Majestic ll Scythe

Op het open veld had de teef gelegen. Genietend van de rust en wat bij tanken, het was een vrij rustige dag. Er waaide een zacht briesje en af en toe scheen de zon. En langzaam begonnen er ook weer war bloemen te bloeien, kort gezegd de winter zou niet lang meer duren. Haar grijze ogen keken rustig het gebied door, zo als er gevaar dreigde dat ze zag en niet voor verrasingen stond. De zwarte teef gaapte en stond wat moeizaam op, haar spieren voelde wat slapjes aan nadat lange tijd op haar zij liggen. Dus rekte de zwarte teef zich uit en gaapte luid. Opeens kwam er een schim in haar gezichtsbeeld, duidelijk een andere wolf. Victoria haalde haar neus licht op en keek de andere wolf strak aan. Vriend of vijand? je wist het nooit. Vooral niet met die nieuwenlingen.

"Hey. Is dit Serigala?" vroeg de vreemdeling. Victoria snoof wat geirriteerd. En versmalde haar ogen, 'Als ik nee zeg betekend dat je dan oprot?' vroeg ze uiterst bot. Haar staart zwaaide rustig heen en weer, ze was meestal wel neutral tegen nieuwelingen maar dat hoefde niet altijd. Plus haar hele houding stond haar niet aan, en ze werd een beetje moe van al die nieuwe wolven. Het leek wel of heel Wolf-story deze kant op kwam, wat dachten ze wel niet straks namen ze die mensen nog van ze mee. Victoria schudde even met haar zacht maar bleef met haar grijze ogen de andere wolvin strak aankijken. Ze had een vreemd gevoel bij haar...

"Ligt eraan of ik je blij maak door op te rotten." vertelde de wolf terwijl ze naar voren stapte en wel erg dicht bij kwam. Victoria deed moeite niet in haar gezicht te spugen, dus deed rustig een paar stappen naar achter. Niet omdat ze bang was maar omdat ze verselijk uit haar bek stonk. 'Heel erg je jaagt alle prooi nog weg met je stank'blafde de zwarte wolvin koud en emotieloos. "Kus mijn kont" sprak de witte wolf glimlachend. Victoria liet een lage grom horen en deed even net als of ze over moest geven. 'Nee sorry ik wil geen flooien of andere ziektes' sprak ze afkeurend naar de andere wolf.

"Luister, bitch. Spoel je bek voor je zo tegen me praat. Ik zal het even herhalen, mocht de eerste keer te snel voor je gaan. Is. Dit. Serigala. Of. Wat?" De laaste worden waren gesproken op een overdreven lage toon, Victoria deed een stap maar achter bleef de wolvin strak aankijken. Jeetje deze wolvin dacht echt dat ze wat was grote bek en alles. 'En anders? wat ga je doen? mij aanvallen? kom maar op denk maar niet dat ik bang voor je ben' blafde Victoria luid, ze liet niet over haar heen lopen. En zeker niet door zoon wijf dat dacht dat ze alles kon maken. Ze moest een wat manieren leren, en die wilde Victoria haar wel bij brengen.

Met een trage beweging draaide de witte wolvin haar kant op, Victoria liet een lage grom horen en deed wat stappen naar achter om wat ruimte te creeren. De witte wolvinf ontbloote haar tanden en zwaaide klam met haar achterste heen en weer, . "Pak me dan.. als je kan.." proeste de wolvin het uit. Victoria trok een afkeurend gezicht en liet op haar buurt ook haar tanden zien. 'Wat ben jij kinderachtig zeg' gromde de zwarte wolvin. Met een snelle beweging had de andere wolvin zich omgedraaid, Victoria deed een stap naar voren en gooide wat zand over de wolvin heen, in de hoop dat ze het in haar ogen kreeg zodat ze haar volgende aanval kon in zetten. Dit pikte ze niet, en al zeker niet van een nieuweling. Wie dacht ze wel niet dat ze was?

"Maar onbeleefd genoeg zijn om niet eens antwoord te kunnen geven is volwassen," grauwde de witte wolvin. Victoria liet een lage grom horen haar oren lagen helemaal in haar nek. 'Ik hoef jouw geen antwoord te geven als ik dat niet wil' blafde de zwarte wolvin luid. "Onthou dat je dit had kunnen verwachten." de wolvin had amper haar zin afgemaakt of ze stormde naar voren haar tanden hapte naar haar keel, Victoria ontweek de aanval met een lenige beweging. Vervolgens gooide de andere teef met zand die wel in haar grijze ogen terecht kwamen. Hevig schudde de zwarte wolf met haar kop. Het zand prikte, "Zand gooien kan ik ook." waren de woorde van de witte wolvin. Victoria gaf geen antwoord en gromde zachtjes. "Lok geen shit uit, dat is kinderachtig." Ging de andere wolvin veder. 'Alsof jij mij niet uitdaagde' waren de scherpe worden die zonder moeite uit haar bek kwamen.

"En ik hoef me niet in te houden als ik dat niet wilt", grinnikte de witte wolf. Victoria liet een lage grom horen. En deed een stap naar achter, ze wilde geen zware verwondingen oplopen, dus zorgde ze er voor dat ze op een afstand bleef zodat ze de aanvallen makkelijker kon ontwijken. De witte wolvin schoot weer naar voren en vloog op haar schouder af, maar toen draaide de wolvin haar kop en probeerde haar snuit te raken Victoria kon nog net weg draaien maar toen de rechtervoorpoot van de andere wolf tegen haar voorpoot kwam raakte de teef uit haar evenwicht en viel de zwarte wolvin op de grond.

Liever niet zware of diepe verwondingen ^^
sorry voor de late reactie had een drukke week

"Waar zijn je praatjes nu, eh?" snauwde de witte teef. Victoria had geen tijd om een antwoord te geven want de teef haalde al weer uit, de zwarte teef hoefde alleen een paar stappen naar achter toe doen want het was duidelijk dat ze haar niet probeerde te raken."Wat heb je tegen buitenstaanders?" vroeg de teef toen. Victoria versmalde haar kleurloze ogen, en liet een lage grom horen.. 'Goh wat denk je? dat ik sta te wachten op meer concurrentie?klonk haar stem emotieloos. 'En als zeker niet met zoon wolvin als jij'

Sorry late reactie ;x