Volatile Times {Open}

<sub>De jonge teef maakte met rustige stappen haar weg over het heuvelachtige landschap, maar dankzij het warme tempratuur zocht de jonge wolvin al snel de schaduw op. Met een plof liet ze haar lichaam op de grond vallen onder een klein boompje. Het boompje was net groot genoeg om haar lichaam te beschermen van de hete zomer zon. Haar licht blauwe gleden moeite loos het prachtige gebied door, zo had ze Raska nog nooit eerder gezien. Toch kon de wolvin het niet helpen toen haar gedachtes haar dwongen te denken aan precies dat wat ze wilde ontwijken, daarom was ze juist gekomen voor afleiding. Maar toch het knaagde aan de wolvin, de dood van haar moeder....en het feit dat ze er niet bij was- iedereen was er bij behalve zij. Cordelia liet een luide zucht horen, verdomme waarom moest ze zich nou zo voelen? Het was niet zo dat ze nou een geweldige band met haar moeder had, nee helemaal niet.  Ergens vroeg ze zich af of wat er met haar familie gebeurde ook bij roedel het geval zou zijn, dat het langzaam uit elkaar viel. Er waren al wel wat namen genoemd van wolven die het stokje zouden kunnen overnemen, zoals haar halfbroer Assiar, of een of andere Zayn. Cordelia besloot het maar aftewachten en zo neutraal mogelijk te blijven. Maar ze wist dat het niet lang zou duren voordat ze een kant zou moeten kiezen. Opeens schoot er een pijnlijke steek door de kop van de wolvin heen, verdomme ze kreeg er gewoon hoofdpijn van. De slanke wolvin legde haar hoofd op het koele gras, en drukte alle gedachtes weg .ze zag uit haar ooghoeken een konijn wegschieten dat even haar aandacht trok, maar besloot er niet achter aan te gaan. De kans dat ze het beest te pakken kreeg was niet zo groot,  het had een voor sprong niet te vergeten dat als het beest in de gaten kreeg dat ze hem achter volgde het snel in een holletje zou verdwijnen. Plus ze lag wel lekker hier, lekker rustig effe weg van die chaos.  Toch kon de Wolvin niet lekker liggen, er spookte te veel door haar heen. De wolvin kwam rustig overeind en leunde met haar rug tegen het boompje, ze vernauwde haar ogen. Ze kon het gewoon niet zomaar wegdrukken, ze moest actie ondernemen. Ze moest de dader vinden en wraak nemen, en ze wist al waar ze moest zoeken.

Moest er effe inkomen ^^
Maar voor wie wilt <3</sub>

^{Relaxt wandelde Amatariseu door het heuvelachtige landschap, op zoek naar iets wat niet op een konijn leek. De dieren waren terug, en met meer dan ooit. Die dieren moesten zo romantisch als wat zijn, want het voortplanten was iets te prima gelukt dit jaar. Ugh. Het zachte vlees met de muffe smaak kwam haar ondertussen al de strot uit. Misschien was er nog iets anders te vinden dan die pluizige papzakken. Neem nou... een Shadow?
Het massive beest stak haar brede snoet in de wind en snoof een flinke teug. Verdomme. Een Shadje, midden in het gebied van de zogenaamde 'vijand'. Even trok de Albino met haar oren, eigenlijk geen zin in nog meer gezeik. Maar goed, er was nu niemand in de buurt. Met nonchalante stapjes trippelde het loodzware bakbeest op de geur af, zo agile als een Amatariseu dat kon. Ah. Daar lag.. wacht was dat Kai? Haar maar half-werkende ogen deden hun best zich te focussen. Nee, dat was Kai niet. Deze hond was duidelijk kleiner en slanker. Was dit soms een van haar voetenveegjes? Je weet wel, een van die nakomelingetjes die de oude heks maar een paar maanden geleden uitgepoept had? 'Mis je je mammie?' grauwde Amatariseu gevoelloos en bijna sadistisch uit haar keel. Tja, ze had zelf geen goede relatie met d'r ma, dus ze kende het hele gevoel niet. Hell, als ze te horen kreeg dat de oude Wolvin het loodje had gelegd zou ze een gat in de lucht springen! Coal was een vuile teef die niks beters verdiende dan een bloederige dood.}

_{Kijk eens verdachte nummer 1, leidster van die waardeloze honden. Dit moet leuk worden. 'Mis je je mammie?' kwam er sadistisch uit de strot van het wezen dat zich zelf een wolf noemde, het was al een tijd gelden dat ze 'eer' had om haar tegen te komen, ze was nog steeds zo lelijk als Cor haar herinnerde. Cordelia greens,  en schudde met haar kop. 'Ik mis haar meer als mijn alpha dan als moeder' Ze gaf het rustig toe, Kai was nooit een echte moeder voor haar geweest, ze hadden geen diepe connectie. Daar waren ze te verschillend voor, maar ze was wel haar Alpha. En een goede, Cordelia keek even naar het witte beest voor haar. Beter dan deze gemuteerde poedel. Cordelia sloeg wild met haar staart en keek de 'wolf' strak aan, haar grijns was nog altijd aanwezig. ' Vertel me, Hoe deed je het?' Kai was een sterke en ervaren wolvin, eentje die niet zomaar om te leggen was. Het was dus niet zomaar iemand die haar heeft vermoord. Het moest iemand zijn die bijna op de zelfde level zat als Kai, en dat waren niet veel wolven. 'Hoe heb je haar vermoord? vroeg ze wolvin stug door. Het moest haar wel geweest zijn, wie anders? Ze alle redenen en motivaties, niet te vergeten dat ze aanwezig was toen de dode Alpha gevonden werd.}

^{Het kleine zwarte poedeltje was, zoals veel Shadows, weer eens overtuigd dat de grote witte boeman verantwoordelijk was voor Kai's dood. Hmpf. Hadden ze maar gelijk.. 'Wish I knew. To bad me teeth ain't responsible for them ole' poodle's death,' reageerde Amatariseu grimmig, haar Schotse accent suave als altijd. Was het teefje met opzet Okami's toko binnengelopen? Ze was wel behoorlijk dom als dat zo was. Het dier was amper volgroeid en had geen boze vriendjes om haar reet te beschermen. Als de gespierde bleekscheet het had gewild, had ze zo het fragiele nekje van de poedel kunnen laten knappen. Maar dan.. tja, zou ze opgescheept zitten met een oorlog, en dan zou ze haar eventuele laatste reisje naar Schotland wel kunnen vergeten.}

_{Ze was niet verbaasd dat de witte wolvin haar betrokkenheid ontkende, nee natuurlijk had ze het niet gedaan. Ze hadden gewoon een 'normaal' gesprekje toen opeens Kai dood neerviel. Geloof je het zelf, Cordelia was er van overtuigd dat de witte wolvin er iets mee te maken had. Toch besloot de wolvin het te laten vallen-voor nu. De witte wolvin zou het toch niet toegeven, nog niet in ieder geval. Cordelia keek de witte wolvin strak aan,  ze moest de witte wolvin wel een stap voorblijven. Voor het geval dat ze haar besloot aan te vallen, maar ergens wilde Cor wel dat dat gebeurde. Want dan kon de Okami bende echt een oorlog verwachten, maar dat wist haar soortgenoot ook. 'En nu?'  vroeg ze rustig, 'Laat je ons gewoon met rust tot wij een nieuwe leider hebben gevonden?" vervolgde ze snel. In woorden klonk het nog meer ongeloof baar dan in haar hoofd.'Wat ben je van plan?" Cordelia wist dat ze op geen een van de drie vragen een waardevol antwoord zou krijgen maar toch, toch vroeg ze het.}

^{'En nu? Laat je ons gewoon met rust tot wij een nieuwe leider hebben gevonden? Wat ben je van plan?' Wat een hoop vragen voor zo'n simpele poedel. 'Jullie met rust laten?' grinnikte Amatariseu verbaasd. Dat was nou echt het laatste wat een Shadow zou vragen. 'Wat, waar ben je bang voor, een stel poedels die jullie woud komen belegeren?' Zelfspot had zo z'n effecten. Gesprekken liepen soepeler als je het luchtig hield. 'Als je graag met rust gelaten wilt worden, stel ik voor dat je Raska verlaat en ergens anders begint te piepen over mijn zogenaamde plannen. Dat die oude heks dood is, is voor Okami alleen een gunst. Niet meer, niet minder. We zijn blij dat we van haar en haar gezeik af zijn, en voor de rest gaan we gewoon door met onze onnozele poedelleventjes.'}

<sub>Cordelia luisterde grijzend naar de worden van de oudere wolvin, ze dacht er echt makkelijk van af te komen. Hoe amuserend, het zou niet hier bij gelaten worden. Al moest ze daar persoonlijk voorzorgen, de witte wolvin wist niet waar ze aan begonnen was. Maar misschien was het inderdaad een goed idee om zich zelf voor nu even terug te trekken en het Raska gebied te verlaten. Ze kon de schorre stem van de witte wolvin toch niet langer aanhoren, en het zou niet lang duren voordat er meer poedels op kwamen dagen. De slanke wolvin duwde haar zelf van de boom af- waar ze al die tijd nog steeds op leunde en liep rustig op de witte wolvin af, tot er maar een paar meters tussen hun verwijdert was. 'Very well, just know this.' begon ze op de zelfde toon waar de witte wolf het 'gesprek' mee begonnen was. 'This wont be last of me, i'll get you to confess' ze gaf de witte wolvin een laatste blik toen ze in zich zelf in een sprint zette en al snel uit het zicht verdween.

Topic uit?
Ama mag achter Cor aan gaan als je wilt ^^
Of anders maak ik nog wel een nieuw topic?</sub>

<sup>Het teefje brabbelde nog wat, en maakte zich toen uit de voeten. Goed. Toch wandelde de flinke Albino nog een tijdje achter haar aan, om maar zeker te weten dat ze echt opbokte. Dit dier had voor haar leeftijd heel wat pit en heel weinig brein, dus de kans dat ze niet helemaal opflikkerde zat er dik in. In ieder geval, terwijl ze daar vrolijk liep kwamen de woorden tot haar binnen. Het was een soort legendarische quote, zoals in de verhalen van Da. This wont be last of me, I'll get you to confess. Jemig, wat edgy weer. Wat verwachtte ze, dat als ze d'r tandjes in Ama's keel boorden dat ze dan ineens antwoorden kreeg die er niet waren? Amatariseu grijnsde in zichzelf, terwijl ze langzaam maar zeker koers zette naar de poedel's volgende halte.

[Als je een nieuw topic wil, vind ik dat prima. Maar ik vind 't nu niet echt nodig.. xD]</sup>

_{Het was zeer amuserend om te weten dat de witte wolvin haar aan het achter volgen was, iets wat ze eigenlijk wel verwacht had. De zwarte wolvin begon steeds langzamer te lopen, met elke stap werd haar tempo lager, en lager. Niet te vergeten dat ze af en toe zelfs stopte met lopen om te kijken of de wolvin haar nog steeds achter volgde; He ze vertrouwde haar echt niet. Maar Cor kon er wel om lachen, het feit dat de leidster tijd stak om haar te achter volgen. Niet om eten te zoeken voor haar roedel of iets anders meer nuttig. Voor een Alpha was ze wel erg druk bezig met wolven buiten haar roedel dan haar roedel leden. Even dacht Cordelia er aan om de wolvin aan te spreken maar ze was ook wel nieuwsgierig hoe lang ze van plan was haar te achter volgen, dus 'liep' ze rustig door.}