Serigala


 

Deel
 

 Mud isn't pretty on a white fur {Dar}

Ga naar beneden 
Kova

Kova


Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptywo aug 31, 2016 6:25 pm

Als er een ding was waar Kova een hekel aan had, dan was het deze plek. Nee, eigenlijk had ze aan alles een hekel, maar dit was nog afschuwelijker dan alle dingen die ze verafschuwde bijeen. Tot in het enkels stonden in een bruin sop, plakte er modder aan haar vacht, en zonk ze bij elke stap nog wat dieper, wat er voor zorgde dat er een soort van smerige spetters op haar niet-meer-zo-sneeuwwitte pels spatten als ze probeerde te stappen. Tenslotte moest het hier nog stinken. En niet zo’n klein beetje ook. De geur was erger dan rotte eieren en vlees tesamen. Ze vroeg zich af hoe ze bij het idee was gekomen om naar hier te komen, maar het belangrijkste was nog een andere zaak; eruit komen. Karma was aan haar kant vandaag, want ze kreeg het gevoel dat ze bij elke stap nog wat dieper zakte en geen centimeter vooruit kwam. Geweldig – ze zat vast in drijfzand.

Kova ontblootte haar tanden in ergernis en deed een poging met een hoop geploeter en gespetter om zich los te worstelen, maar het enige effect was dat ze nog dieper wegzonk en de modder haar vacht vastzoog. Tuurlijk. Nog soppend kronkelde ze door, maar er leek weinig te helpen – ze zakte enkel verder weg, nu al tot haar hele poten verzonken zaten in het spul. Karma.
Terug naar boven Ga naar beneden
Darayvian
Administrator

Darayvian


Wolven profiel
Leeftijd:
Geslacht:
Partner:

Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptyza sep 03, 2016 9:46 pm

Darayvian had nu officieel een pesthumeur. Dit was nu al dag drie dat hij vast zat in dit vieze, natte, sompige stinkhol. Zijn zwarte vacht was doorweekt en stonk naar rottend plantenmateriaal. Het litteken op zijn borst, tussen zijn twee voorpoten, stak alsof iemand er met een scherpe tak in zat te porren. Het deed niets om zijn humeur te verbeteren en alles wat hij nu wilde was dit rot gebied uitkomen. De vraag was echter hoe. Hij kende het gebied niet en wist niet welke kant hij op moest gaan om terug te keren naar het woud of de velden. Keer op keer bleef hij maar in rondjes dwalen, elke keer zeker dat hij dit maal de goede kant op ging, alleen om vervolgens weer te eindigen waar hij begon. Uit frustratie gromde hij en trok zijn lippen op in een snauw. Als hij hier ooit uitkwam zou hij nooit en te nimmer meer terugkeren al was het het laatste wat hij deed.
De grote wolf hees zichzelf overeind en verliet het kleine, droge eilandje waar hij een tijdje had zitten mopperen. Poging nummer whatever om deze hel te verlaten. Darayvian sjouwde al een goeie tijd door het drassige water, toen hij vlak bij iets min of meer wit zag in de donkere modder. Bij nadere inspectie bleek het een soortgenoot te zijn die muur vast zat. Wist die ook weer wat drijfzand was. Hij bleef op een klein afstandje staan, daar waar hij nog steeds een min of meer stevige bodem onder zijn poten had. "Hoe verlaat ik dit hel hol?" vroeg hij op niet de meest vriendelijke manier.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptywo sep 07, 2016 8:46 pm

Mud isn't pretty on a white fur.

"Hoe verlaat ik dit hel hol?" klonk er plots brutaal ergens aan de linkerkant van Kova. Ja, tuurlijk! Vraag het aan iemand die verzonken zat in drijfzand. Zag die gozer niet dat-... Met een geprikkelde uitdrukking op haar gezicht draaide de witte - ahum, wit-bruine - wolvin zich half om en keek daar om in de ogen van een zwarte, grote reu. Ze bekeek hem één seconde van top tot teen en nam hem in zich op. "Tuurlijk. Vraag het aan mij." blies ze met een geïrriteerde blik en plonsde met een poot in de modder, waardoor ze nog dieper vast kwam te zitten. Sheez. Ze probeerde het met een rare worstel-trek-en-sleur-beweging maar dat lukte ook niet, met het zelfde resultaat - ze zat muurvast in een bruine, soppige smurrie die aan haar vacht trok. Wat verderop zag ze een grote dode tak liggen die half boven de poel uit torende, maar toen ze haar nek uitstrekte en hapte klapten haar kaken er net voor toe. Tevergeefs. Die tak ging niet helpen, tenzij... Haar blik gleed koel naar de vreemdeling, indringend en haast aandringend. Haar lot lag nu volledig in zijn poten, hoewel ze niet echt hulp van hem verwachtte. Ugh.
Terug naar boven Ga naar beneden
Darayvian
Administrator

