Eye of the Beholder | ☘ Sean/Lorcan ☘ |

Sneeuw was wel leuk, had Sean besloten, maar leverde wel een nadeel op. Met zijn roetzwarte vacht was hij in de velden van kilometers afstand te zien. De jacht werd dan nog een stapje moeilijker, camouflage was namelijk ver te zoeken. Maar ach, zijn vader was een meester in het jagen en had óók een zwarte vacht.
En voorlopig zorgden zijn ouders ervoor dat er genoeg eten was voor het kleine gezin van vier, wat hem de tijd gaf om te spelen. Met zijn Rolbol bijvoorbeeld, die hij uit de klauwen van de gemene wolven in het zuiden had gered. Maar vandaag had hij een nieuw spelletje bedacht; hij probeerde zo zacht mogelijk door de sneeuw te sluipen. Dat viel nog niet mee, want het witte spul knerpte onder zijn pootkussentjes. Het was de kunst om zijn tenen ver uit te spreiden, zodat hij niet zo diep weg zou zakken in de koude vlokken. Een grijnsje speelde om zijn snuit omdat hij de truc had ontdekt.
Zo stil als hij kon sloop hij voorts, dwars door de met sneeuw bedekte velden. Boven zijn hoofd hoorde hij plotseling een zwerm vogels vliegen, die terugkwamen van hun winteroord. Sean hief zijn kop op en staarde de dieren na. Zijn moeder had uitgelegd waarom ze vertrokken en in de lente weer terugkwamen. Betekende dit dan dat de lente bijna zou aanbreken? Hij grijnsde. Koud had hij het niet, maar na zoveel maanden sneeuw was hij wel toe aan wat anders.
De vogels vlogen onder luid gegak over zijn kop heen. Enthousiast vergat de jonge wolf zijn eerdere spel en rende met ze mee. De sneeuw vloog op onder zijn achterpoten terwijl hij een sprintje trok. De wind speelde met plukken van zijn vacht en zijn tong hing uit zijn bek. Bovenop een flauwe heuveltop bleef hij staan, hijgend, maar met een grijns op zijn gezicht. Dat was leuk!
Langzaam richtte hij zijn blik op het landschap voor hem. Zonder dat hij het doorhad was daar ineens een witte soortgenoot verschenen. Aarzelend bleef de jonge wolf staan, probeerde iets van informatie te krijgen uit de geur die de wolf met zich meedroeg, maar de wind blies de verkeerde richting op. Hij twijfelde of hij de vreemdeling moest begroeten of niet. Uit zekerheid bleef Sean nog maar eventjes wachten op hoe de andere wolf zou reageren.

Sean hield de wolf beneden hem nauwlettend in de gaten, maar toen die plots begon te kwispelen verdween zijn twijfel. 'Hello!' werd er naar hem geroepen. Ook zijn zwarte staart schoot heen en weer. 'Do ya live 'round here?' De stem die hij hoorde klonk nog verrassend jong. Was dit een leeftijdsgenootje? Grijnzend begon de jonge wolf aan de afdaling van de heuveltop, liep op de witgrijze wolf af.
'Hey there!' Ietwat aarzelend dacht hij na over zijn volgende woorden. De reu had in de andere taal tegen hem gesproken, maar zo goed beheersde Sean die niet. 'Yeah, just across these hills.' Zover kwam hij nog wel. Dapper benaderde hij zijn soortgenoot, met zijn tong uit zijn bek hangend. Maar toen hij een blik op diens ogen wierp...
'Your eyes!' De zwarte jongwolf hapte naar adem. 'Just like mine!' Met grote ogen staarde hij naar de verschillende kleuren. Goud en blauw. Hij was dus echt niet de enige met een afwijking!

De grijze wolf leek helemaal niet beschaamd om zijn verschillende oogkleuren. Sterker nog, hij leek Sean's reactie juist wel vermakelijk te vinden. 'Yeah, kind of...' mompelde hij. 'Het is zeldzaam zeggen ze. Ik heb nooit een andere wolf gezien met twee andere ogen.' Was hij zeldzaam? Hij had gedacht dat zijn zusje dat was, maar hij ook? Dat idee vond hij eigenlijk best leuk! Iets opgewekter durfde hij zich op te richten. De lichte reu zette een stapje dichterbij en staarde in zijn ogen. Voor het eerst sloeg Sean niet zijn blik neer als iemand dat deed, maar bleef dapper terugstaren. Na een poos vonkte er iets van enthousiasme in zijn gouden en blauwe oog. De wolf kefte van blijdschap. 'This is awesome!' riep hij vrolijk. 'Ik ben Lorcan,' stelde hij zichzelf voor. Sean kwispelde en grijnsde. 'Leuk te... Errr... Nice to meet you!' Het taalverschil tussen hen deerde hem niet. Zolang ze elkaar begrepen was er geen probleem.
'I'm Sean!' zei hij opgewekt. 'And it's nice to meet you too! Are you... new here?'