Serigala


 

Deel
 

 Anywhere But Here

Ga naar beneden 
Kai
Administrator

Kai


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo jul 16, 2017 7:12 pm


When you light a candle, you also cast a shadow.
Ze ademde, maar daar was ook vrijwel alles mee gezegd. Haar zicht werd met de seconde slechter. Ze had geen flauw idee wat er om haar heen afspeelde. Ook al haar andere zintuigen leken het af te weten. Ze kreunde wat, want ze had verschrikkelijk veel pijn. Deze leek gek genoeg met de minuut wel steeds minder te worden. Toch had ze het gevoel alsof haar leven uit haar gezogen werd. Ze voelde zich verschrikkelijk zwak. Zelfs denken was nu teveel gevraagd. Fuck, tot zo ver had ze zichzelf nog nooit zo erg in de nesten gewerkt. Haar hoofd voelde wat duizelig aan. Ze meende ergens in de verte beweging te zien, maar ze kon het zich ook net zo goed verbeelden. Opeens werd het haar duidelijk. Dit ging ze niet meer redden. Er was een zeer grote open wond ontstaan bij haar nek en ondanks dat ze het nu niet kon zien, was ze er zeker van dat het bloed eruit spatte. Een jonge wolf zou dit al amper overleven, laat staan zo’n oud ding als Kai. De ravenzwarte wolvin sloot haar ogen. Ze ademde nog een keer diep in, niet wetende dat dat haar meteen haar laatste adem zou zijn. Enkele seconden later was de Shadow alfa er niet meer.  
thank you Sarah of Kickstart!
Terug naar boven Ga naar beneden
Shax

Shax


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo jul 16, 2017 8:23 pm

De laatste paar dagen voelde Shax zich onrustig. Het leek zelf door zijn botten heen te rillen. De reden was onbekend. Dit alleen al baarde hem zorgen. Dat was ook de grootste redenen waarom hij weeral op zoek was naar zijn zus. Wie weet wist zij de oorzaak. Of misschien voelde zij het ook. Met grote stevige passen trippelde de brede en grote wolf al dagen lang door. Zijn lange roze tong hing tussen twee tanden uit zijn bek. Zijn ogen gefixeerd op de omgeving. De grote wolf had maar amper pauzes genomen. De enige keren wanneer Shax stopte was om te kunnen eten en zijn energie weer op peil te krijgen. Dat waren de enige keren dat hij of zijn pas vertraagde of stopte. De rue wist dat hij op het goede spoor was. Haar spoor hing hier. Niet zo vers, maar het was al iets. Dit alleen al zorgde ervoor dat hij zijn pas liet versnellen. Zijn spieren die grotendeels gespannen waren werden nog meer tot hij op een goed stevig tempo zat. De klauwen kerfden zich in de grond waarbij het hem meer kracht gaf om veruit te schieten.

De geur was sterker. Moest het de geur van bloed niet vermengt zijn dan zou hij tevreden geweest zijn. Nu daarin tegen werd hij alleen maar nog onrustiger. De geur van bloed zou hem een kick moeten geven. Een adrenaline rush voor nog meer bloed te willen ruiken. Iets dat nu niet zo het geval was. Dit gebeurde zelden. Nog geen seconde later schoot hij razend snel vooruit, geen twijfeling meer in zijn houding te zien. Een volledige jacht houding, schouders breed tanden bloot en ogen kil. Al snel genoeg zag hij een zwarte gestalte neer liggen. Dat kan niet...! Nee, niet haar. Niet nu, niet ooit. Hij negeerde de omgeving, vlamde recht op de zwarte wolvin af. Haar o zo bekende geur zat rond zijn neus te spelen, vermengd met haar bloed. Met nog een stevige beweging kwam hij al slippend voor haar stil. "Kai...." Zachtjes duwde hij zijn neus in haar vacht. Zelf haar warmte begon af te nemen. Bij het scannen van haar lichaam wist hij dat het door iemand anders was. De gedachte aan de moord op zijn zus deed zijn klauwen uitzetten.

Zachtjes en met affectie die hij anders nooit zou getoond hebben likte hij voorzichtig haar wonden wat schoon. Niet dat het veel zin heeft, het was om zijn gedachten wat moed toe te spreken. Hij controleerde heel haar lichaam en houding. Hij zette zijn beide voorpoten over haar heen. Het was een beschermende stand dat de grote donkere wolf nam. Met een teug vol adem hief hij zijn kop om hoog en huilde de lucht in. Verschillende emotie's waren erin te horen, verdriet en pijn met haat en woede. Het was duidelijk te horen en zien dat deze reu wraak ging gaan zoeken. Degene die dit op zijn geweten had zou gaan mogen rennen en verstoppen. Want deze wolf zal niet stoppen tot de dader was gevonden. Zijn kop schoot een bepaalde richting op de geur van iemand anders drong zijn neusgaten binnen. Het was een slecht moment om Shax nu tegen te komen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimey

Aimey


Wolven profiel
Leeftijd: 9Moons
Geslacht: Teef
Partner:

Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo jul 16, 2017 8:41 pm





Anywhere But Here N50cwz


Death


Een gaap verliet vermoeiend haar bek toen ze wakker werd. Ze was vanochtend maar een dutje gaan doen, maar die bleek wat langer te duren. Aimey deed vermoeiend haar ogen open. Ze was zo moe. Ze rolde op haar rug en keek naar de lucht. Damn, het was zo bewolkt en somber. Een paar keer knipperde ze met haar ogen. Aimey moest toegeven. Ze was altijd zo energiek maar op het moment had ze zin om daar uren lang te liggen en niets te doen. Tenzij haar vader langs kwam want met hem wou ze alles wel doen. Haar vader was echt een droom die uitkwam. Ze voelde zich zo thuis bij hem en hij was super aardig. Ze zat zelfs nog te denken dat die stomme verhalen dat hij mama had verlaten nep waren. Als ze haar vader met Kova zag was het gewoon zo schattig, haar vader zou har nooit achterlaten. Wat als Emaya gewoon fout zat. Ook haar Okami oma was ook zo erg aan het praten over hoe slecht hij was, maar zij was eigenlijk gewoon fout om dat te doen. Haar vader was super lief! En over dat haar oma haar waarschijnlijk wou dood hebben was ook onzin. Zo erg was ze niet. Als ze zo erg was, was ze er niet meer en als ze iets minder dan dat was lag ze hier nu niet op een soort steen te chillen maar zat ze alleen zich te vervelen bij Okami. Plots werd ze wakker geschud. Wat en wie was dat? Een luidde huil was te horen door het gebied en was niet zo erg ver weg van de pup die omhoog was gevlogen van schrik. Aimey rende nieuwsgierig waar het geluid vandaan kwam.


Later rook ze al snel wat geurtjes. Was dat bloed en.. haar oma? Ook een onbekende geur was te ruiken maar daar lette ze niet op. Aimey rende nu harden, tot ze twee wolven zagen. Toen stopte ze en bleef ze op afstand, want ze zag nu genoeg. Een wildkleurige reu en haar oma.. Lag ze nou op de grond met.. heel veel bloed? Aimey slikte. Wat was er aan de hand. Rustig stapte ze langzaam er op af. Wat was dit?! Was ze nou gebeten. Ze zag genoeg, ze zag er gebeten uit. Was ze vermoord?! Door wie?! Vragen zweefden door haar kop. Wie had dit gedaan? Die andere reu leek namelijk wat verdrietig. Ze had geen grote band met Kai maar moest toch snikken. Het was familie en.. Het was de moeder van Aissar! Arme Aissar! Wie dit had gedaan moest boe.. Wacht. Een trilling kwam door haar heen. Okami. Een vlaag van boosheid stroomde door haar lichaam heen, door haar kleine, maar toch grote lichaam heen. Hoe konden ze dit doen!? Wie moest het anders zijn. Die vervloekte wolven waren zo slecht aan het praten over ze. Dit kon toch niet waar zijn. Was dit Ama? Zij was super groot. Nee! Het mocht niet waar zijn. Wat tranen kwamen omhoog. Dit was niet eerlijk. Ze had haar beslissing genomen. Ze ging nooit meer terug naar Okami, en als dat het geval was, was het niet voor vrede.




Terug naar boven Ga naar beneden
Skylar

Skylar


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo jul 16, 2017 8:53 pm


Skylar was in Dalrey. De duistere bossen waren comfortabel, het weinige licht rustgevend voor haar gele ogen.
Iets was mis. Ze kon het voelen. Ze draafde door het bos, richting the Hallow Tower. Niemand, geen geur behalve de muffe restanten van oude bezoekjes. Zoals laatst, met haar broertje en nichtje. Ugh, ze kon nog steeds niet geloven dat ze een Okami pup haar nicht noemde. Ze vervolgde haar speurtocht naar de bron van het vervelende gevoel in haar maag in Ashen Oak Cemetery. Hier ving ze een geur op, een bekende. Een bekende en een onbekende. Ze volgde de geuren en besefte dat de bronnen waarschijnlijk bij elkaar waren.
Ongelovig shudde de jonge wolvin haar kop. Onmogelijk, dacht ze terwijl ze het stilliggende lichaam zag. Tranen vormden in haar felle ogen, woede nam haar uitdrukking over. Haar moeder... Bloed... Even was ze duizelig.
Ze draaide haar kop naar de reu naast haar moeder. Zijn geur leek op die van Kai, maar hij was niet bekend. Ze keek hem woedend aan.
Haar moeder was dood, haar vader verdwenen. Wat moest ze nu doen? Toen zag ze de Okami pup. Haar koude ogen vonden die van de pup.
Fluuut ;-;
Terug naar boven Ga naar beneden
Amatariseu

Amatariseu


Wolven profiel
Leeftijd: 9,5 jaar
Geslacht: Teef
Partner: Scarleg II

Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo jul 16, 2017 9:06 pm

Het was de dag nadat ze Kova had ontmoet bij de toren. Ama, nog steeds een beetje gepikeerd door het feit dat Aimey de Shadows leuker vond dan haar eigen roedeltje, was van plan terug naar Raska te keren om de Terra Squad voor te bereiden op de jacht die vriend Zoar zou openen... maar iets hield haar tegen. Er lag een angstaanjagende geur op de bries. Ze rook bloed; Kai's bloed. En niet een beetje ook. Haar zogenaamde "archenemie" zat duidelijk in de problemen.

Met ferme stappen denderde het grote bakbeest op de ijzeren geur af. Verder het duistere landschap in.. wanneer plots.
Dit kon niet waar zijn. Met ongelovige ogen tuurde Amatariseu naar de mistige grafstenen van Ashen Oak, met daartussen het bebloede, levenloze lichaam van Kai. De almachtige Alfa van de Shadows, de Wolvin die er zo op uit was geweest van vele Wolven het leven zuur te maken. En dat was niet alles. Het lijk werd omringd door een onbekende reu en twee zwarte teefjes.. waarvan eentje Aimey was. De forse Albino stapte zwijgend dichterbij, haar brandende blik gericht op de bloederige wond die Kai droeg. Haar intelligente maar valse aartsvijand was no more.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimey

Aimey


Wolven profiel
Leeftijd: 9Moons
Geslacht: Teef
Partner:

Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo jul 16, 2017 9:27 pm





Anywhere But Here N50cwz


Adventure


Het zag er vreselijk uit maar Aimey kon niet wegkijken. Het was haar oma die daar lag! Ze brak ondanks ze niet zo’n grote band met haar had. Maar toen ze een bekende geur rook. Het was haar tante.. Hoe erg ze haar ook haatte, haar moeder was nu dood, en er was niets ergers dan dat. Niet alleen die was aangekomen, een andere geur kwam binnen. Woede ging door haar heen. Ze zag haar andere oma kijken naar Kai, en wist dat ze diep van binnen genoot. Aimey had nog steeds heel veel last van vele plekken in haar lichaam. Je zag ookal wonden van de val bij Hallow Tower. Maar nee! Haar oma kwam hier niet mee weg! Ze kon er niets aandoen maar haar poten ging ervandoor. Ze rende op Amatariseu en beukte tegen haar aan maar veel leverde het niet op. Waarom was ze toch ongelooflijk groot? Het deed haar alleen maar pijn en haar oma waarschijnlijk niet eens. ‘’Ik haat jou! Ik kom nooit meer terug naar die stomme, saaie, irritante en hatende kamp van jou. Jij stomme oma!’’ Ze kon het laten, ze wist dat er andere bij waren, maar dat boeide haar nou maar even niet. Haar oma was een lopende moordenaar en gemeen!



Terug naar boven Ga naar beneden
Amatariseu

Amatariseu


Wolven profiel
Leeftijd: 9,5 jaar
Geslacht: Teef
Partner: Scarleg II

Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo jul 16, 2017 9:43 pm


Ineens gebeurde het onverwachte. Uit een hoek kwam een laaiende Aimey aangestormd, met volle kracht, en ze beukte als een woeste steenbok met haar pluizige kop tegen Ama's poot op.'Ik haat jou! Ik kom nooit meer terug naar die stomme, saaie, irritante en hatende kamp van jou. Jij stomme oma!"
Wow.. wat?! Dacht haar bloedeigen kleindochter dat ZIJ Kai vermoord had?! De reusachtige Albino dreunde het woedende balletje haar met haar massieve voorpoot, en grauwde met een withete maar gedempte stem tegen de bol woede: 'Listen here little shait. Ik heb Kai niet vermoord, hoe graag ik dat ook gewild zou hebben...!'
Zo snel als de woede kwam, ging het ook weer weg. Amatariseu stapte weg van haar kleindochter, een beetje verbaasd om haar eigen woede. Nee. Het draaide hier niet om haar. Het draaide Kai. De Shadows zaten nu zonder Alfa. Zonder hoofd dat zorgde voor het veroveren van gebieden en het infiltreren van anderen. Wat betekende dat voor de roedel, voor Serigala? De gespierde bleekscheet keurde Aim even geen blik meer waardig. Ze zou terug kunnen gaan, het nieuws brengen aan de hongerige oortjes van haar maten. Nee. Kai was dood. Ze was weg en zou nooit meer terug komen. Een mooier einde van de 'eeuwige' strijd tussen de twee Alpha's had er niet kunnen zijn. Amatariseu stapte naar voren, keek even naar het morsdode lichaam, en tilde toen haar massieve kop in de lucht. Een diepe jank schalde over het verlaten kerkhof. Geen jank van triomf. Eentje die eerbied toonde. Yeah.. Kai was zeker een bitch geweest, maar ergens diep vanbinnen had Ama toch een beetje respect voor haar overgehouden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Shax

Shax


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo jul 16, 2017 10:10 pm

Zijn ademhaling was diep maar even. Zijn houding was vijandelijk en beschermend. Zijn ogen stond koud en hard, klaar om aan te vallen wie te dichtbij kwam. Hij rouwde om zijn gevallen zus. Een diep schuldgevoel heerste bij de grote reu als een brandend vuur. Hij was niet bij haar geweest. Wat nou als hij deze keer in haar buurt was gebleven? Wat nou als hij vlak naast haar had gestaan. Dit had hij kunnen voorkomen. Hij had bij haar moeten blijven! De woede en haat wakkerde het vuur in hem nog meer aan. wie dit heeft gedaan gaat wensen dat dit nooit was gebeurd. Shax hield van een goeie jacht, zeker met al de woede dat nu in hem heerste. Het gaat een duidelijk en leuk kat en muis spel worden. Zijn klauwen werd in de grond gedrukt bij het ruiken en het al snel zien van de eerste wolvin. Een zwarte. Zijn ogen werden tot spleetjes gedrukt. De teef was tenminste slim genoeg om nog even weg te blijven. Niemand moest nu te dicht bij komen. De grote reu zou direct aanvallen zonder enige waarschuwing, jong of oud. Niets ging hem stoppen om Kai beschermd te houden.

Het beviel hem nog minder dat er al snel nog een zwarte wolvin en een witte volgde. Wat is er hier aan de hand? een-get-to-Kai-gathering? Dit beviel hem niet. Het zorgde voor nog een slechtere stemming bij hem. Het geluk dat nog geen enkele te dicht bij was gekomen stelde hem wat gerust. Zwijgend keek hij toe hoe de eerste zwarte wolvin de witte aanduiden als dader. Of dit ook zo was wist Shax niet. Dit maakte hem wel al duidelijk dat de zwarte zijn zus had gekend. Dit gaf haar geen toegang om dichter te komen. Niemand gaat dichter bij komen zonder de tanden van Shax in hun huid te voelen boren. Het enige wat de reusachtig dier nu kon doen was kijken of er nog meer gingen komen en de drama in de gaten houden. Dit zou informatief genoeg zijn voor zijn wraak. De albino wolvin ging hij nu het meest in de gaten houden. Hij had zo'n gevoel dat zij Kai zeker niet had moeten hebben. Haar huil voor respect maakte zijn mood nog erger ook.

----------------------------------------
vanwege het wat ordelijk te houden, een samen besproken postlijst. Sta je wolf er niet in pm me en ik update de lijst wel ;D

Shax - Aimey  - Sky - Ama - loki- ema -khy -aiss - kova - zayn


Laatst aangepast door Shax op ma jul 17, 2017 10:01 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimey

Aimey


Wolven profiel
Leeftijd: 9Moons
Geslacht: Teef
Partner:

Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo jul 16, 2017 10:46 pm





Anywhere But Here N50cwz


Death


Wat!? Amatariseu gaf haar een dreun en was boos?! 'Listen here little shait. Ik heb Kai niet vermoord, hoe graag ik dat ook gewild zou hebben...!' Aimey zag de gevoelloze gezicht van haar oma en was overstroomd door verdriet. Al die tijd dat ze een band met haar had opgebouwd en nu dit? Haar hart brak in nog meer stukken dan het al was. Haar ogen glinsterde en alleen maar verdriet was te vinden in haar ogen. Hoe kon dit gebeuren? Wat had ze ooit gezien in haar oma wat ze zou leuk vond!? Ze leuk zo aardig en stoer maar eigenlijk was ze een gevoelloze wolf die alleen maar kon genieten van de dood die ze voor haar zag. Aimey keek naar kai die er verlaten bij lag. De oma was dood, en de andere was een gevoelloos en gemeen. En ze zei nog wel dat haar vader gemeen was, dus ze was niet alleen gevoelloos maar ook een grote leugenaar. Aimey was kapot van binnen. Dit had ze niet verwacht van Ama, ze had verwacht dat ze stuk ging om te horen dat ze haar haatte, maar ze werd er gewoon boos over en negeerde haar. Hoe kon mama van haar houden. Ze kon niet meer van een afstand kijken naar haar oma, dus ze rende en stond vervolgens naast de andere wolf, en keek vol tranen naar de zwarte teef die er verlaten bij lag.



Terug naar boven Ga naar beneden
Skylar

Skylar


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyma jul 17, 2017 12:51 am


Miss Okami herself, Amatariseu, besloot erbij te komen. Het moest wel Okami zijn geweest. Wie anders haatte Kai genoeg om de zwarte wolvin te vermoorden? Ze voelde haar verwijtende blik naar Aimey draaien. De Okamipup. Alhoewel het een jong dier was, en zeker nog klein, bezat ze enige intelligentie. Niet veel, maar genoeg om een spion te zijn. Geen enkele reden was irrationeel meer In Skylar's ogen. Haar moeder was dood. Wat zou er gebeuren met de roedel? Ze grauwde zachtjes, haar jonge leeftijd vervloekend. Als ze nou nog wat ouder was geweest had zij de Shadows terug naar glorie kunnen brengen. De roedel zou weer groots worden! Maar nee, ze was te jong en waarschijnlijk zou het Aissar worden die tot alfa werd gekroond. Haar zwakke halfbroer. Hij verdiende het niet. Hij was zwak, en zielig en... Skylar hield haar kop scheef toen haar zicht verhelderde. Aimey viel Amatariseu aan, grommend dat het haar schuld was. De witte wolvin was regelrecht boos op haar kleindochter, en slaakte vervolgens een huil uit respect voor de gevallen alfa. Meteen schrapte Sky de twee van haar lijst van mogelijke moordenaars. Ze moest toegeven, iedere wolf in Serigala verdiende een plekje op die lijst tot ze hun onschuld hadden bewezen. De jonge wolvin draaide haar kop terug baar haar dode moeder en vroeg zich af of haar broertje en zusjes ook dat nare gevoel in hun maag hadden. Waar waren ze eigenlijk? Ja, Xena was allang weg en waarschijnlijk dood, maar hell. Loki wandelde nog steeds door Serigala. Cordelia had ze ook al een tijd niet meer gezien, en met iedere dag die voorbij ging, werd Sky meer hoopvol. Was Cordelia opgegeten? Ergens in haar hart voelde ze een steek bij de gedachte aan het verliezen van nog een familielid. Ze slikte, maar perste de tranen die langs haar snuit liepen niet weg. Wat ze wel niet zou doen om die rode ogen weer open te zien gaan. Dat zr allemaal ineens vrolijk zouden opspringen en zouden roepen dat het een grapje was. Maar nee, haar moeder was echt dood en de sfeer was allesbehalve vrolijk terwijl de seconden voorbij tikten.
Ergens, uit nieuwsgierigheid waarschijnlijk, haalde Skylar de moed om even zachtjes haar snuit in Kai's vacht te steken. Alhoewel ze nog steeds dezelfde geur droeg, was ze koud. Ze hief haar snuit weer, beangstigd door de kou. Ze keek met haar gele ogen naar de woeste reu aan Kai's andere zijde. Wie was hij en waarom gaf hij zoveel om de Shadowalfa? Ugh, ze had rust nodig. En Sean. Een vriend om haar te troosten. Want haar familie viel uit elkaar en de jonge, normaal zo trotse wolvin, had geen flauw idee wat ze nu moest met haar hopelijk nog lange leven. Sean... Hem had ze ook al een tijdje niet meer gezien. Waar was de pluizebol met zijn rolbol gebleven? Sky slikte. Iedereen verliet haar. Iedereen waar ze om gaf verdween en liet haar gebroken achter. Ze sloot haar ogen en draaide weg van het dode lichaam en de reu, geen zin meer om de waarheid in de ogen te kijken. Nergens geen zin meer in. Behalve de kop afbijten van wie dan ook die de moord op zijn geweten had.
- Inspiration is taking control of my mind xD
Terug naar boven Ga naar beneden
Amatariseu

Amatariseu


Wolven profiel
Leeftijd: 9,5 jaar
Geslacht: Teef
Partner: Scarleg II

Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyma jul 17, 2017 8:18 am

Toen de eerbiedige jank haar hart uit was, stapte Amatariseu naar achteren om anderen de ruimte te geven. Nog steeds verbijsterd keek de Albino naar het levenloze, ravenzwarte lijk, zich afvragend welk wezen er mee aan de haal was gegaan. De wond was groot en op een gevoelige plek. Een grote Wolf - geen wonder dat Aimey haar verdacht - of een beer zou zo'n klusje kunnen klaren. Wacht eens even... een beer!? Amatariseu herinnerde zich de roddels over een behoorlijk grote beer die afgelopen zomer Serigala had geterroriseerd. Zou dit zijn werk zijn? Eigenlijk had de grote bleekscheet geen idee wat ze met de beer zou doen als het schuldig bleek te zijn. Bedanken of verscheuren? Goed, de beer had Okami verlost van de een van de weinige gevaarlijke leden van de Shadows, maar aan de andere kant ook van de teef die Amatariseu de afgelopen jaren bezig had gehouden.
Ondertussen was een jonger Wolvinnetje met dezelfde ravenzwarte pels naar Kai's lijf gestapt. Een dochter, misschien? Heftig. Ama wist maar al te goed hoe het was om iemand te verliezen waar ze van hield. Vader, broer, zoon. Maar je moeder verliezen was wie weet andere koek. De Alfa's dochter neusde even rond in de waarschijnlijk afgekoelde vacht. Ondertussen greep Amatariseu de kans het kleine cirkeltje begravenisgasten rond te kijken. Naast Aimey en Kai's dochter was nog een Wolf aanwezig, de onbekende reu. Hij hield haar in de sniezen, dat was duidelijk. Shait.. waarom verdachten ze de Alpha van een nota bene goede roedel? Ja, Kai verdiende het in Ama's ogen om bloederig verscheurd te worden, maar een moord plegen zat haar niet goed.3" Vijanden neerhalen op het slagveld was iets anders dan een zwakkere, stokoude poedel op de foking begraafplaats te vermoorden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Loki

Loki


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyma jul 17, 2017 12:09 pm

Een onbekende stem—trillend met emotie—weerklonk over het gebied. De jonge wolf kon eruit opmaken dat het niet uit Shadow territorium kwam en zou zich er normaal gesproken geen zorgen over maken; daar had hij tenslotte de rest van de roedel voor, maar om een reden die hij niet kon plaatsen, deed deze zijn hart een sprongetje maken van schrik. Binnen een tel stond hij op zijn zwarte poten en maakte hij zijn weg richting Ashen Oak. De hele tocht waren zijn gedachten druk bezig te debatteren met het diepe gevoel van vrees dat drukte op zijn borstkas. Het kon niet rationeel zijn, toch? Hij herkende de stem niet, dus wie die huil—gebroken door emotie—ook had geslaakt, het kon nooit gaan over iemand die hij lief had. Het kon gewoon niet. Maar toen hij het groepje wolven zag, zakte al die hoop door de grond. Zijn tweekleurige ogen schoten meteen naar de stille vorm van een zwarte wolvin en alsof iemand een klap in zijn gezicht gaf, realiseerde hij dat het Kai was. Zijn moeder. Zelfs van deze afstand, zocht hij haastig naar een teken van ademen en deed hij zijn best de geur van het bloed rond haar hals te negeren. Hij vond niets. Ze lag onnatuurlijk stil alsof ze versteend was. Als roofdier herkende hij de tekenen maar al te goed; hij had de dood vaker gezien.
Langzaam stapte de jonge wolf dichterbij, zijn passen steeds gejaagder tot hij uiteindelijk in volle galop naar het levenloze lichaam van de wolvin rende—naar zijn moeder die zijn alles was—zijn voorbeeld en naar wie hij opkeek, ook al had hij deze woorden nooit hardop uitgesproken. En nu kon hij dat ook nooit meer doen—laat staan haar vertellen hoeveel hij werkelijk van haar hield. Tranen sprongen in zijn ogen. Verdriet, wanhoop, woede, onbegrip, verraad en verwarring vormde een storm van emotie die zijn gedachten overspoelde, en zijn jonge brein wist niet op welke emotie zijn lichaam moest handelen. Zijn zicht was een waas die zich alleen kon focussen op de stille vorm van zijn moeder. De andere meeste wolven die aanwezig waren leken niets meer dan schimmen zonder een naam en hun woorden ontgingen hem totaal. Er was echter één vorm waar hij zich wel op kon richten: de vorm van een vreemdeling—een wolf die hij nog nooit eerder had gezien of geroken in deze omgeving—en over het lichaam van zijn moeder stond.
De jonge reu kon niet logisch meer nadenken en de situatie analyseren zoals hij normaal gesproken wel kon en nog goed in was ook. Zijn brein had zojuist iets gevonden om al die emotie—waarvan hij geen idee had hoe hij ermee om moest gaan—op af te reageren. De haren op zijn rug en nek sprongen overeind terwijl zijn oren zich plat in de zwarte vacht van zijn nek drukte. Met een wilde grom ontblootte hij zijn tanden en opende hij zijn kaken wijd—lippen ver naar achter getrokken om iedere snijtand en kies aan de wereld te tonen. In volle vaart rende hij op de grote bruine wolf af om zijn hele gewicht tegen het beest aan te rammen. Het maakte hem niet uit waar, maar zijn tanden wilde hij in de wolf zetten en zo hard bijten dat er bloed zou vloeien.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zayn

Zayn


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyma jul 17, 2017 2:36 pm


Wat was er gaande? In ieder geval iets, want niet ver van het Shadow territorium hing een vaag geurtje gemengd met nog een paar anderen. Ging hij nu een feestje missen? De grijze reu kwam langzaam in zijn benen en rekte zich uit. Niet wetende wat er precies gaande was. Na wat rek en strek oefeningen om zijn spieren wat losser te maken, stapte hij zijn verblijf uit in de richting van het theekransje. Deze bracht hem naar Ashen Oak, de tweebener begraafplaats. Bij elke stap die hij dichterbij kwam werden de geuren duidelijker. Daarbij viel het hem ook of dat een geur wel verschrikkelijk meurde. Naar lijk wel te verstaan. Fuck, hadden ze nou iemand vermoord met z’n allen zonder hem erbij? Het was wel duidelijk dat de meeste andere geuren van Shadows waren. Hij rook Kai, Skylar, Loki en die nieuwe pup Aimey. Daarnaast waren er nog twee geuren. Een onbekende en eentje van de geliefde GVR. Hij stapte de begraafplaats op en zag in de verte wat wolven staan. Er was iets gaande, maar wat kon hij zo snel nog niet ontdekken. Wel zag hij hoe Loki een van de wolven aanviel. Het was een reu die al wat verder in zijn leven zat, maar voor hem verder niet bekend voor kwam. En wie lag daar toch? Plots bleef hij stilstaan. Alsof hij aan de grond genageld was. Het was Kai. De Shadowalfa lag daar bewegingloos. Zelfs vanaf deze afstand was te zien dat ze een flinke wond had bij haar nek die haar fataal moest zijn geweest. Hij zag hoe Ama, de Okami alfa er ook bij stond. Shit, hoe dan? Hij bedacht zich geen seconde en kwam los van de grond en snelde zich in de richting van de blonde teef. Zijn twee achterpoten zette hij vlak voor haar af zodat hij met een ferme klap tegen de wolvin aan knalde. Hij gromde en keek haar met zijn goudgele ogen aan. ”Beter ga jij weg,” gromde hij luid en duidelijk. Hij wist niet wat er precies gebeurd was, maar deze teef had hij er liever niet bij. Gezien de status van Ama en die van Kai had hij niet echt het idee dat de teef de directe oorzaak was. Kai had er sowieso wel voor gezorgd dat deze teef versierd zou zijn geweest met diepe wonden in haar vlees.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kearn

Kearn


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyma jul 17, 2017 2:58 pm

De geur van bloed was wat hem naar de plek had geleid in de eerste instantie. Maar het tafereel wat de zwarte wolf daar aantrof was alles behalve wat hij voor ogen had gehad. Meerdere wolven omsingeld door een lichaam, eentje die hij van deze afstand niet kon identificeren. Kearn wist dat het verstandig zou zijn om nu om te draaien en de andere kant op te lopen, maar de wolven hadden hem zeker al kunnen zien en anders zou het een kwestie van tijd zijn voordat hij zich als 'verdacht' zou bestempelen door niet te blijven. En ergens was hij gewoon die nieuwsgierige klootzak die graag alles wou weten, dat zou nooit uit hem gaan. "Wat is hier aan de hand?" vroeg zijn zware stem kalm terwijl hij op de wolven afstapte. Maar hij zag al wat er aan de hand was. Een wolflengte voor hem lag een lichaam. Eentje die hij een paar weken ervoor nog levend had gesproken. Hoe was dit zo gekomen? Hoe kon Kai nu ineens dood zijn? De rood-zwarte plakkerige vacht in haar nek was hem niet ontgaan; bloed. De wolvin was hoe dan ook vermoord, maar hij kende Kai als een vechter. Die zou niet zonder gevecht zich opgeven. Sterker nog, dat zou geen enkele Shadow doen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Emaya

Emaya


Wolven profiel
Leeftijd: Ergens tussen 4 & 5
Geslacht: Teef
Partner:

Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyma jul 17, 2017 4:37 pm


Drama hield haar leven in zijn klauwen. Ze had niet verwacht zoveel geuren te ruiken alleen maar door haar moeder te volgen. Ashen Oak Cemetry, de begraafplaats voor dode mensen. Aimey. Kleintjes die wat weg hadden van Kai. Wolven die ze niet kende, en haar moeder. Iedereen stond er treurig bij, en ook haar moeder slaakte een respectvolle jank. De wolvin stapte dichterbij, en staarde even naar het dode lichaam. Kai...was dood? Haar emoties waren in conflict. Ze zou blij kunnen zijn. De Shadows waren helemaal zo eng niet zonder hun alfa. Zouden ze wel blijven bestaan nu Kai dood was? Lang kon ze niet blijven staren naar Kai. Ze draaide haar kop naar Aimey, frustratie. De pup leek boos. Ze keek even hulpeloos naar haar eigen moeder. Hoeveel moest Aimey wel niet lijken op Em toen zij in die fase zat? De edgy, de wereld is shit fase. "Aimey," fluisterde ze toen verstikt, niet willend dat Aissar zou komen. Ze had geen zin om te vechten en daarmee zijn moment van rouw zou verpesten. Als hij zelfs maar zou komen. Emaya sloot haar blauwe ogen kort, voordat ze haar dochter recht aan keek. "Je leeft nog..." Kova had daadwerkelijk haar belofte gehouden. Aimey zag er nog prima uit, ze leefde nog. Dat was alles waar ze zorgen om had. Emaya wist uit ervaring dat de pup haar eigen weg terug moest zoeken, en dat ze er weinig over te zeggen had. Aissar had net zoveel recht op zijn pups als zij.
Terug naar boven Ga naar beneden
Amatariseu

Amatariseu


Wolven profiel
Leeftijd: 9,5 jaar
Geslacht: Teef
Partner: Scarleg II

Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyma jul 17, 2017 8:36 pm


Aimey's dreun was niet de laatste. Een ferme bol donkere pels smakte van achteren tegen Amatariseu's flank, die even over haar poot struikelde maar op het nippertje niet over Kai's koude lijf heen flikkerde. 'Beter ga jij weg,' grauwde Mr. Zoon van Djinn haar toe. Yeah sure. Hij betrad andermans terrein en deed alsof hij het ownde, en dan verwachtte 'ie ook nog dat de foking Alpha van de rivaliserende roedel naar zijn gemekker zou luisteren? Edjit. 'Ik sta waar de fok ik wil. Of hoort Ashen Oak sinds binnenkort ook bij jullie stekkie?' Zonder de gewiekste Kai om de horde poedels te leiden zou de greep van de Shadows verslappen. Op een gegeven moment zou Dalrey wel weer toeganklijk worden voor reizigers. Hopelijk. Dit grootgebekte schaap zou het misschien wel wat zou kunnen bereiken.

Anyway, terug naar de show. Ondertussen was een oudere, onbekende reu aan komen schuivelen, gevolgd door.. Emaya. Ama's gevoelige dochter mompelde iets over Aimey. Damn.. haar arme lassy had geen idee wat er met haar eerst nogal stoere en snuggere dochtertje gebeurd was. Dat zou wel weer voor een grote rollercoaster zorgen. Yeah, de geblokte bleekscheet kon zelf ook niet ontkennen dat het zien 'veranderen' van Em en Kye een flinke impact hadden gemaakt. Toch zou dit ooit wel goed komen. Aimey zou snugger genoeg zijn om binnenkort het zinkende schip van de Shadjes verlaten. Ooit.


Laatst aangepast door Amatariseu op di jul 18, 2017 3:19 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Skylar

Skylar


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptydi jul 18, 2017 1:19 am


Ze kon het nog altijd niet geloven. Hoe kon iemand ooit accepteren dat een ander...nooit meer zou terugkeren? Hoe vervelend ze kon zijn, ze hield verdomme nog steeds van haar familie hoe verknipt die dan ook was. Vooral nu Cor weg was, in ieder geval. Zonder Cordelia was d familie apart, maar een groepje wolven waar ze zich comfortabel bij voelde. Shit, ergens kon ze ook nog wel een klein beetje liefde opbrengen voor haar grote halfbroer.
Skylar wist niet zeker of ze die liefde nog wel kon opbrengen. Voor niemand. Als laatste resterende dochter van Kai voelde ze zich... Hmm... Ze wist het even niet. Voelde ze nou de verantwoordelijkheid om haar resterende familieleden bij elkaar te houden, ook al was dat haar taak niet als de een na jongste?
Hell, ze had gewoon iemand nodig die haar kon troosten. Haar gele ogen keken rond, zagen haar broertje naderen. Zijn gejaagde passen. Hij draaide door toen hij het lichaam van hun moeder zag, en viel de eerste de beste wolf aan: de bruine. Ook Zayn, die zoon was van een ex-alfa van de Shadows, viel iemand aan. Hij vertelde de Okami alfa dat ze hier beter niet kon zijn, maar de witte teef vertelde hem dat ze deed wat ze wou. Ergens had Sky wel respect voor de alfa. Groot... Vrij sterk... En het afbijten van de staart en vele andere littekens konden niet prettig geweest zijn. De jonge wolvin was nieuwsgierig naar Ama's achtergrond, maar duwde die weg.
Een andere wolvin, een die op zich wel wat weg had van Amatariseu, kwam ook. De witte wolvin liep meteen naar Aimey, Kai's dode lichaam niet meer dan een blik waard keurend. Dit moest wel Emaya, Aimey's moeder zijn, besefte Skylar. Niet dat dat haar zoveel interesseerde. Het was grappig bijna, hoe je zoveel wolven kon verbinden via familie verbanden. Aissar was haar halfbroer, haar halfbroer was de vader van Aimey, Aimey was de dochter van Emaya... Als je zo doorging, waren vele families in de verte verbonden. Huh.
Ze zuchtte, drukte de laatste paar tranen weg en staarde zonder enige emotie naar haar broertje. Hij was roekeloos, iets wat ze niet van hem gewend was. Zij moest haar reputatie hoog houden. Ze was de dochter van een alfa voor shit's sake! Als ze te veel zwakte toonde, zou iedereen denken dat de Shadows zwak waren. Sky moest en zou iedereen hun ongelijk bewijzen. Zij was een Shadow. Ze zou iedereen laten zien wat die titel voor haar betekende. Voor haar moeder...
De jonge wolvin forceerde zichzelf om helder na te denken. Ze streepte Loki, Cordelia, Xena en Craig al weg van de lijst. Aimey ook, en de andere halfbloedpups vielen ook weg. Amatariseu leek teleurgesteld dat Kai niet was gestorven aan haar klauwen, dus die was ook niet de dader. De bruine reu gaf zeker om Kai, dus die streepte ze ook weg. Ze keek even om zich heen. Niemand in de Shadows zou Kai aanvallen. De Shadows waren loyaal aan hun alfa. Meteen streepte ze de andere Shads van haar mentale lijst. De moeder van Aimey leek veel te zwak op dit moment, dus die ook niet. Hmmm... Een extra zwarte reu die vaagjes wat weg had van de Shadowgeur leek wat meer waarschijnlijk, maar de hele vage bekendheid in zijn geur deed Sky twijfelen. Ze zou de dader vinden... Al zou het haar haar leven kosten.
- Nacht + Sky = lange posts >D
Terug naar boven Ga naar beneden
Kearn

Kearn


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptywo jul 19, 2017 12:28 pm


De reu nam een paar momenten om de situatie te bekijken en al snel had hij uitgepuzzeld wie aan welke kant stond in dit dilemma. Het was duidelijk dat de Shadows zich op dit moment geen houding wisten en dat was ergens wel logisch, hun alfa was dood en niemand wist hoe het zo was gekomen. Maar toch, nu er niemand was om ze te leiden leek het wel een zooitje ongeregeld. Dat kon Kearn niet aan zien. Hij zou de leiding oppakken totdat alles weer kalm was, want hij was geen alfa persoon. 'Ik sta waar de fok ik wil. Of hoort Ashen Oak sinds binnenkort ook bij jullie stekkie?' Hij zou even inhaken bij de laatste zin van de witte teef. Binnen enkele seconden nam hij een alfa houding aan. Oren naar voren, neutrale blik, staart zo recht als een plank met zijn lichaam. Hij kende het nog van tijden dat hij respect moest afdwingen bij de kneusjes van de Bloodclan in Wolf Story toen hij daar commander was geweest. "Als jij je grote muil niet snel houdt zorg ik er persoonlijk voor dat het hele gebied binnenkort bij ons hoort." melde hij kalm. "Jij staat op een verkeerd moment op de verkeerde plek, onthoud dat goed witte teef. Een paar weken geleden heb ik Kai nog spring levend gezien en het zou mij niks verbazen als jij er iets mee te maken hebt." Hij stapte tussen de wolven in. Eerst moeten die anderen vertrekken en dan konden ze met z'n allen wel uitzoeken wat er met Kai gebeurd was. "Ik vraag je nog een keer vriendelijk om je hele theekransje op te pakken en even lekker ergens anders te gaan vergaderen. Dit zijn zaken voor de Shadows waar jij niks mee te maken hebt. Steek die lange neus van je maar lekker ver in je roedelgenoten hun gat of zo." Zo. Dat was er uit. Kearn zijn oog was kort over een andere zwarte reu gegleden, hij had iets bekend maar hij kon het niet plaatsen. Trekjes Dux die hij herkende in zijn doen en laten, manier van bewegen. Hij leek ook een beetje op hem. Hij kon het fout hebben natuurlijk, maar hij kende zijn broer goed. Die had een aantal pups gehad en die zouden zeker hier rond kunnen lopen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Shax

Shax


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptywo jul 19, 2017 11:18 pm

Van al de wolven dat ineens allemaal tevoorschijn waren gekomen kende Shax geen een. Dit zag hij niet zozeer als een groot probleem. Hij had natuurlijk wel nadeel van wie kai vertrouwde en wie niet, maar daar zou hij wel snel genoeg achter komen. De gesprekken en houding gaande houden van alle wolven, merkte Shax al van alles op. De drukte zorgde voor de irritatie van de reu. Het was irritant dat hij niet wist wie Kai mocht en wie ze niet mocht. Daarbij werd zijn schuldgevoel er alleen maar erger door. Het feit dat hij zo lang alleen was, had hij Kai maar weinig gezocht of tegen gekomen.Hierdoor echt bonden hebben ze nooit gedaan. Iets waar hij nu wel zwaar spijt van had. Bijna verzonken in gedachten zag Shax juist dat er een wolvin te dicht bij Kai kwam. Meteen ontblootte hij zijn tanden. Door dat hij een schim in zijn ooghoeken zag duwde hij krachtig met zijn voorste poot de jonge wolvin ruw achteruit. Om zo dan zelf een zijdelings pas te zetten en zo een aanvallende jonge reu te ontwijken. Waarom zijn er hier in godsnaam zo jonge wolven. En nog eens domme ook, het was duidelijk dat ze geen kans maakte bij de oudere wolf. Met samengeknepen ogen keek hij de jonge reu recht aan. Achter nog een korte blik op zijn doodde zuster te richten sprong hij recht op de jonge wolf. Met een grote ademhaling opende hij zijn tanden, klaar om die in de vacht te boren van de jongere wolf.
Het was dan ook maar enkele millimeters van de wolf dat hij stopte in zijn aanval. De grote wolf deed zijn bek deed en in plaats daar van snuffelde hij eens goed aan de zwarte reu. "You smell like Kai" zijn stem zwaar en met weinige emotie's "Ah... Your de pup of my sister, that would explain" Voorzichtig om de wolf niet verder zeer te doen met zijn gewicht kroop Shax van hem af. " Sorry Kido.. wouldn't expect you to reconize the brother of your mother" lichtjes wou hij grinniken al bleef dat in zijn keel hangen bij het herzien van zijn zus. Wanneer iedereen weer weg was zou hij zijn zus ergens uitzicht leggen, zodat het lichaam met rust zou worden gelaten in plaats van opgezocht te worden door andere hongerige beesten.


so damn flutterig DX
Terug naar boven Ga naar beneden
Loki

Loki


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptydo jul 20, 2017 8:16 pm

De klap die hij verwachtte, was niet gekomen, want de grote wolf die hij probeerde te rammen zette simpelweg een stap opzij. De vaart kon Loki er al niet meer uithalen waardoor hij met een onhandige sprong over het levenloze lichaam van zijn moeder vloog om te voorkomen dat hij over haar heen struikelde. Zijn tenen en hielen begroef hij zo diep in de zachte ondergrond dat hij er bijna bij ging zitten, alleen maar zodat hij zo snel mogelijk tot stilstand kon komen. In een andere situatie had het er misschien wel komisch uitgezien, maar op dit moment kon zelfs hij de lol er niet van inzien. Met een ruk draaide de jonge wolf zich om en zag de vreemdeling op hem afkomen. Zijn spieren spande zich instinctief samen om de aanval van de grote wolf te kunnen ontwijken, maar ondanks dat bleef hij onkarakteristiek staan waar hij stond alsof hij ter plekke was bevroren. Met zijn gezonde verstand was Loki meteen van zijn plaats gekomen en weggerend tot de afstand tussen hem en het gevaar groot genoeg was om elke aanval aan te kunnen zien komen, maar dat gezonde verstand lag nu ergens ver bedolven onder alle razende emoties, waardoor hij met een harde klap op de grond werd gegooid door de wolf. Met de staart tussen zijn achterpoten vloog een schelle grom—een geluid dat werkelijk door merg een been ging—over zijn teruggetrokken lippen en geopende kaken. Loki zag ook de kaken van zijn belager van elkaar loskomen en twijfelde er geen moment aan dat die tanden korte metten konden maken met hem—zijn instincten schreeuwde het in zijn oren—het kon hem nu echter niets schelen. De griezelige gedachten dat het misschien wel was wat hij op dit moment wilde zou hem geschokt hebben als hij fatsoenlijk na kon denken, en later zou hij dankbaar zijn dat de bruine reu zijn aanval stopte nog voor er enige schade kon worden aangericht.
Loki klapte zijn eigen kaken op elkaar en blies ietwat trillend de adem—waarvan hij zich niet bewust was deze vast gehouden te hebben—uit tussen zijn scherpe tandjes alsof hij een in het nauw gedreven poema was. Fel en ietwat verward boorde hij zijn blik in de ogen van de onbekende reu die voor een onverklaarbare reden zijn geur besloot op te snuiven vlak na zijn afgebroken aanval. "You smell like Kai," zei hij met zijn zware stem, "Ah... You're the pup of my sister, that would explain it," en vervolgens deed hij wat Loki nog minder had verwacht dat hij zou doen: hij stapte van hem af. "Sorry Kiddo.. wouldn't expect you to recognize the brother of your mother," vervolgde de wolf. Alsof de dam was gebroken, rolde de tranen uit Loki zijn tweekleurige ogen en liet hij verslagen zijn hoofd op de grond vallen. Diep haalde hij adem—en nog eens—voor hij zichzelf mentaal uitschold zich als zo'n zielig excuus van een Shadow te gedragen en zichzelf trillend van emotie op zijn zwarte poten te hijsen. De jonge reu kneep zijn ogen een keer stijf dicht en slikte het brok in zijn keel door. De wirwar van emotie die nog lang geen plaats had gevonden, stopte hij zo ver weg als mogelijk was achter de ene mentale barrière na de ander. Kort ging zijn blik rond de groep van schimmen die zich hier hadden verzameld, voor ze op één van de meest bekende bleven hangen: Skylar. Hard bijtend op zijn kiezen stapte hij op haar af en ging hij ergens achter haar zitten, stilletjes met waterige ogen toekijkend hoe een gehavende zwarte reu wat woorden snauwde naar een witte wolvin met fel rode ogen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimey

Aimey


Wolven profiel
Leeftijd: 9Moons
Geslacht: Teef
Partner:

Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyvr jul 21, 2017 6:35 pm





Anywhere But Here N50cwz


Adventure


Aimey keek naast haar, naast de reu die haar een zicht van tanden liet zien. Aimey slikte. Onverwachts moest ze heel snel een stap naar achteren zetten want Loki.. Moest de reu natuurlijk weer aanvallen. Omdat het zo onverwachts was, viel ze al snel op haar zij, door de pijn die Loki haar verzorgd had. ‘’Aimey,’’ Plots voelde het alsof ze werd gestoken in haar hard. Was dat nou haar..? Ze keek om en ja hoor. Het was haar moeder! "Je leeft nog..." Zei ze. Even keek ze geirriteerd naar haar moeder, vol woede. Ze stond wat vermoeiend, door nog steeds de pijn die ze had van een hele tijd geleden. Ze ging voor haar moeder staan en keek haar recht in de ogen aan, ondanks ze groter was. Ze had vreselijke verhalen over haar vader verteld. Ze negeerde even alles wat om haar heen gebeurde en was compleet gericht op haar moeder. ‘’Ja, ik leef nog, is dat zo schokkend voor je? Dacht je dat mijn geweldige vader mij ging vermoorden?’’ Ze stopte even en kneep met haar ogen. ‘’Je hebt gelogen mama, en oma ook! Al die stomme verhalen waren niet waar. Mijn oma, die daar ligt, wou me niet dood, en me vader is geweldig voor me.’’ Ze slikte. ‘’Je bent gewoon egoïstisch dat je ons voor jezelf wou!’’ Tranen kwamen in haar ogen. ‘’En even dat je het weet, Kova is ook een geweldige moeder voor mij!’’ Dit ging haar waarschijnlijk raken, maar Aimey sprak de waarheid. Haar gevoelens waren weg voor haar moeder. Toch brak ze vanbinnen, de woorden die ze uitsprak deden haar ook pijn. Haar moeder had altijd tegen haar gelogen. Toch bleef ze haar moeder vol woede aankijken, en met tranen in haar ogen. Ze was teleurgesteld. Ze negeerde alles om haar heen, maar het liefst wou ze dat haar vader haar even kwam troosten, of Kova, die de laatste tijd echt als een moeder voelde.




Terug naar boven Ga naar beneden
Aissar

Aissar


Wolven profiel
Leeftijd: IV
Geslacht: Reu
Partner: Kova

Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo aug 06, 2017 4:35 pm

 
“Hard times will always reveal true friends.”


De ravenzwarte reu had verbaast opgekeken wanneer er plotseling een vreemde huil over het gebied had geklonken; de stem was verwarrend geweest, vermengt met meerdere emoties, iets wat hij niet zo goed kon plaatsen. Zijn natuurlijke reactie was geweest om zijn stek te verlaten en zijn weg te maken naar de herkomst van het geluid, maar dat was niet het gedrag wat hij op dit moment vertoonde. Zintuigen in zijn neus vertelden hem dat er al onderzoek gepleegd werd, zo rook hij dus Shadow geuren bij hem in de buurt die vermoedelijk wel een kijkje zouden nemen. Dus verdrong Aissar zijn nieuwsgierigheid en besloot om zijn beurt maar een keer over te slaan, immers kon hij een dutje na een geslaagde jacht ook wel gebruiken. Met die gedachten in zijn kop gezet, liet hij zichzelf over zijn rechterschouder achterover vallen en plofte zacht languit neer op de verdorde grond. In praktijk kwam het er echter niet van. Zijn schoonheidsslaapje werd uitgesteld doordat zijn gemoedstoestand verslechterde. Hij kon zich niet afsluiten, al helemaal niet wanneer hij vage stemmen in de verte hoorde. Er was duidelijk iets aan de hand, maar wat? Hij vertrouwde volledig op zijn roedelgenoten, als er een eventuele indringer zou zijn, werd de desbetreffende wolf weggejaagd in voordeel van de roedel. Zal zijn aanwezigheid daarbij nodig zijn, zal hij vast wel iets horen. Echter was dit anders, zijn gevoel vertelde hem dat dit niet was wat hij dacht. De reu voelde zich benauwd worden alsof het ineens heel dichtbij hem was. Hij had de drang om actie te ondernemen, te kijken wat het veroorzaakte. Het duurde dan ook niet lang dat hij onderweg was richting Ashen Oak, een gebied wat niet ver van het Shadow territorium verwijderd was.
Wat hij daar aan trof was volledige chaos. Een aantal roedelgenoten van hem waren er bij betrokken, zo zag hij al gouw Zayn die zijn tanden had gezet in de Ökami alfa. Een mondhoek trok even om hoog, het deed hem wel goed om te zien hoe deze teef werd weggejaagd – immers was ze een vijand van de roedel, zelfs wanneer ze nog leefden in hun oude gebied Serigala. De reu besloot zich niet direct in de situatie te storten, per slot van rekening wist hij nog niet zo goed wat er aan de hand was en wist hij tegelijkertijd dat Zayn de oudere wolvin wel aan kon. Wanneer zijn blik verder over het gebied heen gleed, ontdekte hij Emaya, die dichtbij zijn dochter Aimey stond. Té dicht, als je het Aissar vroeg. Na een korte observatie begon het er naar zijn mening op te lijken dat er een roedeloorlog had plaatsgevonden. Misschien dat de Ökami-honden in opstand waren gekomen naar de claim van de Shadows over Hallow Tower. Al leek het hem sterk dat die roedel het moed bij één had kunnen schrapen. Om zijn roedel te verdedigen en zijn eigen woede te stillen, stapte hij dichterbij en liep regelrecht naar Emaya toe. Hij kon het niet aanzien dat ze bij zijn dochter stond, waarschijnlijk met toch wel weer de bedoelingen om Aimey weer terug naar haar geboorteplaats te krijgen. Hij wist dat de confrontatie er een keer er aan zou komen, maar hij had enkel gehoopt dat die ontmoeting nog een tijdje op zich zou laten wachten – wanneer Aimey ouder en minder beïnvloedbaar zou zijn. De reu had de intenties om zijn vroegere partner weg te jagen, maar ver kwam hij niet. Zijn neus had een bloederige geur geroken, waarbij zijn blik was blijven bij het aanblik van een gewonde wolf. Instinctief wist hij dat de wolf niet enkel gewond was, maar … niet meer leefde. Kai.
Het was Kai’s lichaam die daar lag. Het lichaam van zijn moeder en tevens hun alfa. Aissar’s draaiden naar achteren, terwijl hij zijn kop wat liet hangen. Hij kon er niet omheen; hij zou dichterbij moeten komen om meer informatie te krijgen. Zodoende liep hij dichterbij, negerend hoe een onbekende wolf zich bemoeide met de zaken van Zayn en het geruzie tussen moeder en dochter. De reu was in zichzelf verkeerd, moest zichzelf echt even weer bij zinnen brengen om te kunnen beslissen wat hij nu zou moeten doen.
De wonden aan Kai’s lichaam maakten het duidelijk; zo’n wonde aan de hals was niet vanzelf gekomen. Iets of iemand had haar aangevallen en haar van het leven beroofd. Ze was niet vanzelf gestorven en haar dood moest gewraakt worden. Hij zag het als zijn taak om de dader te zoeken en deze te bestraffen, dat was wel het laatste wat hij kon doen om haar een laatste eer te geven.

Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo aug 06, 2017 7:00 pm

Nog voor Kova Kais zwarte lijk had gezien, ze haar vechtende roedelgenoten zich op de Okamihonden zag werpen en ze een hysterisch kwade Aimey aantrof die haar moeder aan het uitschelden was, wist de wolvin al dat er vandaag al iemand was gestorven in Darley Forest. De geur van dood hing dik en plakkerig in de lucht, zelf nog sterker dan die van het bittere bloed en van de wolven die zich verzameld hadden - het was een van de weinige geuren die ze zo snel en nauwkeurig opving, waarschijnlijk omdat de confrontatie ermee al vroeg in haar kop was gedrukt. De onrust in haar ogen was ongegrond, misschien deels door de angst om een van de wolven waar een het closest mee was te verliezen, deels door de herinneringen van het bloedbad dat nu precies twee jaren geleden had plaatsgevonden. Ais, bijvoorbeeld, of Aimey, die zich net zo goed in de Shadow's was beginnen vestigen. Instinctief schakelde ze over tot een drafje, tot de stemmen duidelijker en scherper werden en ze de woorden kon opvangen, al kon de betekenis niet to haar doordringen.

"... die daar ligt, wou me niet dood. En mijn vader is geweldig voor me!"

Haar flanken pompten op en neer van het sprintje dat ze trok en ze merkte dat de geuren steeds sterker werden. Ergens onderscheidde Kova een vleugje Okami, maar de chaos in haar hoofd hield haar er aan tegen om er vragen van te stellen en nadat ze zich door een donker bosje varens had gewrongen, zag ze plots Aimey staan die zich met betraande ogen tegen een witte wolvin gekeerd had. Haar hart kneep samen toen ze deze herkende. Het was Emaya. In minder dan een seconde ontmoette ze de blauwe kijkers van de ander voor ze haar blik op Aimey liet vallen. Ze was te jong om deze verschrikkelijke confrontatie aan te gaan. Er was hier dood in de buurt, een welp van haar leeftijd moest niet - "En even dat je het weet, Kova is ook een geweldige moeder voor mij!" Jesus, deze situatie liep uit de hand. Desondanks Kova naar haar toe wilde rennen, haar wilde omhelzen en wilde schreeuwen dat zij ook een fantastische dochter was, hield de witte slanke wolvin zich bijeen en maakte haar weg zo rustig mogelijk naar haa rpleegpup toe terwijl ze zorgvuldig Emaya's blik ontweek. Ze duwde haar neus sussend in haar zwarte nekvel en probeerde de pup zo onopvallend mogelijk de andere kant op te laten wandelen met kleine zachte duwtjes van haar neus. "We moeten gaan. Je vader - " Ja, waar was Aissar? Ze kon hem duidelijk ruiken, maar ze zag nergens zijn zwarte gestalte - of dat had ze gedacht dan. Ze zag zijn ingedoken lichaam aan de voet van een slap, bloederig lijk, oren naar achteren, hoofd laag. Meteen deden haar oren hetzelfde toen ze de wolf aan zijn poten herkende. Kai, de wolvin waar ze haar loyaliteit aan gezworen had, die haar de Shadow's had laten joinen, wiens roedel nu in rouw rond haar lichaam zat. Ze sloot haar ogen uit respect en maakte toen haar weg naar haar partner, niet goed wetend wat ze moest zeggen. Ze bleef bij zijn zijde staan, haar blik nog steeds op het lichaam van hun dode leider gevestigd, voordat ze de zijkant van haar witte kop op zijn schouder legde als troost. Het was nota bene wel zijn bloedeigen moeder die gestorven was, niet ene of andere onbekende met wie hij nooit te maken had gehad. Verstijfd en in stilte bleef ze zo even zitten, niet goed wetend wat ze moest zeggen. De woorden leken te pijnlijk om uit gesproken te worden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Shawn

Shawn


Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Emptyzo aug 06, 2017 9:03 pm

 
De zilverkleurige reu schrok zich een ongeluk wanneer hij plotseling in de nabije geluiden hoorden. Hij lag heerlijk te dutten, maar een moment van rust was hem duidelijk niet gegund. Nu had hij daar ook niet de ideale plek voor uitgekozen; hij had het zich comfortabel gemaakt in de oude toren, een gebied wat recent geclaimd was door de Shadows. Het risico om zich hier te bevinden had hij niet doelloos genomen, ergens hoopte hij nog steeds in contact te komen met de alfa van de roedel, misschien met de intenties om zich alsnog aan te sluiten. Dit had hij al eerder geprobeerd, al was het hem benauwd geworden bij het idee dat hij zich echt gebonden had. Hij vroeg zich dan ook af of het deze keer wel zou lukken of dat hij alsnog een paniek aanval zou krijgen en zich terug trok door het gebied te verlaten. Zich zelf voornemend dat hij sterker was geworden en zijn verleden achter zich wou laten gokte hij een tweede kans. Wie weet zou het hem nu wel lukken.
Nieuwsgierig staken zijn oren naar voren, zo te horen was er drama vlak bij hem in de buurt. Het was gemakkelijker en verstandiger geweest om op zijn plek te blijven en te wachten wanneer hij opgemerkt zou worden, maar hij had niet zo veel geduld. Zodoende hees de reu zichzelf overeind, verliet de kamer om via de trap de toren te verlaten.
Zijn neus bracht hem richting Ashen Oak Cemetery waar hij een vreemde situatie voor zich zag. Er werd wat gevochten, gescholden en.. wat? Hij zag een paar treurende gezichten. Hij bracht zijn neus wat naar boven waar hij al gouw de geur van dood oppikte. Er was een wolf overleden en als hij het zo goed vermoedde/rook, bleek het de alfa te zijn van de Shadows. Op haar hoefde hij dus niet langer meer te wachten, zijn tweede kans was verschoten. De reu bleef even staan kijken, maar zodra hij voelde dat hij niet gewenst was en hij merkte dat toch niets kon doen, maakte hij aanstalten om weer te vertrekken.

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




Anywhere But Here Empty
BerichtOnderwerp: Re: Anywhere But Here   Anywhere But Here Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Low lands :: Ashen Oak Cemetery-
Ga naar: