Peaceable {&Open for Shadows}

Een spoor van bloed bevond zich recht voor zijn poten. Zijn maag maakt een knorrend geluid en Craig wist alweer hoe laat het was, tijd om zijn buikje rond te eten zodat hij zijn krachten van de afgelopen paar dagen weer kon versterken. Toch bleef het voor hem te rustig in dit gebied en was er maar weinig te beleven, Kai had hij ook al weer een tijdje niet gezien en hij had wel weer zin in vertrouwd gezelschap. Toch waren ze een leuker duo in Ws, Kai droeg hier grote verantwoordelijkheden en was dus vaak op pad en anders bezig met nieuwe roedelleden trainen enzovoort, maar ach hij kon het haar niet kwalijk nemen, langzamerhand was Craig erachter gekomen dat hij niet de enige was die zomaar vertrokken was. Djinn had daarentegen wel aangekondigd dat ze zou vertrekken, ze was wel mede alfa en dat was niet niks. Maar Craig hoefde daar helemaal niet over na te denken, hij was terug gezond en wel en stond klaar voor Kai waar neer hij haar maar nodig had in wat dan ook. Craig had wel het gevoel dat als hij meer zijn best deed in de Shad's en dan ook Kai's vertrouwen terug had gewonnen dat hij dan misschien wel zijn plek terug kreeg als The Hand, in Ws droeg hij die titel met alle eer. Eenmaal weg gedwaald in zijn gedachten drong er een bekende geur zijn reukzintuigen binnen. Kai? Toen hij het bloedspoor verder volgde zag hij een schim in de verte staan met een groot obstakel ernaast. Maar toen Craig eenmaal dichterbij naderde was de vacht van de wolvin wit, ze droeg Kai's geur bij zich en een vleugje Shadow. Nieuwe Shadowmember? Craig riskeerde niks en keek de teef met een kille blik aan, hij zette zijn vacht wat breder op en ontblootte zijn tanden een klein beetje. De teef tilde haar kop op en keek Craig nu recht in de ogen aan. Hij wende zijn blik voor een seconde af en zag een ree naast haar liggen. Dat moest heel wat energie hebben gekost aangezien het een teef was van nog een behoorlijke jonge leeftijd. "En wie ben jij dan wel?" Nog steeds met de zelfde kille blik bleef hij haar aankijken.  

Hij volgde de blik van de sneeuwwitte teef die duidelijk haar blik over Craig zijn bouw liet glijden. Niet veel later deed hij het zelfde bij de teef ze had een spierwitte vacht en haar oogkleur viel duidelijk op bij de kleur van haar vacht, hij zag een klein randje spieren die nog steeds opgezet waren van de jacht waarschijnlijk. Een bijdehante opmerking kwam uit haar bek waarnaar ze een hap nam uit haar prooi en haar blik wendde geen moment van Craig af. "Kova," noemde de teef haarzelf. Ze likte haar lippen af. "Sinds kort heb ik jullie Pack gejoind, maar blijkbaar ben je daar nog niet van op de hoogte." Dus toch, het zou hem ook verbazen als Kai rond een poedeltje zou hangen en het vleugje Shadow hing ook rond haar vacht dus dat ze zich bij de shadows had gejoind verbaasde hem niks. Nog een keer nam de teef een hap van haar prooi en zonder moeite slokte ze het stuk vlees naar binnen. "Nee dat was ik niet nee." Zei hij ongeïnteresseerd. "Blijkbaar weet je ook niet wie ik ben. Ik ben Craig je roedelgenoot." Het was dan wel zo netjes om zichzelf ook maar eens voor te stellen, misschien wist deze teef wel waar Kai uithing en waar ze nu mee bezig was aangezien de geur van Kai nog aardig vers was. "Jij weet zeker niet waar Kai uithangt of wel?"  

"Dat laatste had ik al geroken, ja," opnieuw gooide Kova een bijdehante opmerking naar zijn kop, lichtjes tintelde zijn boven lip omhoog en begon hij zich lichtelijk te irriteren aan deze teef. Roedelleden behandel je daarentegen met respect dus was Craig niet van plan Kova te behandelen op de manier hij poedels behandelde maar als ze niks anders was dan een roedellid had hij allang zijn bek opengetrokken en haar kop van der nek afgerukt. Hij merkte alweer dat Craig zichzelf aan het opfucken was op het moment dat hij naar zijn lichaamshouding keek, hij stond met zijn poten stevig op de grond waarnaar zijn nagels zich diep door de ijskoude grond boorde en dat zijn spieren aangespannen waren. Als het iets was wat hij niet kon hebben was het wel een bijdehand teefje van een jaartje op twee oud. Hij zuchtte en ontspande zijn spieren waarnaar hij zijn achterpoten liet zakken en zijn kont op de grond plantte. Kova liet merken dat Craig mocht meegenieten van haar prooi, opnieuw maakte zijn buik een geluid en zonder te twijfelen boog hij zijn kop voorover en duwde zijn hoektanden het malse vlees in. Het bloed liep langs zijn mond op de grond en met een kleine, snelle ruk trok hij een stuk vlees van het beest af en kauwde het net zolang tot dat hij het met gemak door kon slikken. Hij likte zijn bek af van het overgebleven bloed en Kova deed alweer haar bek open om wat te zeggen. "Jawel. De laatste keer zag ik haar bij de Mossley Marsh, maar ik kan je geen zekerheid geven dat ze daar nog steeds is." Hij knikte kort, hij had in principe Kai nu ook niet één twee drie nodig maar hij wou daar in tegen wel weten waar de roedel nu stond en wat de plannen waren. Toen er een kleine stilte viel tussen de twee roedelleden bekeek Craig nog eens de bouw van de teef. "Dus.. Word jij getraind?" Klein onderwerp om het ijs te breken.

 Kova gaf een kort antwoord en vertelde dat Kai af en toe haar wel training gaf, daar was Kai dus op dit moment mee bezig ze had vast haar poten wel vol aan deze teef. "Maar zeg eens, waar kom jij van toe? Je lijkt me een volbloed Shadow, maar je was er niet op dat eerste theekransje..." Zonder haar zin af te maken begon ze al weer verder te eten van haar prooi. Een klein grijnsje verscheen rond zijn snoet. Het was af en toe wel een aparte, in principe was Craig geen volbloed Shadow hij heeft wel een aantal jaren bij de roedel gezeten maar was nu terug van lang weggeweest. Je kon wel zeggen dat Craig praktisch is opgegroeid in de roedel want van af pups af aan wilde Craig zich al voegen bij De Shadow's toen Kai nog geen Alpha was maar een normale Shadowmember. Kai was wel altijd zijn beste maatje geweest in WS en zij hielp Craig ook af en toe om in het gebied van de shad's rond te wandelen en poedels te pesten. "Gewoon... Uit nieuwsgierigheid," voegde Kova niet veel later er aan toe. "Ik kom niet uit Serigala, ik kom uit Wolfstory het gebied waar de Shad's oorspronkelijk vandaan komen. Ik was niet op de eerste meeting omdat het nog niet mijn tijd was om terug te komen, ben daarentegen wel een volbloedje Shadow." Vertelde Craig, de teef hoefde niet zijn hele levensverhaal te weten. Craig was dan misschien niet als pup geboren in de Shad's maar heeft wel de meesten jaren van zijn leven gegeven aan de roedel en nooit zonder spijt. "Dus vertel jij eens Kova, waarom wilde je zo graag bij de Shad's?" Vroeg hij terwijl er een klein grijnsje krulde rond zijn snoet.

Kova leek lang in gedachten te zijn wanneer ze haar ogen steeds meer van Craig's blik zag af wendde en het antwoord steeds langer duurde. Craig keek naar de verte en zag een grote oranje bal steeds sneller naar beneden dalen en het nam het licht met zich mee, de wolken trokken steeds meer naar elkaar en werden donker en duister. Craig kreeg een naar gevoel in zijn buik en voelde dat het niet veel langer meer zou duren voordat het zou gaan regenen en onweren. De grote oranje bal werd steeds groter toen het de grond naderde en was nu nog maar voor de helft te zien. Craig hees zijn kop op en zag de maan al steeds wat sneller zijn vorm weer aannemen en zijn felle licht weer laten schijnen. Craig had niet verwacht dat de dag zo snel om zou gaan, daarentegen wanneer de avond naderde was Craig meestal te vinden in het gebied van The Shad's dichtbij zijn hol. De wolken leken nog steeds niet te gaan huilen en een klein grijnsje verscheen rond Craig zijn smoel, als hij iets wel niet haat is het wel regen. Onweer kon Craig nog wel mee leven ook al was hij niet helemaal fan van het harde geluid wat het maakte maar het was altijd nog beter dan regen. Craig hees zijn achterpoten omhoog zodat hij weer even zou gaan staan, hij had nu al een tijdje gezeten en het begon beurs te voelen. Hij liep een klein rondje om Kova heen en ging daarna weer recht voor haar zitten.

“Nah, weet je, ik ben niet zo'n “loner”-type,” zei Kova nadat ze een tijdje had gezwegen. Craig keek haar verbaasd aan, heel sociaal leek ze hem nou ook niet maar ach wie was hij om daarover zijn mening te geven... Hardop dan. Craig hield daarentegen wel van af en toe de loner wolf zijn, in de tijd dat hij zijn vader opzocht vond hij het heerlijk. Er zitten natuurlijk zo zijn nadelen aan, geen gezelschap, geen bescherming en je moest altijd op je hoede zijn voor wie weet wat je tegen kon komen. Nee, The Shad's was prima voor hem de gevreesde roedel. “Ik werk graag in groepsverband... En dat poedelclubje in de Valley's wat gaan pesten, leek me een aanlokkelijk voorstel,” voegde ze er met een klein grijnsje aan toe. Poedelclubje in de Valley's? Craig heeft nog geen stap in de Valley's gezet, maar weet wel waar hij nu naartoe moest gaan wilde hij poedel's pesten. Hij vroeg zich al af waar ze zich verscholen hadden, ookal had hij kunnen nagaan dat de Valley's logisch was geweest. "Dan weet ik voortaan waar ik nu naartoe moet. Ik hoor niks meer van de schoothondjes tegenwoordig, ze lijken wel uitgestorven." Zei hij met een chagrijnige stem. Het was alweer een tijdje dat hij zijn klauwen had aangescherpt. Hij moest binnenkort maar even Kai opzoeken, misschien was het wel weer tijd voor een meeting of om te gaan jagen met de roedel. Craig kende bijna al zijn roedelgenoten niet wat blijkt tot hij Kova tegen kwam.

Kova vertelde dat de schoothondjes uit de Valleys een roedel aan het bij een schrapen waren. Blijkbaar kwamen er dus ook nog eens twee alpha's aan kop, partners, tortelduifjes. Craig walgde bij het idee en had moeite met het binnenhouden van het stuk vlees dat hij onlangs gegeten had. Enigszins was Craig er ook wel weer blij mee, eindelijk zal er wat meer actie spelen in Serigala. Wanneer de poedels van plan waren land te claimen konden The shadjes daar een stokje voor steken, Craig kon daarentegen eindelijk weer zijn hoektanden in een poedel steken en zijn klauwen fijn scherpen aan de overgebleven lichamen. Hij grinnikte bij het idee en keek Kova toen aan, als hij één van de Alpha's kon vermoorden kon hij misschien weer zijn plek terugwinnen als The Hand in de roedel. Kai zal daarentegen vast zijn vertrouwen in de roedel weer hebben en zijn eer teruggeven. Hij knikte even, Craig was ver afgedwaald diep in gedachten nog steeds Kova aankijkend. "Dat is mooi, eindelijk weer wat actie in dit rotland. Het enige wat ik hier meemaak is mijn eigen drama van verveling." Hij zuchtte al weer drie keer bij de gedachte. Kova liet merken dat ze van de ree af wilde en stak haar tanden in het nog malse vlees om het weg te slepen. “Dan ga ik dit zooitje maar eens opruimen voordat de coyotes hun buik ermee vol stoppen,” bromde ze met een geërgerde blik. Waarom moest dit ook al weer opgeruimd worden? Het was niet de plicht van de wolven om de coyotes er van te weer houden hun buikjes rond te eten. "Laat lekker liggen, het is niet onze plicht dit op te ruimen, als je er klaar mee ben laat liggen en loop weg." Hij hees zijn achterpoten omhoog en liep richting Kova. Hij nam nogmaals een hap uit de ree en smulde van het malse vlees in zijn bek.