New Life?

Langzaam draafde Game door het nieuwe bos. Nadat Wolf Story half verwoest was, was ze haar dochter achternagegaan. En nu liep ze weer zelf. Het was een mooi groot bos wat haar deed denken aan vroeger. De grijze wolvin schudde haar kop. Ze moest Wolf Story vergeten. Waarschijnlijk waren haar zoons ergens heengegaan, maar nu richtte ze zich op Eila, haar dochter, de intelligentste van de drie. Maar ook de meeste naïeve. Nou ja. Iets sneller draafde ze verder. Het werd langzaam donker, en Game had honger en was moe. Een klein geluidje deed haar stoppen, en ze snoof. Konijn! Langzaam en stil liep ze in de richting van haar prooi. Snel besloop ze het beestje en in een paar happen was hij op. Nu een schuilplaats. Game draafde verder, tot ze een aantal struiken vond. Ze duwde wat takken opzij en vond een schuilplaats. Langzaam ging ze liggen en ze zakte weg.
Met een schok werd de grijze wolvin wakker. Een overduidelijke wolvengeur. Ze sloop uit haar schuilplaats en keek om zich heen. "Wie is daar!" riep ze. Ze ging zitten met haar oren gespitst.

. New Life .

_{Hell no. Dit kon niet waar zijn. Met grote ogen van opwinding sjeesde de gespierde witte Wolvin over de bosgrond, die zachtjes verwarmd werd door het zonlicht. Het was een prachtige dag, en de zon was feller dan ze zich ooit had kunnen herinneren. De zon was hier sowieso feller geweest dan in WS. Aan de ene kant was dat jammer, maar als een pigmentloze Wolf wist ze maar al te goed dat ze op moest passen voor het felle zonlicht. Maar yeah, daarom was ze ook een beetje aan het schuilen in het bos... totdat ze Game had geroken. En nu rende ze hier, over haar toeren van blijdschap. Wat was dat een tijd geleden! En hoe was het mogelijk dat ze hier gekomen was na al die tijd? Scarleg was haar geur gevolgd, waarschijnlijk, maar Game..? In de verte zag Ama inham in de heuvel waar ze liep, met een niet al te steile, droge helling. Een prima plekje om je te verstoppen. En héél toevallig kwam Game's geur daar vandaan. Bij het horen van haar vriendin's stem stond de geblokte Albino abrupt stil. Ze had geen idee wat ze zei, maar dat maakte niet uit! 'Well hello! Guess who's new in town ey?' grijnsde de grote Albino opgewonden terwijl ze van de heuvel op haar grijze vriendin afgleed. 'Tjeez, was is het goed je weer te zien!' Game in Serigala. Wie had dát kunnen denken???}

Nee, dat kon niet waar zijn. Games gezicht klaarde meteen op. Ama?! Ze wist dat de witte teef weg was, maar blijkbaar had het lot hen bijeen gebracht. Met een brede grijns op haar gezicht geplakt keek ze in de richting van de geurbron. "Well hello! Guess who's new in town ey?" grijnsde Ama terwijl ze een heuvel afsprintte. "Tjeez, wat is het goed je weer te zien!" vervolgde de albino. "Ey, you here? Goed om jou weer es te zien!" zei ze met glinsterende ogen. "Zijn er hier nog meer? Eila is er, dat weet ik wel," zei ze met een klein glimlachje. God, wat was het fijn om weer es Ama te spreken.

. New Life .

_{Game leek even enthousiast te zijn haar oude vriendin weer terug te zien, maar hoewel ze erg vrolijk leek nu, zag ze er nogal moe uit. Meteen ging er een vonk van nieuwsgierigheid door Ama's lijf: ze wilde maar al te graag weten wát er gebeurd was dat ervoor zorgde dat ze hier was. Haar grijze bondgenoot ratelde vrolijk haar groet, en vroeg meteen naar de anderen. 'Emaya is met mij hier... 'terechtgekomen', en Scarleg is zo nu en dan ook in de buurt. En yeah... dan Shadjes komen hier jammer genoeg ook weer moeilijk doen,' antwoordde ze met een luchtige grijns. Shadjes... tja... Sinds ze minder leden hadden, begon Ama ze nog minder te vrezen dan ooit tevoren. Ze begon ze zelfs een beetje te zien als een boeman: een kleine groep met grote praatjes. En als je keek hoe hardnekkig sommige inboorlingen waren... was het wel duidelijk dat ze niet zomaar de baas konden gaan spelen. 'But yeah, waar is je dochter eigenlijk? En waar zijn de lads heengegaan?' Eila. Dat was de naam van Game's dochter. Een interessante pal, hoewel ze de pup nog maar één keer écht ontmoet had.}

Game onderdrukte een gaap terwijl Amatariseu vertelde dat Emaya, Scarleg en de Shadows hier waren. Toen vroeg ze waar Eil was. De grijze teef had haar dochter niet gesproken hier, maar ze wist dat het kleine monstertje hier was. "Eila is hier in dit land, al heb ik geen idee waar precies... Maareh, hoe kom jij hier dan? Ook gewoon gewandeld?" vroeg Game grijnzend. Ze verborg het feit dat ze niet echt blij was dat Emaya hier was. Ze was Ei al eens kwijtgeraakt door dat monster van een wolf. Ze was niet bepaald bevriend met Ama's dochter. Ze vertrouwde Emaya niet, al was die een stuk jonger dan Game zelf.

. New Life .

_{Haar grijze soortgenoot ratelde even vluchtig op dat ze géén idee had waar haar dochter uithing. Ze gaf niet eens antwoord op de vraag naar haar zoontjes. Hmpf. Twee vrolijke zoontjes waarvan Game er gélukkig nog 2 over had. In tegenstelling tot zijzelf. Meteen ging Game verder met haar gepraat en ze vroeg hoe Ama Serigala bereikt had. Damn, nou moest ze nog de waarheid gaan vertellen ook.'Well damn, ik moet zeggen dat ik een stuk aparter terecht ben gekomen hier. Ik was in WS op zoek gegaan naar mijn dochter, om te kijken of ze al een beetje uitgeShadowd was. En hell, dat was ze...' Ze kwakte neer op haar reet waarbij haar staart instinctief neigde om haar heen te krullen: maar ja, ze had nou eenmaal geen staart dus je zag er niet van. '.. maar toen we als moeder en dochter aan de jacht wilden beginnen, stuitte we op een roedel mensen. Ze 'betoverde' mij en Em en toen we wakker werden, waren we in Serigala. That's me story!' Met een droge grijns op d'r smoel eindigde de grote Albino haar verhaal. One hellofa story.}