Need for a speed ll Ragnar

De zware wolvin was al vroeg wakker, de zon was nog maar net op net als wat vogels die het gebied opvulde met hun gezang. Het was nog zo vroeg dat de zon nog lang niet alles verwarmd had, het was koud de grond de lucht. Maar de wolvin bleef rustig door lopen, een ochtend wandelingetje maken. Niet meer niet minder, hey ze had niet voor alles wat ze deed een reden nodig. Een koude wind waaide door haar zwarte dunne vacht heen, het was koud ja maar ze had wel erger mee gemaakt. Zoals haar eerste winter in Serigala oowwhh dat was een hell zeg. Dit was niks vergeleken dat.

Ragnar~

Het zou niet lang duren voordat de zomer zou plaatsmaken voor de herfst. Dan was het nog even wachten voordat de echte winter op Midgaard weer zou aanbreken. Stiekem kon hij er wel op verheugen. Sneeuw was wel zijn ding. Alhoewel hij de zomer ook wel goed kon verdragen. Tot nu toe was het nog redelijk weer. Alleen de wind liet vandaag wel flink van zich horen en dat was op de Raska Hills goed te merken. Even verderop zag hij iemand anders door de heuvels lopen. Het was Victoria. Een teef die hij wel eens eerder had ontmoet. ”Ey,” groette de reu toen hij eenmaal vlak bij haar was. ”Alles goed?” was de logische vraag die hij daarna stelde.

Opeen kwam er een andere wolf in beeld, een reu maar niet zomaar een reu Ragnar een wolf waar ze al eens eeder meer gesproken had, iets wat best wel goed ging. ”Ey,” groette de reu toen hij eenmaal vlak bij haar was. ”Alles goed?” vroeg hij vervolgens, de zwarte teef glimlachte 'Hey'begroette ze hem terug. 'Alles chill niks bijzonders' was haar antwoord, tja er waren wel dingen maar of dat hem zou boeien? waarschijnlijk niet dus hield de wolvin het voorzich. 'Met jouw?' vroeg de teef toen. Ze greens even 'Je ziet er wel goed uit' complimenteerde ze hem vervolgens, terwijl ze hem een knipoog gaf. Ze plaagde hem maar een beetje niks serieus.

Erg veel wolven in Serigala kende hij niet. Velen kende hij vaagjes en had hij meestal maar enkele keren ontmoet. Daar was deze teef, die de naam Victoria droeg, er eentje van. Vorige keer hadden ze gesproken over de komst van de roedel die de naam Shadows droeg. Nu scheen er ook nog eentje bij te komen die voortkwam uit de wolven die hierheen waren gekomen vanuit Wolf Story. Hij hield zich er allemaal buiten. Het waren zijn types niet.

De teef gaf een dat alles goed ging en stelde dezelfde vraag aan hem. ”Prima,” antwoordde hij. Waarna de teef hem een soort van complimentje gaf. Althans, daar had het alle schijn van. ”Je ziet er goed uit.” Hij wist even niet in tot hoeverre ze het meende, maar er zou enigszins wel een kern van oprechtheid inzitten. ”Dankje, jij ook zoals altijd,” sprak hij half grijnzend. ”Hoe staat het leven ervoor?” vroeg hij uit pure nieuwsgierigheid. Hij had nu toch niets te doen, dus kon hij net zo goed een gesprek aanknopen met deze teef.

De zwarte wolvin grinnikte even op het anwoord van de reu, tja hij had ook wel gelijk ze was misshien niet de aller mooiste wolvin die er was maar ze zag we wel altijd netjes uit, Victoria maakte een kleine buiging voor de reu 'Dank u meneer Ragnar'klonk haar stem overdreven deftig, terwijl ze de reu met een vriendelijke glimlach aankeek. Ze had geen goede bui vandaag ze wist niet waarom misshien het weer? goede poot uit het nest gestapt? ach het leven moest je ook niet ondervragen je moest gewoon leven! ”Hoe staat het leven ervoor?” vroeg de reu toen. De zwarte teef haalde haar schouders op ' Zoals ik al zei niks echt bijzonders, ben van plan om me mij een roedel aan te sluiten, en nee niet de schadows als je dat dacht was haar antwoord. 'En bij jouw?'

De reu vertelde dat hij ook niks bijzonders had meegemaakt alleen de basics. Victoria knikte, maar ging er veder niet op in. ”Maar vertel mij is over die roedel. Waarom wil jij je daar bij aansluiten?” de teef grinnikte even zachtjes op de nieuwsgierige vraag van de witte reu. 'Ach weetje, ik het alleen zijn gewoon zat ik wil iets anders. Ik wil andere wolven ontmoeten contacten opbouwen. Ik ben lang genoeg alleen geweest, right now? i feel the need to belong'het was waar ze wilde gewoon ergens bij horen, ergens waar ze zich fijn en goede voelde. En de Okami was de perfect roedel voor haar, ze kende de Alpha en het was een neutrale groep. Net als zij, tuurlijk was het een grote gok. Maar ze waagte het er maar op.

De oudere reu zei dat hij haar begreep, mooi en ook al begreep hij haar niet dat boeide haar voor geen meter zij wilde dit en wat een ander daar van dacht? daar maakte ze zich helemaal geen druk om.”Wat voor roedel is het?’’ vroeg de reu toen. De zwarte teef grinnikte even en zwaaide rustig met haar staart. 'Een neutrale roedel, ze noemen zich zelf de... Okami';egde de teef rustig uit. 'Van waar die nieuwsgierigheid Ragnar?' nu was het weer haar beurt om vragen te stellen. Haar kleurloze ogen keken de witte reu strak aan, benieuwd naar zijn antwoord.

”Ik ben gewoon graag op de hoogte van wat er speelt in m’n woonomgeving,” was zijn antwoord. Victoria knikte kort, ze begreep het wel. Niet zolang geleden ook solitair. Misshien een domme vraag, niet dat ze dat ooit zou toegeven. ”En waar verblijven jullie zoal?” was de volgende vraag van de reu. De teef hoefde niet lang natedenken, de overnamen van het Belcrest eiland zat nog vers in geheugen. 'We hebben laats het Belcrest eiland overgenomen'l liet ze de reu weten. De teef liet haar achterwerk zakken en ging rustig zitten. Haar staart licht om haar heen gewikkeld. Ze voelde zich comfortabel genoeg bij de reu om haar zo opstellen. Ze was niet bang voor hem.