Pillowtalk [&AEDAN]

Onderwerp: Pillowtalk [&AEDAN] wo feb 10, 2016 12:00 am

_{Nooit zou Nevada weten hoe het was om een familie te hebben, een echte familie. Al sinds de dag dat ze haar mosgroene ogen voor het eerst opende, was ze veroordeeld tot een leven vol onzekerheid en valse hoop. Het jonge teefje was van roedel naar roedel verhuisd, maar nooit had ze zich ergens ook maar een beetje thuis gevoeld. Thuis. Dat woord klonk zo hatelijk in haar oren, misselijk werd ze er bijna van. En jaloers. Ja, vooral jaloers. Jaloers op de wolven die wél een vaste plek hadden die ze hun safe haven konden noemen en die waren opgegroeid met de liefde van hun ouders – diens echte ouders. Niet één of andere roedel waar je bij de alfa’s voor het ingang van hun hol werd gelegd als vondeling. Nevada slaakte een vermoeide zucht. Zij was ook ooit gedumpt door haar biologische ouders. Hoewel ze al jaren met dat idee leefde, er immers mee was opgegroeid, deed het nog steeds pijn. Ze zou zich altijd blijven afvragen waarom ze in de steek gelaten was door haar ouders. Was het omdat ze niet goed genoeg was? Of omdat ze misschien niet zo getalenteerd als andere soortgenoten was? Wat de reden ook mocht wezen, ze zou er nooit achter komen. Het wildkleurige teefje had er mee leren leven.

Nevada’s ogen sprongen op toen ze bij een oude toren was aangekomen, waarschijnlijk gebouwd door de mysterieuze tweevoeters. Haar gezonde verstand vertelde haar om het gebouw te vermijden, maar de nieuwsgierigheid nam – zoals gebruikelijk – de overhand. Ze spoorde haar ledematen aan en stapte behoedzaam de toren binnen. Haar oren werden gespitst op het moment dat het geluid van voetstappen haar gehoorgang bereikte. Nevada snoof de lucht om haar heen diep in zich op en concludeerde dat er een soortgenoot aanwezig was. Normaal gesproken zou ze meteen rechtsomkeert zijn gegaan, maar omdat ze al in weken geen contact had gehad met andere wolven maakte ze voor deze ene keer een uitzondering.

OOC. Voor Aedan c:}

_________________

Onderwerp: Re: Pillowtalk [&AEDAN] do feb 11, 2016 6:24 pm

Na toch wel een paar manen rond te hebben gezworven in andere gebieden, was hij uiteindelijk toch teruggekeerd naar Serigala. Het gebied kwam het dichtste bij het thuisgevoel en aangezien er niemand was die hem hier wegjoeg, zag hij niet waarom hij hier niet langer zou kunnen verblijven. Er was genoeg voedsel en niet al te veel irritante wolfjes, maar het beste was toch wel dat er geen enkele roedel was te bekennen in de hele wijde omgeving. Hij had het niet zo op roedels met hun regels en andere onzin. Nee, het liefst bepaalde hij zelf wat hij deed, sliep hij wanneer hij er zin in had en bepaalde hij wie mocht genieten van zijn aanwezigheid en wie op moest donderen. Kortom: hij had graag zelf de touwtjes in handen en daar genoot hij van.
Op het moment lag hij ergens boven in de toren te genieten van de rust. De winter had het landschap nog altijd in zijn greep, de sneeuw dempte de geluiden en iedereen deed zijn best hun energie zo veel mogelijk te besparen en warm te blijven. De toren was niet bepaald de warmste plek in het gebied, maar als je de juiste hoeken wist te vinden had je genoeg beschutting van de elementen buiten. Op de verkeerde plekken was de toren echter niets meer dan een grote, winderige ijsgrot.
De reu hees zichzelf overeind en rekte de stijfheid uit zijn spieren met een geeuw. Rechts van hem lag nog een half opgegeten hazen karkas van een eerdere jacht en hij stapte er op zijn dooie gemak heen om er nog een paar happen van te nemen. Er zat sowieso niet veel vlees aan hazen, maar ze waren lekker als tussendoortje en voor hij vertrok richting de vallei, was het wel zo lekker in ieder geval iets in zijn maag te hebben. Wat overbleef liet hij liggen voor de paar slimme raven die zich in de toren durfde te wagen. Zelf maakte hij zijn weg omlaag via de trappen, zijn nagels tikkend op de stenen treden.
De Low Lands waren over het algemeen niet een van de meest populaire gebieden onder de locals, en dus verwachtte hij op het moment ook geen bezoek van een soortgenoot. Echter had het lot iets heel anders in gedachten en gooide - bij wijze van spreken - een wolvin in zijn gezicht toen hij een hoek om liep. De zwarte wolf stopte en liet zijn oranje ogen op de bruine wolvin voor hem vallen. "Now this is a welcome surprise," zei hij met een kleine grijns op zijn gelaat.

OOC: Beetje laat ^^'7 Was het gisteren even helemaal vergeten

_________________

Have you ever asked yourself?
Pillowtalk [&AEDAN] Aedan_SIG3

Do monsters create war, or does war create monsters?

» . Haters gonna hate [AEDAN] .

Zoekopdracht

Geef resultaten weer als: Berichten Topics
Geavanceerd zoeken