Dirty Laundry

Iets door haar voorpoten heen zakkend, een ingehouden adem en naar voren stekende oren, zette ze zich schrap om elk moment naar voren te kunnen springen. Ze had haar focus op een prooidier, die twee wolflengtes van haar verwijderd was gericht. Tot nu toe had het dier nog niks door, wat Vamp als een perfect moment beschouwde om over in actie te gaan. Echter had het doelwit het eerder door gehad, waardoor het haasje letterlijk het hazenpad nam. Toch liet ze zich niet zo makkelijk kennen en rende er in volle vaart achteraan. Ze had lang genoeg moeten wachten om het diertje te vinden en met de honger die ze had, was ze niet van plan het zo snel tussen haar pootjes te laten glippen. Het geluk was aan haar zijde, want zo had ze naar een kleine achtervolging het haas in het nauw gedreven. Het dier toverde dan al gouw om in een prooi.

Tevreden met haar maaltijd in haar bek gepropt, trippelde de witte wolvin tussen de bomen door. Ze was weer op de terug weg om na een geslaagde jacht lekker te kunnen smikkelen van haar vangst. Maar ergens onderweg had ze het gevoel dat er iemand in haar buurt was. Haar wiebelende oren en oplettende neus verraadde dat ze iets wat op scherp stond. Bedenkend of ze diegene zou moeten herkennen, liep ze verder, hoewel ze na een aantal meters, stopte en het voedsel tussen haar kaken op de grond liet vallen. De geur herkende ze maar al te goed. Al was het al erg lang geleden. Tenminste, als haar vermoedens juist waren. Haar (eventuele) ontdekking kwam als een schok bij haar binnen, ze had dan ook niet verwacht haar familie lid hier tegen te kunnen komen.  “Demyn?” Haar stem klonk vastberaden, terwijl ze afwachtend om zich heen keek.  

[Voor Demyn]