Serigala


 

Deel
 

 Through constant pained disgrace

Ga naar beneden 
Shay

Shay


Through constant pained disgrace Empty
BerichtOnderwerp: Through constant pained disgrace   Through constant pained disgrace Emptyma feb 15, 2016 7:09 pm

Het was ijzig koud, waterkoud. Een kou die door heel je vacht heen sneed, een die pijn deed. Een teef bewoog zich rustig over de begraafplaats, een plek die er nogal luguber bij lag. De duisternis die de dag haar bood maakte het enkel erger, maar ze scheen er niet echt mee te zitten. Nee, haar blik leek juist geïnteresseerd te zijn. Ze snuffelde wat aan enkele grafstenen en keek naar de dorre bloemen die al eeuwen op de graven lagen. Het was toch eigenlijk wel raar wat die mensen allemaal voor dingen deden. Dat je een dode onder de grond stopte, oké. Maar waarom zou je er een steen bovenop zetten? Het lichaam liep niet weg hoor. Ze rolde even met haar ogen, mensen waren sowieso rare, nutteloze dingen. De teef zuchtte en ging verder op onderzoek uit. Ze was nog niet erg lang in dit gebied, kende er nog niemand behalve één persoon en kende dan ook nog geen gebieden. Ze vond het allemaal niet echt amuserend, want ze was echt al heel vaak verdwaald geraakt. Maar gelukkig had ze der vriend nog, die kon der altijd redden. Sprekend over de duivel, Shay rook zijn geur. Hij was dichtbij. "Ezio?" klonk haar vrouwelijke, zachtaardige stem, terwijl ze om zich heen keek. Was hij hier? Of kon ze zijn geur nu al niet meer onderscheiden van anderen?

- Ezio only.


Laatst aangepast door Shay op di feb 16, 2016 4:06 pm; in totaal 2 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Ezio

Ezio


Through constant pained disgrace Empty
BerichtOnderwerp: Re: Through constant pained disgrace   Through constant pained disgrace Emptydi feb 16, 2016 3:36 pm

Hij was even weg. Misschien 5 minuten, en Shay was alweer verdwenen. Hij had niet eens wat kunnen vangen, dus hij had niet bepaald een goed humeur meer op het moment. Zijn blik stond wat strak voor zich uit terwijl hij de geur van de wolvin probeerde te volgen. Was moeilijker dan gedacht aangezien hij meerdere geuren kon ruiken. Er waren meer wolven in dit nieuwe gebied, zoals hij had gemerkt bij het vinden van deze teef -was ongeveer 2 weken geleden- en ze hadden toen een afspraak gemaakt om elkaar te helpen. Na de twee weken waren ze wel goede vrienden geworden of hoe je het ook kon noemen. Beide hadden zo hun trekjes, dus misschien zouden anderen het niet als een vriendschap zien. Anderen waren er toch niet, nog niet. Hij kwam aan op een begraafplaats met een wat eng uiterlijk. De geur ging door dus na even kort kijken liep hij door. De wind was ijskoud. Ezio had zijn mond half open zodat hij de geur van Shay beter zou kunnen opvangen en hierdoor zag je wel ademwolkjes uit zijn bek komen. Wat het allemaal nog wel wat enger maakte. Kort sloot hij zijn bek om even goed te ademen en ging stil staan. Zuchtend keek hij om zich heen. De ochtendmist was vandaag helemaal niet weggetrokken dus veel kon hij niet zien. Voordat hij door kon lopen klonk zijn naam en hij draaide zich met een snelle draai naar het geluid. Met een paar grote passen van hemzelf kwam Shay tevoorschijn uit de mist. "Weet je," begon hij maar zonder haar aan te kijken en terwijl hij in haar richting liep. "Het zou veel makkelijker zijn om samen te werken als jij zou vertellen waar je was." Nu keek hij op en keek haar recht aan. Een korte grijns kwam op zijn gezicht. "Vind je ook niet?" De plek waar hij haar haar geplant had eerder was een eind weg, maar -tja- wie zei dat zij naar hem moest luisteren.
Terug naar boven Ga naar beneden
Shay

Shay


Through constant pained disgrace Empty
BerichtOnderwerp: Re: Through constant pained disgrace   Through constant pained disgrace Emptydi feb 16, 2016 4:05 pm

Ze had gelijk hoor. Het was Ezio. Ze kende de reu pas enkele weken, maar hij was beslist een goede vriend. Misschien zelfs de beste die ze ooit gehad heeft, aangezien ze nooit echt van de vrienden was. Niet dat zij gewoon een vriendloos persoon was of zo, maar ze had nooit echt behoefte aan vrienden gehad. Ze hadden geen nut voor het overleven, liepen enkel in de weg en konden ontiegelijk veel zeiken zeg. Maar Ezio was.. oké. Ze kon het wel aan. Zodra de reu begon te praten keek ze hem wat bedenkelijk aan. Makkelijker? En hij verwachtte ook echt dat zij meewerkte? "Maar het duurde zo lang.." sprak ze wat koppig. Haar bijzondere, blauwgekleurde ogen keken hem aan, haar kop was wat naar links gekanteld. Wat was zij toch goed in onschuldig doen. "Als jij mij niet vertelt waar jij bent kan ik ook niet vertellen waar ik ben hoor," ging ze even koppig door. De teef knikte, om haar verhaal wat aan te sterken. "Maar hier is het ook wel interessant hoor." De teef grijnsde. Ze wees met haar snuit even naar de grafstenen. "Jij al weleens hier geweest?" vroeg ze nu toch wel nieuwsgierig. Hij was hier vast al veel langer dan zij was, al wist ze het niet eens zeker. Nooit gevraagd. Of gewoon vergeten, kon ook.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ezio

Ezio


Through constant pained disgrace Empty
BerichtOnderwerp: Re: Through constant pained disgrace   Through constant pained disgrace Emptywo feb 17, 2016 1:06 pm

"Maar het duurde zo lang.." De reu zuchtte duidelijk hoorbaar. "Dat komt omdat jij de focus hebt van een pup." Niks van een grijns of zoiets, zij kon wel tegen zoiets. Hij maakte altijd van dit soort opmerkingen, anders was ze toch wel vertrokken? "Als jij mij niet vertelt waar jij bent kan ik ook niet vertellen waar ik ben hoor", zei de teef daarna en hij keek haar verontwaardigd aan. Hij zette zijn laatste stap in haar richting en stond nu een stukje voor haar terwijl hij haar aankeek. "Je denkt niet alleen als een pup je bent er echt één." De reu ging zitten en zuchtte. Toen wisselde ze het onderwerp en hij gaf haar kort een wat boze blik, die ze echter compleet leek te negeren. "Aangezien ik hier ongeveer rond dezelfde tijd aankwam Shay, nee." Zijn blik ging rond. Er staken allemaal rare stenen uit de grond met tekst erop. Het zag er eng uit. "Wel een goede plek om iemand te laten schrikken niet?", zei terwijl hij zijn hoofd terugdraaide en een onschuldige grijns op zijn gezicht kreeg. Oh hij was helemaal niet van plan om haar te laten schrikken hoor.
Terug naar boven Ga naar beneden
Shay

Shay


Through constant pained disgrace Empty
BerichtOnderwerp: Re: Through constant pained disgrace   Through constant pained disgrace Emptywo feb 17, 2016 1:31 pm

Toen Ezio zei dat ze dacht als een pup keek ze koppig opzij. Echt niet. Zij dacht als een realistisch persoon. Wat nou als jij dood was en zij daar op hem bleef wachten? Of als hij besloot weg te lopen en zij daar op hem zat te wachten? Nee, ze moest zich voorbereiden voor zoiets, dus had ze dat alvast gedaan. De reu was wat dichter naar haar toe gelopen, maar Shay bleef rustig zitten. Toen hij zei dat ze ook nog eens een pup was keek ze hem weer aan, met een wat verontwaardigde en boze blik in haar ogen. Een grom kwam uit haar bek. "Ik zou maar oppassen, vriend," kwam er enigszins grommend uit haar bek. Een speelse grijns sierde echter haar gezicht. Ze was niet boos op Ezio. Oké, dat hij haar pup noemde ging ze nog even niet vergeten, maar ze wist de reu gewoon nogal snel te vergeven. Misschien omdat ze hem nodig had hier te overleven, misschien omdat hij echt als een vriend aanvoelde. Ze had geen idee. Opnieuw kwam er een opmerking uit de bek van de reu. Shay zuchtte, zijn boze blik negerend. "Dan is het nu wel tijd dat je rond gaat kijken hoor," sprak ze op een voor haar doen vriendelijke toon. "Het is echt raar, allemaal stenen met tekst erop. Mensen schijnen dat te doen als hun mensen doodgaan of zo," sprak ze schouderophalend. Ze keek even strak naar de reu bij zijn volgende opmerking. Die grijns op zijn gezicht beviel haar niet. Hij was dan wat van plan. "Dat is het zeker.." sprak ze zachtjes. Haar blauwe ogen waren nog steeds op de reu gericht. "Ik zou het maar laten als ik jou was," waarschuwde ze hem maar alvast. Ze was niet echt een schrikachtig persoon, maar Ezio kon net een sluipmoordenaar (hehe, snap je 'm) zijn en dan schrok ze wel echt. De teef keek nu echter weer naar de grote eik in het midden van de begraafplaats. Interessant hoe dat het enige was in dit gebied buiten Ezio en zijzelf wat nog leefde. Zelfs het gras en de struiken leken hier op sterven na dood.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ezio

Ezio


Through constant pained disgrace Empty
BerichtOnderwerp: Re: Through constant pained disgrace   Through constant pained disgrace Emptywo feb 17, 2016 2:02 pm

"Ik zou maar oppassen, vriend," zei ze met een grijns terug en hij keek haar gewoon kort aan om het daarna weer te laten. Ze begon met uitleggen over wat er hier was en om eerlijk te zijn had het Ezio niet erg geboeid toen hij hier aankwam. Nu hij zo keek was hij toch wel een beetje nieuwsgierig naar de plek. Je doden begraven oké dan, want anders gaan ze stinken sowieso, maar een steen erop zetten? Klonk in zijn oren eigenlijk gewoon onbeleefd. "Een steen", begon hij terwijl hij naar een steen keek die naast ze stond. "Van alle mooie dingen die je op een graf kan zetten kiezen ze een steen." Steen was niet speciaal of zoiets, alles behalve dat. Met een sprong ging hij naast een steen staan en keek de wolvin voor hem aan. "Ze hadden van de steen beter een standbeeld van mij moeten maken. Is veel beter", zei hij met een pesterige grijns op zijn gezicht. Stomme opmerking was het, maar hij vond het niet erg. Ja hij begon dan wel over dat het rude was om saaie stenen op een graf te zetten, maar zelf was hij eigenlijk ook best wel onbeleefd. "Ik zou het maar laten als ik jou was," zei de wolvin na een tijdje op zijn 'bedreiging'. "Maar jij bent mij niet", antwoordde hij droog en trok kort zijn mondhoek om een grijns kort vast te houden. Daarna draaide hij zich om. "Nou prinses we kunnen of jagen of kijken naar deze plek." Zijn hoofd draaide hij weer even terug naar de teef. "Keuze is aan jou."
Terug naar boven Ga naar beneden
Shay

Shay


Through constant pained disgrace Empty
BerichtOnderwerp: Re: Through constant pained disgrace   Through constant pained disgrace Emptywo feb 17, 2016 5:19 pm

Ze kreeg geen reactie. Rude. De teef besloot er dan ook maar niet verder op in te gaan. De volgende reactie van Ezio liet haar wel even grinniken. "Ja ach, sommige van mensen vinden dat misschien wel prachtig," respondeerde ze grijnzend, terwijl ze even naar een van de stenen keek. Bij de volgend opmerking die de reu maakte keek ze hem grinnikend aan. "Ja inderdaad hoor, ben het helemaal met je eens," grijnsde de simpeltjes, zich inbeeldend hoe dit kerkhof eruit zou zien met allemaal Ezio standbeelden. Vast erg interessant. Na haar waarschuwing kreeg ze een reactie terug die haar liet snuiven. Hoe konden hun ooit vrienden zijn zeg. Ze duwde haar snuit wat in de lucht en sloot haar ogen voor een kort moment. Ugh. Echter begon Ezio over een iets serieuzer onderwerp. Jagen. Was een slim plan eigenlijk. Dus ze gaf maar toe. "Ja, jagen lijkt me prima," sprak ze op een serieuze toon. "Ik heb al gezocht hier, maar wij zijn het enige hier wat leeft, dus we kunnen beter ergens in het bos zoeken," ging ze verder, hem aankijkend. De teef strekte zich uit, waarna ze haar vacht uitschudde en ging staan in een houding die de reu kon vertellen dat ze er klaar voor was.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




Through constant pained disgrace Empty
BerichtOnderwerp: Re: Through constant pained disgrace   Through constant pained disgrace Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Low lands :: Ashen Oak Cemetery-
Ga naar: