. First of The Year [KAI] .

. First of The Year .

^{Wat ze nou weer te zoeken had bij het meer was ook maar de vraag. Ze had Ōkami pas een dag gelanceerd, en ze had de avond na de bijeenkomst besloten dat ze er even uit wilde piepen. Yup. Even uit het zicht verdwijnen. Bijna moeten grienen op de top van een berg, en na een of andere vage ontmoeting met Celly naar het meer gewandeld. Relaxt likte de grote teef wat verfrissend water uit het meer. Ah.. hoe warm het om haar heen ook was, het meer was op 'n magische wijze fris gebleven. Dat kon ze wel gebruiken na een paar weken doorgebracht te hebben in een pittig zoute omgeving. Terwijl ze relaxt slokken water naar binnen lepelde, voelde Ama aan de kriebel in haar pels dat de wind draaide. Prima. Ze kreeg de wind vanaf de zijkant nu. Hell, veel prettiger dan een of andere hete bries die haar haren overeind blies. Goedkeurend likte de Albino haar lippen af, en ze tilde haar kop weer op. Eens ruiken of er toevallig iets te knabbelen was. Ugh. Ze had al dag of 2 niets anders op dan een meeuw, maar die was zo schriel dat ze er amper wat aan had. Een extreem groot lijf had ook extreem veel eten nodig. Amatariseu liet de wind door haar neus en mond stromen... tot ze ineens. Gatver! De grote Wolvin deed meteen haar bek dicht en trok haar oren even snel naar achteren. Shadjes. En wat voor 'n Shadje. Er verscheen een kleine glimlach op Ama's smoel. Het was de enige echte Alpha. Kai.}

[feat. Kai]

. First of The Year .

^{De gedaante van de ravenzwarte teef doemde al gauw op bij de oever. Joepie. Long time no see. De blik in de bloedrode ogen zeiden al genoeg: opgedonderd. En.. Hm. Het leek er niet op dat Miss. Shadow van plan was een van haar stoere, intimiderende speeches te geven. Mooi zo. Daar had ze net zo weinig zin in als Kai in haar aanwezigheid had. Onschuldig likte de Albino het water van haar kin af, neutraal starend in de ogen van de Alfa. Haar arrogantie had een nieuw level bereikt... of was het gewoon ouderdom? Nog eventjes en Kai's piek was afgelopen. Dag dag Shadjes. Het hele idee gaf haar bijna een siddering van verrukking. Oh. Right. Kai stond hier nog steeds met een zure kop te wachten tot ze zich uit de voeten maakte. De geblokte Wolvin wierp een razendsnelle blik op de druppeltjes rondom Kai's bek. Oef. Wat een chagrijnige bek. 'Why so serious?' mompelde Amatariseu kopschuddend. Nonchalant draaide ze zich weg van de Shad, waarna ze een stukje het water in waadde. Praten met deze teef bezorgde haar waarschijnlijk een pittige woedeaanval, waardoor ze 't gesprek zou verliezen. Maar hé, Wolven kunnen meer dan alleen praten. Langzaam draaide Amatariseu haar reet Kai's kant op. Oké. Shait, dit ging lekker ongemakkelijk worden. Er verscheen zoals wel vaker een enorm brede grijns op Amatariseu's smoel, maar goed, Kai had alleen uitzicht op haar achterwerk dus ze zou 't niet opmerken. De Albino hurkte door haar achterpoten, trok even snel met haar oor en ontspande haar blaas....}

[Inspiloosheid doet rare dingen met me...]

. First of The Year .

^{Wauw... ze had 't nog nooit zo leuk gevonden om eens lekker een potje te pissen. Ze wilde niet eens weten wat Kai er van vond, ze wilde gewoon op een oeroude en walgelijke manier zeggen: 'Go fok yerself' Ama trok met een linker oor. Zo. Dat was eruit. Wat 'n opluchting. 'Ik heb trouwens in de wandelgangen gehoord dat je bezig bent met een nieuw kleuterklasje op te zetten,' hoorde ze het Shadje nog zeggen. Kleuterklasje? Hm. Zo kon je 't natuurlijk ook noemen. Ama grinnikte en schudde haar kop lichtjes heen en weer. Vroeger werd ze alleen maar agressief door Kai's hopeloze houding, nu moest ze haar best doen niet in lachen uit te barsten. 'Een doelloze teef als ik moet iets doen met haar leven,' grinnikte de grote Albino schouderophalend. Ze draaide zich relaxt om en wandelde door het ondiepe water richting de kant. 'Maar goed, waarom zou 'n stoere Elite-Alfa als jij je daar druk om maken?' lachte Amatariseu schamper. Ze voelde hoe haar adem bijna in haar keel stokte. Hoe lang nog tot dit babbeltje haar te komisch werd?}

. First of The Year .

^{Kai verdiende bijna een prijs, zo goed wist ze haar bek te houden. Dat was ook maar beter ook, want ondanks dat Ama zichzelf had getraind minder 'foks' te geven, kon ze af en toe pisnijdig worden van de Shadows' kleingeestige uitspraken. 'Ik vraag het uit pure nieuwsgierigheid en misschien ook wel uit leedvermaak.' Leedvermaak hè? Hehe, Ama was niet degene die zou lijden. Onverschillig tilde de grote Albino haar achterpoot op, en ze krabde even snel achter haar oor. 'Weet je Kai, ik had best gemogen als je niet zo kleingeestig was geweest,' grinnikte ze met haar ogen op de Vallei gericht. Ze had The Rising Heroes opgericht toen ze amper een 1,5 jaar oud was. Natuurlijk trekt een roedel van een puberende Wolf jonge, onervaren poedels aan! Kai was waarschijnlijk rond de 4,5 toen zij haar clubje oprichtte: en merendeel van de leden die erin zaten kende ze al. En toch... toch dacht de norse edjiit dat Amatariseu het niet in zich had om een Alpha te worden. Zo jammer. Zo fokin' jammer. De bleke teef trok even een van haar gespierde schouders op om een vlieg te verjagen. 'Maar hé, 't blijkt dat je nog steeds in de sprookjes over poedels geloofd. Ajuus, Alfa.' Amatariseu voelde de lach al heen en weer stuiteren in haar borst, als een bang konijn in het drijfzand. Laat maar gaan dan. Terwijl ze relaxt overeind krabbelde, schoot haar lach naar buiten. Het was een kille, smaakloze lach. Ze schrok er bijna van toen ze merkte hoe psychopatisch 't klonk.}

. First of The Year .

^{Toen haar spontane lachbui wegebde, leek het lachgeluid nog door te gaan. Aha. Kai had lol. Wat zeldzaam. 'Kleingeestig ben ik zeker niet, maar had je vast wel kunnen weten als je wist wat het betekende.' Oh. Hier was iemand aan het brabbelen. 'Vertrouw me, maat, ik weet wat dat betekend. Ik ben minder dom dan ik doe.' Met een grijns op haar smoel draaide de gigantische teef zich om naar het Shadje. Wat speelde er in haar kop? Wat maakte deze teef, die op het eerste gezicht zo normaal leek, zo ontzettend dom? 'Mag ik trouwens iets vragen,' klonk het ineens kalm. Oh yeah. Kom maar op je speech. Laat me lachen. 'Als je zoals een ezel niet twee keer dezelfde steen wil raken, hoe ga je dat nu dan aanpakken? Ik neem aan dat je inteelt familie gewoon weer deel uit maakt van je roedel.' Inteelt? Amatariseu keek haar met een frons aan. Ze wist dat de Shadjes die overgebleven waren voornamelijk Kai's en Djinn's schroot waren. Die hadden minstens 2 zonen of dochters rond trippelen. Verklaarde meteen waarom allemaal zwart-wit dachten. 'Inteelt zeg je? Hier komt 'n verassing: er zit maar één 'hopeloos' familielid van mij in de roedel. De rest van mijn theekransje bestaat uit wildvreemden,' grinnikte ze met een relaxt blik. Hield 't dan nooit op? 'Maar goed, genoeg over mij.' Ze grinnikte en schudde haar kop. Tijd voor 'n dutje. Kai's gebabbel maakte haar (zoals wel vaker) nogal slaperig. Effe dutten, en dan terug naar de Seaside! Het was tijd om haar poedels op te pikken en het eiland te claimen!!}

. First of The Year .

^{Kai was nog klaar met haar chitchat. 'En de rest was te teleurgesteld in je?' Teleurstellend. Kai dacht maar aan één ding, dat was wel duidelijk. Het trieste beest zocht koortsachtig naar iets waar ze om kon lachen. Jammer Kai, heel jammer. 'Nope. Ik ben die zitten veilig en wel in Wolf Story,' antwoordde Ama met terwijl ze haar massieve lichaam onder de overhangende takken van een struik schoof. 'De mensen hebben me meegenomen toen ik op expeditie was gegaan.' Onnodige informatie, vond ze zelf. Hoewel. Kai zou nu (hopelijk) begrijpen dat Ama niet uit zichzelf haar vrienden en familie had gelaten. Heh. Zo'n norse low-life zoals de Shadow Alfa herself had waarschijnlijk niet al te veel maatjes hebben, en dus ook niet begrijpen hoe je met ze om moest gaan. Relaxt keek tuurde de grote Albino naar de lucht. Shait. Daar kwamen eens 'n ferme lading wolken aan. En ze zagen er niet al te gezond uit. De hitte zou een ferme storm veroorzaken. Op haar gemakje woelde Amatariseu even heen en weer. Als Kai dan eindelijk af zou druipen, kon ze misschien nog effe een dutje doen. Of nou ja, al haar chitterchatter kon uiteraard ook als een slaapliedje dienen. Toch begreep ze het niet. Waarom was Kai zo vol van zichzelf, terwijl ze niets was? Ze had de persoonlijkheid van een steen, en vulde haar dagen met het 'pesten van poedels' en het aanpappen met haar mede-showhonden. Amatariseu draaide zich grinnikend op haar rug. Had Kai ooit lol gehad? Had ze ooit liggen relaxen op de vreemdste plekken? Was ze ooit verder geweest dan Wolf Story en Serigala? Wat had dit trieste Shadje nog meer gedaan dan poedels pesten, klagen en praatclubs in die oersaaie 6 jaar waarin ze bestond? Arm beest.}

. First of The Year .

^{Ongeïnteresseerd keek Ama naar de takken boven haar. Ze waren verkleurd en hingen slapjes, dat haar meteen weer herinnerde aan die irritante hitte. Yup. De meeste planten zouden al dood zijn voor 't zelfs herfst werd. 'Je hebt je dus laten ontvoeren door tweebeners,' hoorde ze Kai ineens lachend zeggen. Wow. Ze lachte. En niet óm Ama, deze keer. 'Hoe krijg je dat in vredesnaam voor elkaar?' Amatariseu rolde zich lichtelijk verbaasd richting Kai, maar liet er niets van merken. Ze had het nog nooit meegemaakt dat een Shadje een opmerking maakte die wezenlijk klonk. 'Ik sta bekend als een koppige teef,' zei ze met haar gebruikelijk grijns op d'r smoel. Ze voelde de lucht om haar heen steeds warmer en zwaarder worden. Shait. Over een paar tellen zou de regen toeslaan... In de verte, waarschijnlijk ergens in de machtige bergen, kon ze het dreigende gebrul van de donder al worden. De massieve teef trok even met haar oor, waardoor ze.. arr.. met een stekend gevoel werd herinnerd aan de scheur die Utlissia veroorzaakt had. Niet dat zijzelf zo zachtzinnig met de blinde recrute was omgegaan...}

. First of The Year .

^{Boven hun hoofden begonnen de wolken een zwaar, brullend geluid te maken. Ama's ogen schoven relaxt naar het meer, en... Yup. Daar spetterde de regendruppels op het helderde oppervlak. 'Of gewoon niet zo slim. Maar ik heb al wel door dat jij sowieso nogal bijzonder bent.' Ah. Wat een leuke poging eens iets slims te zeggen, Kai. Amatariseu zuchtte en schudde grinnikend haar kop. Het was niet dat ze een kans had gehad te vluchten voor de mensen. Die wezens hadden een... wapen. Ze konden een Wolf knock-out krijgen door ze beschieten met een angel-vormig pijltje. Maar goed, Kai's stereotype beeld van haar als poedel was in die vele jaren nog lang niet veranderd. Hell, dat zou het ook nooit doen. Ook niet als de Shadjes (eindelijk) ten onder gingen, ook niet op de dag dat deze hopeloze Wolvin zou sterven van ouderdom, verwondingen of wat dan ook. Shadows veranderde nooit. Ze dachten hetzelfde, ze deden hetzelfde. Het waren voorspelbare misbaksels. Best zielig, eigenlijk. Uit het niets schoot de kop van de ravenzwarte teef richting haar staartstompje, in de hoop wat staart te kunnen happen. Pech. Daar was nou eenmaal niets van over. Amatariseu keek kalm toe met een wenkbrauw omhoog. Tuurlijk. Hap maar lekker in die vette kont van me. En dan noemde Kai háár dom. 'Leuk om je weer eens te hebben gesproken, maar ik heb nog andere dingen op de planning staan vandaag.' Oh en of het leuk was! Amatariseu nam niet eens de moeite om te kijken. 'En of 't gezellig was. Tijd om op te donderen,' lachte Amatariseu terwijl ze haar kop op haar poten legde. Ze had haar dagelijkse dosis Shadjeshumor weer gehad.. dus het was tijd haar welverdiende uiltje te knappen. Terwijl de donder boven haar kop rommelde en de regen modderpoelen maakte op de grond, kon Ama alleen maar genieten van de uitspraakjes van de grote boze Wolf.}


[Topic Gesloten (?)]