Darayvian


Wolven profiel
Leeftijd:
Geslacht:
Partner:

Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptyvr sep 09, 2016 6:00 pm

Alsof er een donkere donderwolk boven haar hoofd hing, keerde de witte wolvin haar giftige blik naar hem toe. Darayvian trok zich er weinig van aan. Hij wilde gewoon een antwoord en dat was alles. "Tuurlijk," siste ze, "vraag het aan mij." Alsof ze een punt probeerde duidelijk te maken, hief ze een modderige poot op en sloeg deze terug in de modder. Dat bleek al snel niet een van haar slimste acties want het moeras zoog haar weer een stukje verder naar beneden. Als ze zo door ging met spartelen zou ze niet veel langer kunnen genieten van de frisse lucht in haar longen, wel van drek en zooi. "Excuses, ik zal het de volgende keer aan de struiken vragen," antwoordde hij droogjes. De ondertoon was echter geïrriteerd. Ze was zowel haar eigen tijd aan het verspillen als de zijne.
Darayvian keek toe hoe ze tevergeefs bleef spartelen in de modder en probeerde haar kaken op een tak te krijgen. Ze miste echter wat neklengte om erbij te komen. Vanaf dat moment leek ze zich eindelijk te realiseren dat wat ze ook probeerde, het allemaal vrijwel geen zin had. Ze zat muurvast. Als laatste hoop legde ze haar blauwe ogen koeltjes maar weer op hem. De zwarte wolf had al zo'n idee wat ze wilde, maar hij was niet in de mood haar wens te vervullen. Hij trok een lip op. "No," was alles wat hij daarop te zeggen had.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptyvr sep 09, 2016 6:58 pm

Mud isn't pretty on a white fur.

Kova was niet erg verbaasd toen er een droge opmerking uit de bek van de andere wolf kwam. "Excuses, ik zal het de volgende keer aan de struiken vragen," kwam er geïrriteerd uit zijn zwarte bek waardoor de lip van de witte wolvin even kort naar achter krulde van dezelfde irritatie. "Doe dat," blies ze geërgerd, maar jammer genoeg leverde haar smeekbede voor de tak niks op. Vreemd genoeg... Toen ze in zijn geel-oranje ogen keek... Kon ze niet doen wat ze gewoonlijk deed – reacties van andere aflezen en emoties proberen vinden. Normaal lukte het haar altijd, maar deze keer leek het gewoon alsof er een spiegel voor haar neus was gehangen toen ze in zijn even koude ogen keek. Hij leek wel een soort van kopie van haar gevoelens, want hij deed bijna exact hetzelfde wat zij in die situatie zou doen – teminste, als ze haar gevoelens toonde, want dat leek hij ook niet veel te doen. Het was dan ook wel logisch dat hij haar vragende, ijzige blik naar de tak afwees met een opgetrokken lip en een simpele “No.”

Ergens had de witte teef het al verwacht dat de grote reu dat antwoord zou geven, maar het enige ergere probleem was dat ze nu iets dieper in de shit zat. Letterlijk en figuurlijk. Smeken ging niet werken bij hem, verwachtte Kova al, maar er moést gewoon een manier zijn – ze wilde namelijk niet de rest van haar leven doorbrengen omhuld door modder en slijk. Het besef dat dit ongevalletje toch wel naar kon uitlopen was er zeker dus was deze vreemdeling – hoe ironisch genoeg - als het ware haar laatste hoop. Al verwachtte de jonge wolvin niet veel behulpzaamheid van de reu voor haar, deed ze toch nog een poging om d’r hachje te redden. Ze nam, of probeerde toch, een stap vooruit te nemen in de modder om de reu angstloos en hard in zijn ogen te kijken. ”Okay wolf, ik ga niet smeken, jammeren of uitsloven voor je om me hier uit te halen als een jankende poedel die z’n sneue leventje wil redden. Maar ik zweer je, als je die tak daar gaat pakken en hem ietsje dichter naar mij toe brengt, zul je daar geen spijt van hebben.” Misschien had ze niet veel tijd om te slijmen, maar tijd om mysterieus te blijven was er altijd.
Terug naar boven Ga naar beneden
Darayvian
Administrator

Darayvian


Wolven profiel
Leeftijd:
Geslacht:
Partner:

Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptyzo sep 11, 2016 8:07 pm

De reu was vrijwel klaar om zich om te draaien en weg te lopen, om vervolgens nooit meer terug te kijken naar de witte teef die hopeloos vast zat in de ijzeren greep van het moeras. Een harteloze actie volgens velen, maar voor Darayvian zou het heus niet de eerste keer zijn dat hij een wolf in nood aan zijn of haar lot overliet. Alles zou uiteindelijk dood gaan, en of dat nu vandaag, morgen of over een maan was maakte geen verschil. Vroeger of later zou het gebeuren en er was niets dat iemand eraan kon doen om het tegen te houden. Hij snapte niet waarom menig wolf dat niet kon accepteren. In plaats daarvan bleven ze maar worstelen en vechten tegen het lot in, alsof ze daar werkelijk iets mee konden bereiken. En dan ook hoe fanatiek vrienden en familie konden zijn als het ging om het redden van het leven van een geliefde. Hopeloos. Ze lieten zich veel te veel leiden door angst, angst om alleen achter te blijven. Darayvian voelde die angst niet. Hij had al genoeg verloren en toch voelde hij er niets voor.
De zwarte wolf maakte aanstalten te vertrekken, ook al had hij geen idee welke kant hij op moest om deze smerige plek te verlaten, maar als hij gewoon een kant op liep zou hij vroeger of later wel een uitweg vinden. Zo niet dan bekeek hij dan wel weer wat hij vervolgens besloot te doen. Hij bleef echter op zijn plaats stil staan toen hij de wolvin weer in de modder hoorde spetteren, gevolgd door haar krachtige stem. De reu keek opzij over zijn schouder om haar met zijn gele ogen strak maar onverschillig aan te kijken. "Okay wolf, ik ga niet smeken, jammeren of uitsloven voor je om me hier uit te halen als een jankende poedel die z’n sneue leventje wil redden," sprak ze. Zijn linker mondhoek krulde ietwat op en hij snoof zonder humor. Ze had waarschijnlijk geen idee hoe ironisch haar woorden klonken. "Maar ik zweer je, als je die tak daar gaat pakken en hem ietsje dichter naar mij toe brengt, zul je daar geen spijt van hebben.” De wolf keerde zich volledig richting de teef om haar al zijn aandacht te geven, de scheve, humorloze glimlach compleet van zijn gezicht verdwenen, maar iets van interesse zat in zijn gele ogen verscholen. "Geen spijt? En waarom zou ik daar dan geen spijt van krijgen? Ik kan jou hier net zo goed gewoon in de drek laten stikken. Betwijfel of ik daar wel spijt van zou krijgen," daagde hij haar uit. Ze had zijn aandacht nu. Als ze haar woorden goed koos kon ze hem misschien wel zo ver krijgen haar een pootje te helpen. Zo niet, dan zouden haar lichten binnenkort uitgaan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptyma sep 12, 2016 6:53 pm

Mud isn't pretty on a white fur.

Hoe meer tijd er verstreek, hoe problematischer de situatie werd. De klok tikte genadeloos verder waardoor Kova ondervond dat drijfzand een stuk gevaarlijker dan het leek. Haar poten waren volledig gehuld in de stijve smurrie die hongerig aan haar vacht trok en likte terwijl hij haar in een muurvaste greep hield. Ze kon geen kant meer op - ze kon haar poten niet bewegen. Haar lot lag volledig in zijn poten, maar veel hulp verwachtte ze niet, te zien aan zijn houding - hij was al bezig om te vertrekken toen hij stil bleef staan bij haar laatste opmerking. De zwarte reu draaide zich in een ruk om, zijn gezicht plotseling een en al aandacht en interesse voor haar. De witte wolvin voelde zich vreemd genoeg niet opgelucht of vrolijk door zijn reactie - de zoals altijd emotieloze blik in haar ijsblauwe ogen was onveranderd en hard. Ze was niet bang voor hem, noch bang voor de dood - haar hele leventje was toch al een rommeltje, dus veel erger dan sterven kon het toch niet gaan. "Geen spijt? En waarom zou ik hier geen spijt van krijgen? Ik kan jou net zo goed in de drek te laten stikken. Betwijfel of ik daar wel spijt van zou hebben," was zijn antwoord.

