. Repentance [Khyvan] .

<sup>Als Aimey naar het meer kon lopen, kon hij het ook! Buiten adem door zijn lange run zakte de zwart met witte pup neer in het natte gras. Eindelijk had 'ie, na uren rennen en ronddartelen Nimweth gevonden! Al vanaf het moment dat Oma hem vertelt had waar zijn zusje de nacht ervoor heengegaan was, wilde Ayero niks liever dan Nimweth met zijn eigen ogen zien. Als zijn dikke, nutteloze zusje deze plek in haar eentje kon vinden én een duik durfde te nemen in het ijswater, dan moest dit wel voor haar jongere maar snellere broertje een eitje zijn. En dat was het ook geweest, want hij had er maar een halve dag over gedaan! Goed, goed, oma was 'n stukkie meegelopen, maar dat nog maar tot aan de rand van Raska. De rest van de dag had hij zelf gelopen.

Na even lekker te hebben gehijgd krabbelde het gevlekte welpje weer op zijn pootjes. 'Ayero aan basis. Target: Nimweth Lake, gesignaleerd!' Met een gewichtige pruillip en een stoere blik in zijn oogjes marcheerde Ayero richting het meer, dat zilver gloeide in het maanlicht. Prachtig.
Vlak voor hij heuveltje af ging, keek hij nog even over zijn schouder. De hoogste heuvel van Raska, waar de Okami hun zogehete Roedelgrot hadden, was veel dichterbij dan hij dacht. Hij kende de omgeving ondertussen wel. Vanaf de top van de grote Okami-heuvel kon je 3 gebieden zien die het stuk heuvellandschap insloten: Runswick Fields, Nimweth Lake en daarachter nog ergens de hoogste boomtoppen van Sanvi Forest. Het deel dat de Vallei heette. Het mooiste deel van Serigala, daar was Ayero zeker van. Hopelijk zou oma binnenkort nog wat nieuwe gebieden claimen.. maar nog niet nu. Hij wilde natuurlijk wel helpen met het claimen van nieuw terrein!


[Khyvan]</sup>

Langzamerhand viel de avond, en Khyvan was nog steeds verdwaald. Misschien had ze aan iemand moeten vertellen dat ze op pad ging, dan was mama haar vast komen zoeken. Maar nee, koppig als ze was wilde ze zelf op onderzoek gaan. En nu werd het nacht en kon ze de warme grot niet meer vinden.
Toegeven aan haar angst was niet iets wat in haar karakter zat, dus bleef ze redelijk kalm en bleef haar omgeving scannen. Met haar neus tegen de grond gedrukt hoopte ze een verse geur op te pikken, die haar naar haar familie zou leiden.
Een geur vond ze uiteindelijk, al was die niet van wie ze hoopte dat het was. Ayero. Was hij er midden in de nacht vandoor gesneakt om de wereld te ontdekken? Nou ja, je kon beter met z'n tweeën verdwaald zijn dan in je eentje, dus besloot ze om het spoor te volgen. Dat slingerde vreselijk, maar uiteindelijk zag ze in het licht van de maan haar broertje. Met een grijns sloop ze dichterbij, totdat ze hem kon horen. 'Ayero aan basis. Target: Nimweth Lake, gesignaleerd!'
Ze kon het niet laten om te reageren, in de hoop dat hij zou schrikken.
'Khyvan aan Ayero: wat ben je aan het doen?' Ze kwam tevoorschijn uit het hoge gras en dribbelde op haar broertje af.

^{'Khyvan aan Ayero: wat ben je aan het doen?' Ayero veerde direct uit zijn sluiphouding en draaide zich snel met een opgezette pluisvacht om. Het was... zijn zusje. 'Ayero aan basis, sluipmoordenaar gesignaleerd!!' gromde hij met een woeste grijns. Toen ging zijn vacht weer liggen en trok hij even ontspannen zijn oortjes in zijn nek. Khy rook gewoon als Khy. Geen geursporen op haar pels die vers genoeg waren. Ze waren dus gewoon alleen. 'Nah. Ik was aan het verkennen.' Oma had gezegd dat ze zo ver mochten als ze wilden, maar NOOIT maar dan ook NOOIT naar het zuiden gaan. Daar zaten de Sjhadwoos, of zoiets. Het klonk niet heel griezelig, maar oma zei dat de Wolven die bij die roedel hoorde hem zouden opvreten als ze hem tegen zouden komen. Dat was natuurlijk onzin. Ze zouden hem niet eens kunnen pakken. Niemand was zo snel als hij. 'En jij?'}

Haar broertje schoot overeind, zijn vacht dreigend overeind. Ha! Geschrokken! 'Ayero aan basis, sluipmoordenaar gesignaleerd!!' gromde hij. Maar al gauw keek hij weer gewoon. 'Nah. Ik was aan het verkennen,' vertelde hij trots. Khyvan grinnikte, ja dat had ze wel gezien. 'En jij?'
Toegeven dat ze was verdwaald? Nooit.
'Ik ook!' zei ze opgewekt. 'Het is nu veel leuker als het een beetje donker is. Dit mag vast niet van mama.' Ze giechelde en kwispelde even met haar korte staart. Haar oranje ogen gleden over het meer, dat er volledig stil bijlag. 'Wat zullen we gaan doen?'