Scarleg liep door de bossen, de zon zakte langzaam achter de horizon. Zodat de lichtstralen van de zon soms door de bomen op zijn kop schenen. De lucht werd langzaam rood, het was een mooi gezicht. De vogels floten hun laatste liederen, de konijntjes zochten elkaar op om in hun hollen te gaan slapen. En zo werd het avond. Er was geen wolf in de buurt van de witte reu, wat lekker rustig was. Nu kon je goed nadenken.
Het leven van Scarleg was een puinhoop. Hij was dus hier geboren, maar zijn ouders hebben hem verlaten. Na ruim 1 jaar, verhuisde hij naar Wolfstory. Waar hij opgroeide in een roedel. Toen werd zijn broer vermoord, en zijn zoon. Daarna, verloor hij eigenlijk zijn zoon ook. Door hem achter te laten. Hier kreeg hij ruzie door en op het moment dat ze het goed hadden gemaakt. Gingen de wolven weg, en dus Scarleg ook. Waardoor hij totaal niet meer wist wat hij moest doen. Leeft zijn zoon nog wel? Hoe is het met Emaya, zijn dochter? Hoe zou het met de andere zijn? Dit soort vragen spookte elke dag door zijn hoofd.
De vogels maakte hem wakker uit zijn gedachte. Hij schudde zijn kop, Een onbekende geur kwam zijn neus binnen. Vlug draafde hij op de geur af, en zag in de verte een wolf liggen. Hij was over zijn poten aan het likken. Kijkend naar zijn ogen witte poten, wat je eigenlijk niet meer wit kon noemen. Ze moesten ook wel eens een schoonmaakbeurt hebben. Langzaam maar zeker, liep hij naar de wolf toe. En keek wat er gebeurde