Bij zijn woorden haalde Kova even rustig haar schouders op terwijl ze naar de drek waar ooit haar poten hadden moeten zitten staarde, waarna ze opnieuw zijn blik vasthield. "Misschien wel, misschien niet," zei ze nogal mysterieus terwijl ze hem met een vage blik aankeek. "Misschien heb je me eens nodig in de toekomst." Als er teminste een toekomst voor haar was. Op dit moment zag het er namelijk behoorlijk slecht uit voor d'r. Ze wist niet eens of die woorden genoeg waren om zijn interesse nog te houden. Het sop stond halverwege haar flanken en plakte kleverig aan haar vacht, klaar om de rest van haar lichaam op te slokken en naar beneden te dompelen. Niet dat ze bang was voor de dood, maar ze had zich een mooier eind ingebeeld dan dit, vermoord te worden door een moeras in plaats van een of andere krijger - eindigen als een moerasmummie was wel een van de laatste dingen waar ze aan gedacht had.
Terug naar boven Ga naar beneden
Darayvian
Administrator

Darayvian


Wolven profiel
Leeftijd:
Geslacht:
Partner:

Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptyza sep 24, 2016 7:41 pm

Er volgde een korte stilte nadat hij zijn uitdaging geplaatst had en de reu wachtte kalmpjes af op het antwoord dat of haar leven zou redden, of het verdoemen. Wat de uitkomst ook was, het deerde hem niet veel, maar toch was hij ietwat teleurgesteld toen hij een schouderophaal en een vaag antwoord terugkreeg. "Misschien wel, misschien niet," waren de onduidelijke woorden die uiteindelijk over haar lippen rolde. Geen grote toespraak over hoe haar leven net zo belangrijk was als de zijne en hoe hij een harteloos monster zou zijn als hij haar hier achterliet. Gewoon dat. Heel kortaf en vrijwel zonder enige betekenis of poging tot smeken om redding. Darayvian ontmoette haar blik en probeerde er iets in te vinden, maar hij wist niet naar wat hij opzoek was. "Misschien heb je me eens nodig in de toekomst," vervolgde ze. In het verleden had hij 20 broers en zussen, niet allemaal even lieve schatjes, hij betwijfelde dus sterk dat er ooit een tijd zou komen dat hij een andere wolf nodig had. Nee, hij kon wel op zijn eigen poten staan en zijn eigen gevechten strijden. Haar woorden brachten een zekere zaak echter wel weer aan het licht: het feit dat hij niet wist hoe hij dit gebied uit moest komen, maar er niet nog langer rond wilde dwalen.
Zijn gif gele ogen vielen op de tak net buiten het bereik van de wolvin, maar dicht genoeg bij hem  in de buurt om haar kant op te duwen. Zijn ogen dreven weer haar kant op met een idee in zijn achterhoofd. Hij zou haar een poot helpen als zij zelf vervolgens uit de drek wist te komen en hem daarna de weg hieruit te wijzen. "Let's make a deal. Ik duw die tak naar je toe als je mij daarna de weg uit dit gebied laat zien," stelde hij voor, "maar waag het niet de deal te verbreken want ik zal ervoor zorgen dat je wenst weer terug te zitten in die drek." Hij trok zijn lip ietwat op om zijn dreigement kracht bij te zetten, want hij zou haar zeker laten lijden als ze misbruik durfde te maken van de deal.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptyzo sep 25, 2016 5:52 pm

Mud isn’t pretty on a white fur.

De reu liet even een korte, nadenkende stilte vallen. Great, nu kon ze nog enkele minuten verder badderen in de modder. Ze spartelde niet meer wild tegen de zwaartekracht – ondertussen had ze toch al door dat dat weinig uithielp, behalve het feit dat ze sneller en dieper zakte. De kleverige, dikke modder begon nu ook haar heupen te verzwelgen die het diepst in de brij zaten. Modder zou goed zijn voor de huid, bleek er, maar nu kon Kova er niet om lachen. Nog even en ze zou de gevolgen ervoor kunnen proeven, letterlijk en figuurlijk. Als ze stierf, was er toch nog een paar positieve punten - geen nachtmerries meer van dr vader, geen reu waar ze iets voor kon voelen, geen schuldgevoel meer voor de poedel die ze had afgeslacht of woedeaanvallen waarbij ze zichzelf wilde vermoorden. Tenzij er leven na de dood was, natuurlijk, dan kon ze voor eeuwig ronddwalen in het vagevuur of Dark Forest, zoals haar moeder 't genoemd had, de plek waar alle slechte wolvengeesten rond doolden. Waarschijnlijk dus ook haar vader. Mmm, ze kreeg er toch haar twijfels over.

Uiteindelijk was de vreemdeling tot een besluit gekomen. Let's make a deal. Ik duw die tak naar je toe als je mij daarna de weg uit dit gebied laat zien," liet de zwarte wolf weten waardoor Kova’s wenkbrauw haast onopmerkelijk omhoog rees. Ze had gedacht aan iets extremers, bijvoorbeeld iemands keel doorbijten of informatie verzamelen over een bepaald persoon. Maar goed, zoveel te beter. Ze was hier al een keer geweest met Kai en was vlekkeloos terug naar Darley Forest terug gekeerd. Zo moeilijk kon het niet zijn, right? "maar waag het niet de deal te verbreken want ik zal ervoor zorgen dat je wenst weer terug te zitten in die drek." Zijn dreigement deed Kova helemaal niks – ze was ook helemaal niet van plan hem hier achter te laten, waarschijnlijk door het feit dat ze toch redelijk betrouwbaar was in het maken van deals. ”Goed. Wat jij wilt,” mompelde ze toch een tikje geërgerd omdat deze reu d’r weliswaar gebruikte. ”Maar ik zou opschieten als je nog een gids wilt,” zei ze er nog aandringend achterna. Haar stem klonk aansporend, maar niet paniekerig of hopeloos zoals de meeste poedelbeesten zouden doen. Het drijfzand stond nu al halverwege haar schouders en dreigde die volledig op te slokken. Dan was het dagdag Kova, dagdag gids voor de nieuweling.
Terug naar boven Ga naar beneden
Darayvian
Administrator

Darayvian


Wolven profiel
Leeftijd:
Geslacht:
Partner:

Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptyzo okt 02, 2016 3:18 pm

Darayvian had verwacht dat zijn dreigementje iets meer van een reactie los zou maken, maar de ooit witte wolvin werd er niet koud, noch warm van. Hij had dat aan kunnen zien komen als hij zich iets had aangetrokken van haar houding tijdens deze hele ontmoeting, maar wat ze van hem vond en hoe ze over hem dacht, deerde hem niet. Waar het om ging was dat ze begreep dat hij niet iemand was waar je zomaar mee kon sollen en als het goed was, was dat wel bij haar binnen gekomen. Tenminste, als haar geïrriteerde reactie hierop enige indicatie was. "Maar ik zou opschieten als je nog een gids wilt," drong ze aan toen hij nog geen aanstalten maakte tot actie. "Watch your tongue, girl," gromde hij terug met dezelfde irritatie, voor hij een zwarte voorpoot uitreek naar de uit de modder stekende tak, en deze voorzichtig richting de wolvin duwde. Het liefst wilde hij voorkomen dat hij voorover flikkerde en een lekker modderbad met haar ging delen. Darayvian verplaatste zijn gewicht weer wat naar achteren toen de stok ver genoeg naar de teef helde en ze er - als het goed was - nu wel bij kon. Vervolgens ging hij zitten op zijn achterwerk en legde zijn gele ogen op haar modderige vorm om toe te kunnen kijken hoe ze zichzelf uit de drek ging slepen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptyzo okt 02, 2016 6:25 pm

Mud isn’t pretty on a white fur.

De wolf gaf haar nog een kleine opmerking voor haar redding, de krachtige stok die zich hopelijk diep genoeg in de modder had geworteld, dichterbij kwam. Met een krachtige duw van zijn poot smakte het uiteinde van de tak bijna tegen haar bek, waardoor Kova er instinctief naar greep met haar witte kaken en zodra ze grip had, boorde ze er haar tanden een stukje in om zeker te zijn dat het ding niet uit haar mond zou glijden. Nu kwam het lastige gedeelte - zich kunnen bevrijden uit de zwaartekracht van het moeras. Het stijve drijfzand had haar poten nog steeds in een ijzeren greep, dus zou ze zich er uit moeten trekken met haar nekspieren. Hopelijk hield die verdomde tak het - als hij zou breken was haar einde in zicht. Haar leven hing letterlijk aan geen zijden draadje, maar aan een stokje. Hoe ironisch kon het ook zijn. De zwarte reu had zich op z'n achterwerk laten vallen op een droger stukje grond naast de tak, waar zij hopelijk ook straks op zou staan. De jonge Shad trok haar lijf met alle macht omhoog met haar nek aan de stevige stok, wat wonderlijk genoeg een beetje werkte waardoor ze naar voren schoof. Handig verpakte ze de taaie tak, sleepte zich met de grootste moeite verder door de drek naar de kant, en slaagde erin om een poot los te wrikken om hem vervolgens in het verharde stuk grond waar de vreemdeling op zat te slaan. En ja, wonder boven wonder kon ze zichzelf met een of andere rare beweging op het land krijgen. Ze zag er wel meer bruine dan witte wolf uit maar goed, ze leefde nog en daar was ze tevreden genoeg mee.

Nadat ze zichzelf uitgebreid had uitgeschud om er nog een beetje deftig uit te zie, liet Kova haat ijsblauwe blik even nadenkend over het gebied glijden. Waar zou ze deze vreemdeling naartoe brengen? De enige weg die ze goed kende was die naar Darley Forest maar ze vermoedde dat Kai daar niet echt blij mee zou zijn. Maar anders liep ze ’t risico om verdwaald te raken en nog een klap te krijgen van haar reisgezelschap. Mmm, dan koos de teef toch liever voor de eerste optie. Met een nuchtere blik in haar ogen knikte Kova even snel en kalm naar de zwarte wolf – als een soort van klein bedankje - en liep toen langs hem heen, haar staart zwaaiend om aan te geven dat hij haar moest volgen. Ze was niet zo’n spraakzaam type, zeker niet in zulke akward situaties waar ze zich moest verontschuldigen of bedanken, dus deed ze ’t zo maar. Die reu leek ook niet zo’n prater, dus veel zorgen moest ze zich er ook niet om maken dat ze werd bestookt met vragen. Lenig sprong de witte wolvin over een natte, omgevallen boomstronk om vervolgens een droger pad die bedekt was met rottende bladeren te volgen, richting Darley Forest.
Terug naar boven Ga naar beneden
Darayvian
Administrator

Darayvian


Wolven profiel
Leeftijd:
Geslacht:
Partner:

Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Emptyzo okt 02, 2016 8:44 pm

Zodra de stok dicht genoeg bij haar mond was, sloegen de krachtige kaken van de wolvin dicht op het hout. Een paar keer leek ze erop te kauwen en haar tanden zo to positioneren dat ze er zeker van was niet plots grip te verliezen zodra het harde werk begon. Darayvian wachtte rustig af en keek maar met halve interesse toe hoe ze haar spieren aanspande en de inspanning begon. Het ging maar traag; vooral in het begin zat er weinig beweging in richting vrijheid. Ook niet gek aangezien ze tegen de kracht van de modder en diens zuigkracht moest vechten, een taak die menig wolf volledig tot uitputting kon brengen. De wolvin pakte het echter rustig aan en leek de uitputting grotendeels op afstand te kunnen houden. Ze wist zichzelf steeds verder omhoog te trekken en zijn kant op te sleuren, tot uiteindelijk een van haar verstopte poten met een slijmerig zuiggeluid tevoorschijn kwam. Darayvian kwam weer overeind toen de teef haar poot op zijn droge stukje grond plaatste en stapte wat naar achter om haar de ruimte te geven zichzelf verder te bevrijden uit de kladde van het moeras. De zwarte wolf deed geërgerd nog een paar stappen naar achteren toen de wolvin haar vacht uitschudde nadat ze terug op het droge stond. De drek spatte alle kanten op en met een opgetrokken lip keek hij kort de andere richting op. Haar witte vacht was er echter niet veel schoner van geworden en was nog altijd een vieze, bruine kleur. Gelukkig leek ze zich hier niet veel zorgen om te maken, anders dan al die teven die meteen begonnen te krijsen over een paar smerige haartjes. "Time to uphold your end of the deal," hielp hij haar herinneren, ondanks dat hij al wist dat ze hun kleine 'deal' nog niet vergeten was. Haar ijsblauwe ogen gleden over het gebied voor ze tot een besluit leek te komen en langs hem op liep. Darayvian draaide zich om en volgde de zwierende, ooit witte staart van de wolvin, hopelijk weg van dit gebied om nooit en te nimmer meer terug te keren.


OOC: Wil je het met de volgende post eindigen of heb je nog een leuke toevoeging? Razz
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Mud isn't pretty on a white fur {Dar}   Mud isn't pretty on a white fur {Dar} Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Pretty Night -Tyvr-
» Pale White Horse

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Valley :: Mossley Marsh-
Ga naar: