. Skyfall .

. Skyfall .

_{Met haar poten onder haar brede borst gevouwen keek de Albino toe naar het ijskoude maanlicht dat de Raska Hills betoverend zilver schilderde. De kille stralen golfde over het gras, en leken alles te bevriezen met hun kleur. En yeah, ook voor een Wolf die niet zo'n fan was van rust en stilte was het frickin' fantastisch om te zien. Met een voldane grijns op haar smoel trok Ama nog wat draden vlees van haar verse haas los. Hell, dit was een van de meest relaxte avonden sinds tijden! Puur omdat ze alleen was, geen zorgen aan der kop had en (het belangrijkste van allemaal) iets te vreten had. Door het schommelende weer van de laatste tijd leken de prooidieren in de war te zijn; toen het extreem heet was geworden wandelde ze je zowat voor de poten maar toen het weer 'extreem' koud begon te worden, leken sommige beesten zich al weer klaar te maken voor de winter. Shait, erg slim waren de prooidieren niet echt. Toen ze het vlees had ingeslikt, duwde de geblokte Wolvin haar prooi opzij en kroop ze uit haar rustplaats, die bestond uit een ingestorte dassenburcht onder een struik. Klaar met nassen, tijd om te zuipen. Amatariseu rekte haar grote schouderspieren even uit, en wandelde toen van de heuvel af. Ah, een frickin' relaxte nacht... die dan toch weer.. Shait. Haar oren schoten omhoog. Damn, er was een soortgenoot in de buurt... die ook nog eens meurde naar Shadow.}

[Craig only]

. Skyfall .

_{Een zwarte reu met gloeiende gele ogen kwam haar kant op gelopen. Hmm... die kop... echt zo'n gezicht dat haar geen ene shait zei. Dit was een goed voorbeeld van een van de vele Shadjes die ze niet kende. Was dit misschien de reu waar Emaya zo moeilijk over deed? Nog steeds een beetje radend liep Ama ook zijn richting uit, lettend op iedere stap die hij zette. Hij zag nogal arrogant uit zo, alsof hij iets geweldigs had bereikt in z'n leven en gerespecteerd wilde worden. Wat zielig. De reu hield zijn pas in, en een glimlach sierde zijn snuit nadat hij z'n 'dreigende' woorden naar haar gelanceerd had. Hell, dus ze had te maken met een badass hier? 'Ach tjonge, nu je het zegt. Ik ziet diep in de penarie, nietwaar?' lachte Amatariseu zuur. Ze zette de bleke haren rondom haar schouder uit, maar ondanks dat ze zelfs groter was dan de gemiddelde reu van haar leeftijd, leek deze gozer toch wel iets groter te zijn. Hij was waarschijnlijk ook veel ouder... hoewel, zo'n jaartje of 1 op z'n minst? 'Je geur zegt al genoeg.'}

. Skyfall .

_{Ama herkende die glans in zijn ogen maar al te goed. Arrogant, ongeïnteresseerd, zo keek die gozer uit zijn doppen. Ziekelijk zielig, als je bedacht dat hij maar een beetje ouder en ook maar een piepklein beetje groter was. Alle Shadows leken zo arrogant te zijn, maar de ene waar ze die arrogantie nog lichtelijk bij begreep was hun Alpha. Kai had 'iets bereikt': ze had het voor mekaar gekregen een zooitje Wolven bij elkaar te smijten en er een roedel van te maken. Diep vanbinnen, onder haar dikke laag spieren en haar korte pels, brandde haar vlammetje agressie hevig door. Maar, ze hield zich in, integendeel, ze ontspande al haar spieren en kwakte naar op haar reet terwijl ze de reu voor haar z'n babbeltje liet doen. Het beste middel tegen deze Shadjes was het omdraaien van de rollen. Nou ja, er op z'n minst voor zorgen dat het ook grappig werd voor haar. Ama voelde zich ineens een stuk beter. Ze liet hem lekker lullen, en over een paar minuutjes zou ie op flikkeren. En shait... dan kon zij weer gaan genieten van een run door de heuvels. 'Ik ruik... hm, arrogantie? Ah, ik zie het al. Jij moet wel een Shadje zijn!' grijnsde Ama. Haar staartbotje begon al een beetje te bewegen. Hmpf... als een staart hád gehad, dan zou ze nu al kwispelen als een poedel op z'n baasje's schoot. Let the fun begin.}

. Skyfall .

_{De reu leek nogal gepikeerd te zijn nadat ze hem een 'Shadje' noemde. Hij schold haar weer uit voor poedeltje - wat waren Shadows toch vermoeiend -, en deed z'n uiterste best z'n 'rang' te verdedigen. Grappig, hij was de eerste Shadow die zich irriteerde aan het bijnaampje, nou ja, van alle Shadows die ze ooit ontmoet had dan. Haar borst trilde even toen ze tevreden grinnikte. Deze reu was toch wat makkelijker te pakken dan ze van hem verwachtte. Pff, misschien waren alle Shadjes zo makkelijk. Behalve Kai dan. Maar ja, dat was nogal een apart geval in haar ogen. Shait... vuile schroothonden. 'Oké, wind je niet te erg op hoor... Deze poedel trilt er al van op haar poten,' grinnikte Ama. Ze boog haar pols even om hem warm te houden. Ondertussen schoven er al wat wolken voor de maan. Shait, shait, shait... door dit babbeltje met deze reu had ze de rest van het feest gemist. Ze zag de gele ogen van haar af schieten, richting een ritselend geluid achter haar. Een konijn. Of een haas. Damn, 't boeide haar vrij weinig. Net als deze reu eigenlijk. Tijd om toedeledokie te zeggen. 'Pak 'em dan. Dan kan je ophouden met je tijd te verspillen aan dit 'poedeltje',' gromde Amatariseu. Pff... Shadjes..}

. Skyfall .

_{Amatariseu kon het ademen van 't konijn bijna voelen. Waarom kwam 't zo dichtbij? 'Ergens krijg ik het gevoel dat jij degene bent die de schoothondjes een kans geeft ergens deel van uit te maken, or am I wrong?' Zo zo. Hij had 't geflikt hoor! Hij had een synoniem voor 'poedel' gevonden! Wow. Geef deze gozer eens een prijs! 'Hé, ergens krijg ik het idee dat dat jouw fokin' zaken niet zijn!' zei Amatariseu met een irritante glimlach op haar smoel. Poedel dit, schoothondje dat, die zielige gevallen gebruikte die woorden zo vaak dat Ama begon te twijfelen of ze wel helemaal 100% waren. Waar haalde ze die arrogantie vandaan? Wat hadden ze gegeten waardoor hun intelligentie zo enorm achteruit was gegaan? Onverschillig loerde de gespierde Albino naar een heuvel naast hem. Shait... daar zat 'ie al. 'Pak 'em dan, voor je stank hem wegjaagd.' Ze had geen honger, maar ze had wel zin om het beest voor de Shadjes' neus weg te snaaien. Hehe. Hoe dom ze ook waren, grappig waren ze wel!}

. Skyfall .

_{Een zucht verliet de bek van het Shadje. 'Het leven is zwaar hè, Shadje?' zei ze met een quasi-somber pruillipje. Hoe langer ze tijd door bracht met een Shadow, des te nieuwsgierig werd ze naar hun brein. Wat hé, hoe konden zulke slappe en dramatische showdoggies nou zo vol van zichzelf zijn? Wat dronken, aten of snoven ze om zo verloren te zijn in hun werelden van 'heldendaden'. Amatariseu keek in gedachten verzonken naar de grond. Ze moest haar toekomstige roedelleden leren om op te houden met de Shadows te vrezen. Want ze hadden niets te vrezen. Blaffende honden bijten niet. Ze waren even triest als ze zich gedroegen. 'Maar goed,' grijnsde Amatariseu met haar jennende glimlach. 'Ik heb eens 'n vraagje voor jou, mijn sombere vriend.' Met een smalende kop zakte Ama door haar massieve achterpoten, en ze plantte haar kont op het zachte gras. Aan de ene kant wilde ze dat zijn speech binnen nu en een paar seconden over was, omdat ze nog even wilde genieten van deze koele nacht, maar aan de andere kant had ze er geen problemen mee dat dit Shadje door zou gaan babbelen. Wie weet zei hij iets wat nog dommer of grappiger was.}

. Skyfall .

_{Terwijl ze wachtte op een reactie (want hé, zo'n machtig beest als een Shadow mocht niet in de reden vallen natuurlijk), kreeg Ama in de gaten dat de reu haar lijf scande. Oh. Top. Hij wilde natuurlijk weten met wat voor 'poedel' hij te maken had. Als Shadjes überhaupt nadachten over wat ze deden. 'Ja komt er nog wat van?' Ta-da. Die welverdiende reactie. 'Goed, hier komt het hoor: hoe kan jij zo zeker van jezelf zijn als je nog maar een gloednieuw lid bent? Ik bedoel, ik heb je reet niet aangetroffen op het slagveld in WS,' zei Amatariseu relaxt. Ze trok even met haar oor en loerde even vluchtig over de heuvels. Wow. Het konijn zat er wonder boven wonder nog steeds naar ze te koekeloeren. Roekeloos beest. Roekeloos, maar niet in gevaar. Het Shadje zou eerst een geinig antwoord uitspugen, maar ook als hij daar klaar mee was, zou hij waarschijnlijk door willen gaan met aanpappen.}

. Skyfall .

_{Diep in de gele ogen kon Amatariseu zien wat dit Shadje wilde. Haar nek door bijten. Jammer, onbekende low-life zonder naam, jammer. 'Uhm, dat zijn ten eerste jou zaken niet waarom ik daar niet was op dat moment en ten tweede ben ik geen nieuwlid.' Conclussie: hij was dus een watje. Een volwassen reu die té bang was geweest om te knokken met kinderen. Hij was dus nog zieliger dan hij zich gedroeg. 'Vertel jij maar eens hoe jij zo vol van jezelf kan zijn nog een roedel te beginnen, terwijl je vorige roedel zo diep de grond in is gestampt.' Oh. Oké. Wat een schattige uitspraak. 'Eh... moest dat 'n belediging voorstellen?' grinnikte Amatariseu hoofdschuddend. Haar grote schouderwerk deinde zachtjes op en neer terwijl ze lachte. 'Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen, en bovendien kan dat trieste clubje van jou me niet meer tegenhouden.' Hell, de hele theekrans bloedde langzaam dood. Het ene lid naar het andere ging er vandoor, Kai was zelfs haar moddervette vriendinnetje verloren! En uiteraard werden alle 'oude gezichten' ook met de dag ouder, waardoor er uiteindelijk niets anders van de Shadows over zou blijven dan een pruttelend hoopje van stokoude zeurpietjes.}

. Skyfall .

_{De reu grinnikte, en leek weer na te denken over hoe erg hij haar roedel zou inmaken. Wauw. Dit was echt triest. Ama grinnikte, maar met niet hem mee. Wat een teleurstelling. 'Als jij zo blijft denken kan het misschien ooit wel een keer lukken... ik denk wel ergens heel ver hiervandaan.' Ooh. Hij begreep het verkeerd. Over een tijdje zou zijn clubje in China zitten. De Shadows waren arrogant, en Ama wist zeker dat veel Wolven al een hekel aan hen hadden. Voor je het wist besloten de solitaire Wolven ze nog het land uit te jagen, wat uiteraard met gemak ging. Nu ze wist dat het witte scharminkel bij de Shadjes zat, had ze meteen een heel ander beeld gekregen van de roedel. Er zaten nu alleen nog maar nakomelingen van Kai, schriele mopperpotten en trieste gevallen zoals deze reu in de theekrans. 'Nee, ik ben wel trots op je dat je het tenminste nog één keer probeert, ik probeer je alleen te beschermen, weet je, omdat het toch niet gaat lukken.' Amatariseu zag z'n pruillipje. Oh. Hij probeerde haar grap te stelen én haar te beledigen. Het eerste was gelukt. Het tweede niet. De massieve teef barstte in lachen uit. Waarom... was... Ahahaha!!! Haar keel voelde dik aan en haar buik deed pijn van het lachen. Oh boy, oh boy!! Ama kreunde even tevreden, en knipperde een traan van het lachen uit haar oog. 'Wat weet een triest Shadje zoals jij nou van roedels stichten? Jij hebt nooit de ballen gehad om te vechten tegen mijn poedelclubje, laat staan dat je het aandurft een roedel te stichten.' Amatariseu schudde haar kop langzaam heen en weer, nog steeds zacht grinnikend. Shait... ze voelde zich misselijk van het lachen en had meteen moeite met praten. 'Doe jezelf een lol en ga terug naar je schooljuf, voor ik nog doodga van het lachen.' Up. Uut. Ama had geen zin om over d'r nek te gaan. En... bovendien was het tijd om wat boeiendere dingen te gaan doen. In het begin was het Shadje-pesten nog wel leuk, maar deze reu was een geval apart. Hij kon niet ophouden met domme dingen brallen. Iets wat ze niet was gewend van een Shadow. De massieve teef klom overeind, en strekte haar voorpoten, waarbij haar gigantische schouderwerk rolde onder haar pels. Ama likte haar likken af en wandelde relaxt de heuvel op. Maanlicht schilderde haar pels zilver, en gaf het gras een blauwachtige tint. Jammer genoeg was de maan niet duidelijk meer te zien. Hell, de maan kwam over een tijdje wel weer terug. Zo'n rare ontmoeting als deze had ze nooit willen missen.}

^{[Amatariseu Topic Uit]}