Aralon zoekt

Wolf Story, een lange tijd geleden. Hij was nog maar een pup en kreeg een intensieve opleiding bij de Shadows. Toen op een dag zijn vader valselijk beschuldigd werd van moord in de roedel, werd zijn hele gezin verbannen. Door de voedselschaarste in het gebied dat langzaamaan aan het afsterven was door de droogte hadden ze al haast geen overlevingskans, maar ze vonden telkens wel weer manieren.
En toen kwamen ze. Ze waren met honderden. Duizenden. Ze omsingelden allen zijn ouders. Hijzelf verdween in de massa, werd achteruit gestoten. Waarna hij ze nooit meer terug zou zien. Het was het enige moment met zijn ouders dat voor altijd in zijn geheugen gebrand zou blijven.
Vele manen zijn nu verstreken en Aralon zint nog steeds op wraak. Iedere Shadow die hij op zijn pad zou tegenkomen zou hij vermoorden, één voor één. Voortdurend is hij naar wolven van de roedel op zoek. Maar hierdoor wordt de situatie ingewikkeld. Doet hij het nog steeds om een goede reden, of wordt hij langzaam slecht? Is hij bang van de monsters rondom hem of in hem? Wie kan hij vertrouwen, en kan hij dat nog wel van zichzelf? Maar vooral: zijn de Shadows wel degenen die alles fout hebben gedaan?
De reu onderdrukt voortdurend zijn gevoelens en worstelt met zichzelf, in de hoop dat het anders zal worden. Maar zal hij ooit antwoorden krijgen en rust vinden?