Serigala


 

Deel
 

 How You Remind Me

Ga naar beneden 
Meilani

Meilani


How You Remind Me Empty
BerichtOnderwerp: How You Remind Me   How You Remind Me Emptyma mei 30, 2016 10:50 am



De wild-grijs kleurige teef was te vinden tussen enkele dichtbegroeide bossen. Ze had haar best gedaan om niet op te vallen, geen enkel prooidier zou haar moeten zien, vooral niet het dier waar ze het op gemunt had. Haar donkerbruine ogen waren strak gericht op een wat kleinere, waarschijnlijk jongere ree. De ree bevond zich in een kudde, verstopte zich achter wat grotere dieren die waarschijnlijk functioneerde als ouders. Meilani’s stond op scherp, haar spieren waren gespannen, klaar om elk moment naar voren te springen. Maar een goede hunter was geduldig, ze kon niet als een gek opeens naar voren springen, de beesten zouden haar veel te snel door kunnen hebben, haar kansen zouden veel te makkelijk verspeeld kunnen worden.

Voor een moment gingen haar oren naar achteren, er waren meerdere geluiden in haar buurt hoorbaar. Natuurlijk er waren meer dieren aanwezig in de bossen,  maar het geluid kwam niet zomaar van een dier. Vogels waren duidelijk hoorbaar, net zoals kleine dieren zoals hazen/konijnen, eekhoorns enz. Het opgemerkte geluid kwam bij haar verdacht over, het waren geluiden van krakende takken en bladeren. Argwanend keek ze achterom. Naast de geluiden, vulde een wolvengeur haar neusgaten. Iets of iemand was in haar buurt. Haar gedrag werd nukkiger, grimmiger. Automatisch gingen haar oren naar beneden, er was haar duidelijk dat er nog iemand was die het zelfde plannetje als haar was. Mooi niet dat ze haar prooi zou weggeven aan een ander.

Voorzichtig stapte ze wat naar achteren, zo stil mogelijk om de reeën alsnog niet te laten schrikken.  Meilani was van plan om dichterbij te sluipen, maar daarvoor moest ze wel een andere plaats opzoeken om tevoorschijn te komen. Nauwkeurig hield ze de kudde dieren in de gaten, niet alleen voor hun prooi, maar voornamelijk voor de mede wolf in de buurt.  Onder bossen door gekropen, had ze een goede plek kunnen vinden. De wild-grijs kleurige teef had zich klein gemaakt, zakte door haar voorpoten, had zich weer klaar gemaakt om nu echt te gaan jagen. Haar ogen scanden de omgeving van de reeën. Onverwacht, was haar blik vast komen te hangen bij een paar ogen aan de andere kant van de kudde reeën. Ze verstarde, haar blik kruiste met die van haar eigen moeder..

[Met Game]
Terug naar boven Ga naar beneden
Game

Game


How You Remind Me Empty
BerichtOnderwerp: Re: How You Remind Me   How You Remind Me Emptyma mei 30, 2016 3:44 pm


Game was weer eens op de plek waar ze zich het meest thuis voelde: Sanvi Forest. Bossen waren gewoon mooi, vond de grijze teef. Vele bomen overschaduwden het gras, maar zorgden ook voor prachtige lichteffecten. En gewoon het feit dat er zoveel was gebeurd in haar verleden, wat zich afspeelde in het bos. Ze was geboren in een bos, had de oorlog tegen de Shadows als béta van TRH doorstaan in het bos. Ze had haar kinderen in een bos gekregen! Eila, Dameon en Jückle. Waar zouden ze uithangen? De jongens waren waarschijnlijk op zoek naar avontuur, maar Eila was spoorloos. Ei was te bang en te lief om op avontuur te gaan. Misschien was ze wel dood.. Niet aan denken. In ieder geval waren Amatariseu en haar gezin hier. Nou ja, Ama, Scarleg en Emaya, hun dochter. Ayero was vermoord en Reicho was verdwenen. De rest van de Heroes waren allemaal spoorloos. Tana, Utlissia, Kyan, Emeye, en zo wist ze nog wel een paar.

De geur van reeën drong haar neusgaten binnen, en met een aantal snelle passen zat ze in de bosjes, kijkend naar de kudde. De teef zat doodstil, alleen haar ogen bewogen. Een kleine wind blies door haar grijze vacht. Een kleine ree was haar doelwit, een reetje, zwak en makkelijk te overmeesteren. Sommige dieren waren voorbestemd om jong te sterven.
Game had haar dochter niet opgemerkt als ze de geur niet had geroken. Daar zat haar dochter, haar Eila. Stilletjes en in een enorme boog rondom de kudde sloop ze naar haar dochter, die haar inmiddels ook opgemerkt had. "E-Eila?" fluisterde ze. Haar adem stokte.
Terug naar boven Ga naar beneden
Meilani

Meilani


How You Remind Me Empty
BerichtOnderwerp: Re: How You Remind Me   How You Remind Me Emptyzo jul 17, 2016 1:09 pm



Het was alsof Meilani zich plotseling niet meer kon bewegen, ze stond er bevroren bij, haar nagels vastgeklemd aan de natte bodem onder haar. De reeën waar ze eerst op jaagde was opeens een stuk minder belangrijk, net zoals de honger die ze al een tijdje in haar maag voelde. Voor het eerst sinds tijden, wist ze niet meer hoe ze zich moest gedragen. Haar hoofd draaide plotseling overuren, maar iets zinnigs kwam er niet uit. Een gevoel van verdriet, vreugde en meerdere rare gevoelens overvloede haar. Zo erg dat ze er een onbehaaglijke buikpijn van kreeg.

Nog steeds waren haar ogen gericht op die van haar moeder, alsof ze gevangen zat in de diepe ogen die haar moeder soms kon hebben, liet ze de blik niet los. Haar oren begonnen langzaam naar beneden te hangen, haar staart, eens zo opgewonden van het jagen, hing maar zielig bij haar achterpoten. Terwijl haar moeder, Game, met een grote boog om de reeën naar haar toe trippelde, wist Meilani niet wat haar overkwam. Ze begon te trillen op haar poten. Bange gedachtes spookten door haar kop, ze had haar moeder al een eeuwige tijd niet meer gezien. Het zou toch niet waar zijn? Ze kon zich nog goed herinneren dat ze ongelofelijk boos maar tegelijkertijd ook veel verdriet en teleurstelling had gevoeld toen het bleek dat haar moeder er ineens vandoor was gegaan. Op een of andere manier, had ze het nooit kunnen verwerken. Ze had het meegesleept alsof ze een blok aan haar poot meezeulde. Het was haar achtervolgen, maar haar ook ontzettend sterk gemaakt. Zo sterk, dat ze levend uit haar nachtmerrie was ontsnapt, een avontuur wat de andere wolven simpelweg niet kunnen begrijpen.

Hoe dichter haar moeder naar haar toe kwam, hoe angstiger Meilani's ogen uitstraalden. Ze dook in elkaar, nam kleinere stappen naar achteren terwijl haar lichaam steeds sneller begon te trillen. Het was maar niks om de confrontatie uit de weg te gaan. Gama was plotseling zo dichtbij dat ze zelfs haar ogen dichtkneep. De stem liet haar echter voorzichtig haar rechteroog openen waarna ook haar linker zich vanzelf opende. Haar moeder noemde haar 'Eila' de naam die ze gekregen had bij haar geboorte. Meilani vond het maar moeilijk, het was al een enige tijd geleden dat zich ook werkelijk als een 'Eila' had gevoeld. Ze was veranderd, maar dat leek haar moeder nog niet door te hebben. Meilani slikte, sloeg haar ogen neer en schudde zachtjes met haar kop, haar moeder had geen 'Eila' meer voor haar neus staan. "I'm sorry , mom." bibberde haar stem, waarna ze aanstalten maakte om te vertrekken..
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




How You Remind Me Empty
BerichtOnderwerp: Re: How You Remind Me   How You Remind Me Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Valley :: Sanvi Forest-
Ga naar: