Sidetracked {Open}

<sub>Iel, indringer. Met enige moeite hees de reu zich in de benen. Het was alweer een tijdje geleden dat er een wolf de grenzen was gepasseerd. Waar haalden die honden het lef toch vandaan. Veel anderen in het kamp waren er niet om het ‘probleem’ op te lossen, dus ging hij er maar op af. Wie weet kwam er ooit wel een dag dat z’n inzet beloond werd. Alhoewel een rol als alfa misschien wel verkeken was. Zijn ouders waren allebei uit zijn leven verdwenen en Kai zou eerder gaan voor een zoon of dochter van zichzelf. Toch had hij wel een klein voorsprongetje wat de anderen betrof. Hij wist dat Aissar zich niet echt geliefd had gemaakt en Neveah weinig van zich liet horen. Tank was al helemaal niet de geschikte kandidaat.

Ondertussen was de reu al op plaats delict aangekomen. Een grijzige wolvin stond ergens voor hem met een stuk vlees in d’r bek. Een vers gedood hertje. Hij zou de moeite niet nemen om in z’n eentje op een hert te gaan jagen. ”Boe.” Ondertussen stond hij enkele wolflengtes verwijderd tegenover de teef. ”Je mag dat wat in je bekkie is nog doorslikken, maar dan zou ik als ik jou was ervoor zorgen dat je zo snel mogelijk verdwijnt.” Hij hoopte hier een winsituatie uit te creëren. Hij zou zogenaamd terug kunnen komen in het kamp met een flink stuk vlees en daarmee punten winnen.</sub>

Ze had laatst haar dag door gebracht met Zayn en ze waren beide weer teruggekeerd naar hun oude vertrouwde gebied. Ze lag op haar zijkant op de grond te spelen met een veldmuisje dat ze had opgesloten tussen haar klauwen. Ze deed af en toe haar poot open om de muis doen laten denken dat die kon ontsnappen. Gauw deed ze haar poot weer op de ander. Toch wist de muis van haar klauwen te ontkomen en ging er vlug vandoor. Met een ruk stond ze weer op vier poten en sprintte ze achter het muisje aan. Ze had de muis niet meer in haar zicht en de geur van een onbekende wolf drong haar reuk zintuigen binnen, die van Zayn rook ze ook. Waarschijnlijk was Zayn er al op afgegaan, maar Neveah had al een tijd niks meer van zichzelf laten horen binnen de roedel. Misschien als ze Zayn mee hielp de onbekende wolf weg te jagen dan kon haar moeder misschien weer een beetje trots op haar zijn. Met haar kop laag liep ze geruisloos op de geuren af. Eenmaal achter een boom hoorde ze Zayn haar nog aardig waarschuwen de plek te verlaten. Het was een slanke, grijze teef met blauwe ogen. De uitdagende blik die de teef trok stond Neveah niet aan, ze stond achter de teef. Het was nu alleen maar afwachten tot dat ze zou vertrekken of de consequenties ondervinden wanneer ze zou blijven. "En wat als ik dat niet doe?" Sprak de grijze teef. Een speelse grijns krulde zich rond de snoet van Neveah. Ze sloop richting de teef en stond recht achter haar. Een luidde grom verliet Neveah's bek en ze ontblote haar tanden. "Daar zul je snel genoeg achter komen." Sprak ze streng.

_{De teef leek het niet helemaal eens te zijn met z’n plan en stond nadat ze het laatste stukje had weg gekauwd nog steeds voor hem. ”En wat als ik dat niet doe?” zei ze. God, waarom had hij altijd dit soort types. Waarom snapten sommige wolven niet dat ze hier niet thuishoorden? Voordat hij er iets op kon zeggen hoorde hij opeens naast zich een stem. ”Daar zul je snel genoeg achter komen.” Het was de stem van Neveah dit opeens was opgedoken. Nu viel in ieder geval zijn plan om het vlees te presenteren aan z’n roedelleden alsof hij het had gevangen in duigen. ”Ik zou maar oppassen, want deze dame kan hard bijten,” grapte hij. Hij kende Neveah niet heel goed, maar van de dochter van Kai mocht je wel wat verwachten.}