2016 5:53 pm

Zijn gedachten waren een grote puinhoop. Hij was zo ontzettend blij dat hij eindelijk iemand uit zijn verleden had gevonden. En niet zomaar iemand.. zijn zus! Echter, de gedachte dat zijn andere twee zussen waren overleden brak zijn hart. Even wist hij niet goed hoe hij moest reageren. Hij wilde Syren ontzettend graag leren kennen, maar de gedachten dat zijn andere nestgenoten er niet meer waren, blokkeerde hem daarin. Althans voor nu. Merlin sloot zijn ogen en schudde zijn kop meerdere malen. Hij probeerde het te verwerken, maar het was te veel op een dag. Een grote frons ontstond op zijn gezicht. "Wat je ook wil weten, vraag het. Ik zal overal antwoord op geven". Sprak zijn zus. Merlin hief zijn kop. Zijn gezichtsuitdrukking was licht wanhopig. Niet wetende wat te doen. De reu zuchtte diep. Dit was het moment om erachter te komen wat er gebeurd was. Hij wilde nu weten hoe zijn jeugd eruit zag. De reu slikte even diep en keek vervolgens in de felgroene ogen van zijn zus. Vertel me alles. Hij knikte goedkeurend naar de teef. Wie zijn onze ouders, waar komen we vandaan, waarom zijn onze zussen overleden.. Zijn nieuwschierigheid overwon het van zijn verdriet en wanhoop. Een kleine zucht ontsnapte uit zijn bek. Hij was klaar om alles te horen. Om erachter te komen wie hij werkelijk was.

[Sorry voor de late reactie!!]
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Emptywo sep 14, 2016 5:14 pm


Syren schraapte haar keel en haalde diep adem voor ze van wal stak. Dit ging een zwaar gesprek worden.
'We zijn geboren in de noordelijke wildernis, hier ver vandaan,' begon ze haar verhaal. Het was een groot wonder dat ze überhaupt allebei in Serigala aan waren gekomen. De gebieden lagen zo ver uit elkaar! 'Onze ouders, Caleb en Daenerys, waren de Alpha's van een kleine roedel. Onze twee zussen heetten Celeste en Dazzle.' Ze hield even in, stiekem nog altijd hopend dat de namen een belletje deden rinkelen bij Merlin. 'We waren één happy family, totdat een reu met een iets te grote ambitie ten tonele verscheen.' Ze zweeg, wanhopig proberend de verschrikkelijke beelden van haar netvlies te dwingen. Niet aan denken niet aan denken niet aan denken. Het werkte, voor even.
'Hij doodde eerst Cel en Dazz. Mam volgde al snel. Pap gaf ons de kans om weg te komen, door de confrontatie aan te gaan. We zijn met onze staart tussen onze poten weggevlucht.' Ze schudde haar kop, laf waren ze zeker niet. Destijds was ze zelf nog nauwelijks één jaar geweest, Merlin niet veel ouder. Haar vader had het zo gewild, dat besefte ze zelf maar al te goed. Het was alleen dat verschrikkelijke gevoel van onmacht dat haar plaagde.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




Reflection *Syren*  Empty
BerichtOnderwerp: Re: Reflection *Syren*    Reflection *Syren*  Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Syren
» Hot {Syren}
» Hunting Together[Syren]
» Through the Looking Glass ll Syren
» vapor (Syren)

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Valley :: Nimweth Lake-
Ga naar: