Serigala


 

Deel
 

 If You Wonder I'm Still Alive

Ga naar beneden 
Meilani

Meilani


If You Wonder I'm Still Alive Empty
BerichtOnderwerp: If You Wonder I'm Still Alive   If You Wonder I'm Still Alive Emptyma mei 22, 2017 11:06 pm



Het was gek om te bedenken dat ze terug was gekomen, immers had ze geen enkele reden om hier in Serigala te zijn. Ze was niet aangesloten bij een roedel, had geen vrienden en bracht geen tijd door met haar familieleden. De teef was een typische einzelgänger en dat beviel haar momenteel best. Wel had ze een tijdje doorgebracht met Shila, een leeftijdsgenootje die ze ergens had ontmoet, voordat ze de vorige keer hier was beland. Tot haar spijt was de vriendschap kapotgelopen, wat natuurlijk grotendeels aan haar gelegen. Misschien was het maar beter zo. Alleen. Dan kon ze tenminste haar eigen gang gaan, zonder zich te moeten bekommeren over de ander, al was dat niet het grootste probleem geweest in hun vriendschappelijke relatie. Meer het feit dat ze zich moeilijk kon open stellen en geen vertrouwen had in andere wolven bracht vele struikelblokken met zich mee.  Anyway, waren ze op een goede manier elk hun eigen weg gegaan en wie weet zouden ze elkaar later nog wel eens tegen komen. Maar dat was niet de reden waarom Meilani was teruggekeerd.

Vanuit het bos was de grijskleurige wolvin terecht gekomen bij een open veld. Het was er heuvelachtig, zonnig met bloemen die langzaam in bloei kwamen. Een vrolijk aanzicht en dit irriteerde haar. De buitenwereld zag er dan ook mooier uit dan dat ze zich voelde – dit hoorde naar haar mening niet zo te zijn. Zo moe en slap dat ze was, slenterde ze langzaam het veld op, waar ze al gouw haar plekje zocht in het hoge gras. Om haarzelf van haar wintervacht te kunnen ontdaan plukte ze de lange haren van haar achterbenen, al hield ze dit niet erg lang vol. Ze liet zich zelf op haar zij vallen, waar ze de vage, maar o, zo bekende geuren van familieleden inhaleerde. Game, Demeon en zelfs Emaya was hier in de buurt dat was zeker.

[Open]
Terug naar boven Ga naar beneden
Aralon

Aralon


If You Wonder I'm Still Alive Empty
BerichtOnderwerp: Re: If You Wonder I'm Still Alive   If You Wonder I'm Still Alive Emptydi mei 23, 2017 4:25 pm

Aralon

Er was al een paar dagen iets veranderd in het gebied. Hoe lang zwierf hij hier nu al rond? Eigenlijk wist de reu het al niet meer en het interesseerde hem ook niet. Normaal gezien was hij vastberaden, gedreven en wraakzuchtig. Maar vandaag liet alles hem koud; zijn verleden, de Shadows, zijn familie.
Met moeizame passen strompelde hij door de vallei. De wolf was moe, dat was aan alles te merken. Dit keer waren het niet alleen zijn mentaliteit en zijn eindeloze gedachten, maar ook zijn lijf begon er zwaar aan te tillen. Aan alles was het voelbaar dat hij zijn queeste maar beter even kon staken en rust nemen. Maar natuurlijk luisterde Aralon daar niet naar. Hij zou doorlopen tot hij erbij neerviel. Hij zou pas echt goed slapen als al die monsters waren uitgeschakeld.
Halverwege het veld moest hij halt houden. Daar lag een teef, duidelijk even vermoeid. Een grijns krulde om zijn mond. "Aan de kant, je staat in mijn weg," grapte hij. Het klonk geïrriteerd, maar evenwel ongeïnteresseerd. In andere, betere tijden zou hij haar wegjagen, uitlachen of haar vernederen. Maar hij had gewoon geen fut en zin meer om te 'socializen'. Als hij haar kende, zou hij zich zo naast de teef ploffen. Of toch in ieder geval minstens een meter van haar. Fysiek contact zei hem niet veel, andere wolfjes bleven maar beter uit zijn buurt.
♦.♦
Terug naar boven Ga naar beneden
Meilani

Meilani


If You Wonder I'm Still Alive Empty
BerichtOnderwerp: Re: If You Wonder I'm Still Alive   If You Wonder I'm Still Alive Emptydo mei 25, 2017 11:48 pm



Van vermoeidheid en het gebrek aan energie door te weinig voedingsstoffen in haar lichaam, had ze haar ogen gesloten. Mede dankzij de zon die haar magere lichaam verwarmde en de verlangende herinneringen van haar familieleden dommelde ze langzaam maar zeker in slaap. Meilani was nooit echt een diepe slaper geweest, maar onder deze omstandigheden was ze niet zo waakzaam als anders. Dit resulteerde dan ook meteen in een ongewilde bezoeker, juist wanneer ze haar rust even wat meer nodig had dan anders. Ze schrok wakker wanneer er pootstappen en geritsel van het hoge gras hoorbaar was, meteen kwam ze half overeind, trok haar benen wat meer naar elkaar toe waarbij ze haar tanden ontblootte en haar oren naar achteren stak. Ze nam een (zelf)beschermende houding aan, al wist ze nog niet eens wie het was die haar kwam storen. Dit bleek een lichtgrijze reu te zijn en wanneer ze hem even beter bekeek, schatte ze hem op ongeveer twee jaren oud. “Aan de kant, je staat in mijn weg.” Op zijn snuit stond een irritante grijns, waarvan Meilani wel zeker wist dat ze die met al haar plezier wel van zijn smoel wou slaan. Tegelijkertijd wist ze ook wel dat ze daar nu niet in de juiste staat was, immers zou hij haar al lang door hebben voordat ze overeind kwam. Dat hield echte niet in dat ze het niet zou kunnen proberen. “Ik kan je verzekeren dat je mij niet overeind wíl hebben.” Sprak ze scherp, wanneer ze haar blik gevestigd op de reu hield.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aralon

Aralon


If You Wonder I'm Still Alive Empty
BerichtOnderwerp: Re: If You Wonder I'm Still Alive   If You Wonder I'm Still Alive Emptyza mei 27, 2017 5:49 pm

Aralon

Zoals verwacht kwam er een kattige reactie op hem af, wat zijn grijns uiteraard verbreedde. Desondanks zei hij er niks op, de reu had geen zin in een gevecht, wat nu veel te veel moeite zou vragen van zijn makke lijf. Die inspanningen waren vervlogen in zijn ellenlange dagen stappen. Bovendien zou het volkomen zinloos zijn om onnodige schrammetjes op te doen aan een onbekende wolvin, al betwijfelde hij of ze hem dat wel kon geven gezien de omstandigheid. "De vraag is niet of ik dat wil, maar of je dat nog wel kàn," merkte hij niet zo tactvol op. Het arme poedeltje was alleen maar even naar hier gekomen om wat rust te nemen en nu kwam hij die uiteraard verstoren. Maar ook al klonk ze vrij dreigend, haar geschrokken houding vlak ervoor was hem niet ontgaan. Ze was dus duidelijk op haar hoede, daarom normaal gezien geen gevaarlijke wolf. "Maar ik zal je de moeite besparen, je hoeft het niet te bewijzen," voegde hij er resoluut aan toe.
Pas toen vroeg hij het zich af. Was dit een Shadow? Nee, waarschijnlijk niet. Nee, dat kon niet, anders zou hij het allang geroken hebben. Merkwaardig genoeg gedroeg ze zich wel als één.
♦.♦
Terug naar boven Ga naar beneden
Meilani

Meilani


If You Wonder I'm Still Alive Empty
BerichtOnderwerp: Re: If You Wonder I'm Still Alive   If You Wonder I'm Still Alive Emptyza jun 03, 2017 7:46 pm



Er was geen enkel teken aan haar te zien, dat ze er voor zou terugdeinzen om alsnog overeind te komen en een aanval in te zetten. Ze was absoluut niet bang om te vechten, om haar zelf te verdedigen ook al zou ze daarbij zelf een aantal schrammen van op kunnen lopen. Aan haar uiterlijk was dan ook te zien dat ze niet bepaald zuinig was op haar lichaam, door een aantal gevechten in het verleden had ze dan ook een paar flinke littekens verzameld. Wat de ander enkel niet wist was dat ze ook een  serie  had uitgedeeld. Misschien kwam hij daar alsnog wel achter, als hij zijn arrogante grijns niet van zijn smoel hield.  Zijn opmerking liet haar merken hoe voldaan hij was over deze situatie: hij staand, terwijl zij daar - in zijn mening-  in een zwakkere positie op de grond lag.  Hiervan spande haar spieren zich aan, krulde haar bovenlip omhoog, waarbij haar tanden tevoorschijn kwamen. “Oh. ik ga graag een uitdaging aan.” antwoordde ze zoetjes met een  gevaarlijke ondertoon.  Toch kwam het niet tot een gevecht, de reu gaf aan niet haar sterkte te willen voelen, blijkbaar geloofde hij haar op haar woord. Dit liet dit keer een grijns op haar gelaat staan, wetend dat hij haar vreesde. “Slimme keuze.” zei ze tevreden over zijn antwoord, waarna ze haar blik nogmaals over hem heen liet glijden. Wetend dat hij geen gevaar voor haar was, liet ze zich weer achterover in het gras vallen.


Laatst aangepast door Meilani op do jun 08, 2017 10:33 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Aralon

Aralon


If You Wonder I'm Still Alive Empty
BerichtOnderwerp: Re: If You Wonder I'm Still Alive   If You Wonder I'm Still Alive Emptyma jun 05, 2017 3:04 pm

Aralon

Opnieuw was de reactie vrij voorspelbaar. Kennelijk trof zijn opmerking haar heel erg en vond ze het nogal belangrijk wat een ander over haar te zeggen had, want haar mondhoeken krulden om waarbij ze haar blikkerende tanden liet zien. In een reflex volgde Aralon haar voorbeeld, waarbij ook zijn oren plat gingen liggen en hij zijn kop iets lager hield om het effect wat te versterken, eerder om haar te laten weten dat hij ook grenzen had en ze op dezelfde golflengte zaten wat dat betrof dan om de spot met haar te drijven. Beide wolven hadden volgens hem hetzelfde doel; niet dichterbij komen en dit respecteren, anders zwaaide er wat. Daarna werd hij terug relatief rustig toen de teef verder zei dat zijn opmerking een slimme zet was en daarbij terug ging liggen. Met één opgetrokken wenkbrauw keek hij haar aan, maar zei er verder niks meer op. Dit keer veranderde zijn grijns in een zoet glimlachje waarbij hij lichtjes de kop schudde. Het was lang geleden dat hij nog eens zo'n pittige, licht ontvlambare teef had leren kennen.
De wolf liet even een stilte vallen zodat ze beide konden wennen aan elkaars gezelschap. "En wat bracht jou naar hier?" vroeg hij na een tijdje met een ietwat schuine kop. Het was merkbaar dat de interesse voor deze jongedame toenam. Kennelijk was ze alleen, anders had hij wel andere geuren rondom haar waargenomen. Maar wat kwam ze hier dan doen? Normaal gezien was hij niet zo nieuwsgierig naar wat wolven naar een bepaald gebied dreef of wat ze daar kwamen doen. Begrijpelijk ook, want wat bracht die informatie hem bij? Het was alleen maar tijdverspilling. Maar bij haar leek het niet echt iets overbodigs, dus ging hij met omgekrulde staart rond zijn poten zitten, op de afstand waar de wolvin had aangegeven dat hij niet dichterbij moest komen dan dat.
♦.♦
Terug naar boven Ga naar beneden
Meilani

Meilani


If You Wonder I'm Still Alive Empty
BerichtOnderwerp: Re: If You Wonder I'm Still Alive   If You Wonder I'm Still Alive Emptyvr jun 09, 2017 4:50 pm



