| Onderwerp: Aralon wo mei 17, 2017 4:37 pm | |
|
The Woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep And miles to go before I sleep And miles to go before I sleep... General Name : Aralon Age : II winters Gender : male Pack : / Family : killed
Outer Eyes : Amber/yellow Fur : White & silver with grey shapes, black ears & nose Build : Big, small hips, good strength
Inner - Niet goed, neutraal of slecht: verloren wie hij is. Diep vanbinnen een goede wolf, waarmee slechte dingen gebeurd zijn, en daardoor nu slecht. Maar blijft hij dat ook?
- Heel onvoorspelbaar: volledig mentaal in de war met wie hij is en waarom hij dingen doet. De ene keer bewust gemeen, de andere keer vriendelijk, waarbij hij dingen voelt die hij niet wil voelen. Verdringt alle goede gedachten en emoties.
- Achteloos, alles staat in het teken van zijn verleden en wraak. Wat er verder rondom hem gebeurt, gaat aan hem voorbij.
- Onzeker. Dit laat hij niet zo snel merken, maar is wel te zien aan zijn humeur dat verschillende keren in één gesprek kan omslaan.
Skills Hunting: ♦ ♦ Strength: ♦ ♦ ♦ ♦ Endurance: ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ Stealth: ♦ ♦ ♦ ♦ Swimming: ♦ Sight: ♦ ♦ ♦ ♦ Hearing: ♦ ♦ ♦ Scense of smell: ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ Agility: Speed: ♦ ♦ ♦ ♦ Intelligence: ♦ ♦ ♦ ♦ ♦
Social
Strangers: ♦ Family: ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ Friends: ♦ ♦ ♦ Females: ♦ ♦ Pups:
History Wolf Story, een lange tijd geleden. Hij was nog maar een pup en kreeg een intensieve opleiding bij de Shadows. Toen op een dag zijn vader valselijk beschuldigd werd van moord in de roedel, werd zijn hele gezin verbannen. Door de voedselschaarste in het gebied dat langzaamaan aan het afsterven was door de droogte hadden ze al haast geen overlevingskans, maar ze vonden telkens wel weer manieren. En toen kwamen ze. Ze waren met honderden. Duizenden. Ze omsingelden allen zijn ouders. Hijzelf verdween in de massa, werd achteruit gestoten. Waarna hij ze nooit meer terug zou zien. Het was het enige moment met zijn ouders dat voor altijd in zijn geheugen gebrand zou blijven. Vele manen zijn nu verstreken en Aralon zint nog steeds op wraak. Iedere Shadow die hij op zijn pad zou tegenkomen zou hij vermoorden, één voor één. Voortdurend is hij naar wolven van de roedel op zoek. Maar hierdoor wordt de situatie ingewikkeld. Doet hij het nog steeds om een goede reden, of wordt hij langzaam slecht? Is hij bang van de monsters rondom hem of in hem? Wie kan hij vertrouwen, en kan hij dat nog wel van zichzelf? Maar vooral: zijn de Shadows wel degenen die alles fout hebben gedaan? De reu onderdrukt voortdurend zijn gevoelens en worstelt met zichzelf, in de hoop dat het anders zal worden. Maar zal hij ooit antwoorden krijgen en rust vinden?
[/font][/font]
Storyline Mogelijke verlopen omtrent de verhaallijn kunnen zijn:
- De wolf vindt rust, brengt zijn leven terug op orde en staakt zijn wraakactie. - Aralon wordt goed en voegt zich bij de Ökami. - Hij wordt slecht en verzoent zich opnieuw met de Shadows, wordt eventueel terug een lid van de roedel.
©Juul_________________ - .:
The Woods are lovely, dark and deep But I have promises to keep, And miles to go before I sleep And miles to go before I sleep...
|
|