Dust in the Wind

In een rustig drafje trippelde de witte wolvin door de velden. Deze plaats was nog een heel avontuur, overal nieuwe gebieden. Het leek ook behoorlijk gevarieerd te zijn. Het wekte haar interesse, of dat iets goeds was of niet was alleen een ander verhaal. Een jong konijn bungelde tussen haar kaken. Hier kon ze wel aan wennen. Alles leek zo vredig en het leven niet eens zwaar. Dat het zomer was hielp daar waarschijnlijk ook wel bij. In de winter zou het natuurlijk allemaal wel anders zijn. De witte wolvin kwam tot stilstand, liet het konijn op de grond vallen en haar blauwe ogen het gebied verkennen. Haar kaken spreidde zichzelf tot een luide geeuw. Het laatste beetje stof dat nog in haar vacht zat volgde de weg van de wind zodra ze haar vacht uitschudde. Haar neus pikte een geur op. Een andere wolf bevond zich een stukje wind opwaards. Twijfelend keek Aurell naar het konijn voor haar poten. Na een zachte zucht pakte ze het dier op en begon richting de andere wolf te lopen. Eens kijken of ze hier 'vrienden' zou kunnen maken.