Oké, Oké, blijkbaar was ze de reu wat gaan irriteren door haar uitdagende houding. Zo had ook hij zijn oren waarschuwend naar achteren gestoken en haar daarbij laten weten dat ook hij zo zijn grenzen kende. Dit vond Meilani niet zo erg, immers was het wel zo prettig om te weten tot hoever ze kon gaan. Het feit dat hij erkende geen gevecht te willen, liet haar agressie naar beneden zakken. Als de grijzige reu dit niet had aangegeven, had ze zeker een aanval in gezet - zulk ego tolereerde ze simpelweg niet. Maar dit was van voor beide kanten wel duidelijk geworden.
In de verwachting dat hij haar toch wel met rust zou laten, had ze zichzelf weer in haar eerdere positie gebracht. Misschien wat risicovol met een onbekende wolf aan haar voeten, toch nam ze de gok. Ze vertrouwede hem erop dat hij zich niet zou misdragen. Gebeurde dit wel, had dat ook consequenties. Hoewel haar zicht op de reu belemmerd werd door het hoge gras, was ze wel alert. Zo draaide haar bovenliggende oor richting de reu om de kleine geluidjes te kunnen horen. Tegen haar verwachtingen in bleef hij bij haar in de buurt, aan het geritsel van het gras was dan ook te horen dat hij zijn achterwerk naar beneden had laten zakken.  “En wat brengt jou naar hier?” De wolf begon zich ineens te gedragen als een detectie, was het dan zo interessant waarom ze hier naar toe was gekomen?
Zich afvragend waarom de reu de reden van haar komst wou weten, tilde ze haar kop op, keek daarbij de reu wat argwanend aan. Langzaam kwam ze half overeind, waarbij ze hem nog eens bekeek. “Wacht, ben jij soms een Ökami-hond?” ze sprak de roedel wat neerbuigend uit, al had ze geen geldige reden om de roedel te haten. Misschien was het wel gewoon haar afkeer van roedels.

Terug naar boven Ga naar beneden
Aralon

Aralon


If You Wonder I'm Still Alive Empty
BerichtOnderwerp: Re: If You Wonder I'm Still Alive   If You Wonder I'm Still Alive Emptyma jun 26, 2017 11:41 am

Aralon

Dus wat was haar vraag nu weer? Hij schudde even lichtjes zijn vacht heen en weer om de woorden in zijn werkgeheugen te herhalen. "Wacht, ben jij soms een Ökami-hond?" Vervolgens bekeek de teef hem duidelijk met argusogen. Aralon hield zijn kop een beetje schuin terwijl zijn oren druk heen en weer wiebelden. "Wat is eh.. Eu-kaaaaa-mie?" zijn uitspraak klonk een beetje klungelig. Wat een vreemde naam was dat. Waar kwam die vandaan? De reu wandelde nu eigenlijk best al een tijdje op Serigala-grond, maar zij wist er duidelijk al veel meer over. Dat kwam waarschijnlijk mede door hoe hij zijn tijd hier had besteed.
De wolf was tot nu toe zodanig druk bezig geweest met het opsporen van Shadows dat andere dingen aan hem voorbij vlogen. Er verscheen een klein glimlachje op zijn snuit en weer schudde hij lichtjes zijn kop. Hij had er al spijt van dat hij niet gewoon deed alsof hij van die zogenaamde "Ookaajnie" of hoe het ook heette afkomstig was, dat zou pas een lachertje zijn geweest. Hij wilde haar reactie daarop weleens zien, maar de wolf begreep dat het vandaag geen tijd was om teefjes te pesten. Althans dat gevoel had hij niet. Zijn eigen binnenpretje verstorend werd hij plots weer ernstig. "Je bedoelt een roedel, neem ik aan? Een groep?" de reu werd weer nieuwsgierig en spitste zijn oren. Deze wolvin zou hem vast nog wat dingen kunnen bijleren. "Zoals je waarschijnlijk wel kan ruiken, ben ik een eenzame ziel," het laatste liet hij nogal overdreven dramatisch klinken en er verscheen weer een grijns op zijn snoet. "Jij bent ook solitair, neem ik aan?" hij snoof nog eens voor de zekerheid, maar rook geen aanwezigheid van andere wolven rondom haar.
♦.♦
Terug naar boven Ga naar beneden
Meilani

Meilani


If You Wonder I'm Still Alive Empty
BerichtOnderwerp: Re: If You Wonder I'm Still Alive   If You Wonder I'm Still Alive Emptydi jul 18, 2017 2:45 pm



Ze wist dondersgoed dat ze zich op roedel terrein bevond. De sterke roedel geuren die dit gebied markeerden hadden echter geen invloed op haar besluit gehad om hier te komen. Het risico nemend, had ze dan ook Raska Hills betreden. Stiekem met de hoop om Game, Dameon of zelfs Emaya tegen te komen – al had ze geen idee wat ze daadwerkelijk met een confrontatie wou bereiken. Stiekem miste ze haar familie, wou ze terug naar de tijd waarin ze samen leefden, al zou ze dat nooit hardop uitspreken. Voor nu, was deze plek dan ook het dichtste mogelijkelijkheid om bij haar dierbaren te komen. Beetje jammer alleen dat haar bezoek werd opgemerkt door een bemoeizuchtige reu. Gezien het feit dat hij vlak bij haar had plaatsgenomen, bleek ze ook nog niet zomaar van hem af te zijn. Vandaar haar gedachte naar een eventueel Ökamilid, al twijfelde ze wel. De reu had zich welliswaar wat dominant naar haar opgesteld, maar had daarbij nog geen tekenen vertoond dat hij haar direct wou weghebben. Als hij echt een lid van de roedel was, zou hij toch wat beter zijn best moeten doen om haar het terrein te laten verlaten. Verder rook ze geen roedelgeur bij hem, wat ook wel bijzonder zou zijn. Haar oren gingen nogmaals naar achteren, een teken dat ze zich  niet op haar gemak voelde. Ze vertrouwde de vreemdeling niet, wat weer enige spanning met zich meebracht. Wie was hij?
"Wat is eh.. Eu-kaaaaa-mie?" Onbegrijpelijk had ze de reu aan gekeken. Ze snapte er helemaal niets meer van. Wist hij dan niet wie die roedel was? Of liet hij dat haar alleen weten? Ze probeerde hem te pijlen al vond ze het erg moeilijk om te beslissen of zijn vraag echt oprecht was. De reu greens, schudde zachtjes zijn kop, alsof hij het grappig vond dat ze door de war was. Dit liet Meilani overeind komen, wanneer ze vond dat het nodig was zou ze er voor kunnen kiezen om hem alsnog aan te vallen. Al had hij laten blijken dat hij geen gevaar voor haar moest zijn. De reu vroeg nogmaals wat Ökami was, al raadde hij dit keer goed dat het inderdaad een roedel was. Nog steeds had ze geen antwoord gegeven, simpel weg omdat ze nog niet overtuigd was. “Zoals je waarschijnlijk wel kan ruiken, ben ik een eenzame ziel.” Zijn stem klonk wat overdreven, wat haar de indruk gaf dat hij bij de Ökami hoorde.. Haar bovenlip trok nogmaals omhoog, hem laten wetend dat hij zijn act wel achterwege kon laten. “Don’t play games with me,” bromde ze, waarnaar ze dichter naar hem toe kwam. Ze omcirkelde hem, bracht daarna haar bek vlakbij zijn rechter oor. “Weet je zeker dat je zo eenzaam bent?” Ze nodigde hem uit om zijn roedelgenoten er bij te halen, eens kijken of hij nu wel alleen was…

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




If You Wonder I'm Still Alive Empty
BerichtOnderwerp: Re: If You Wonder I'm Still Alive   If You Wonder I'm Still Alive Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Look around, look around, at how lucky we are to be alive right now

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Valley :: Raska Hills-
Ga naar: