A howl for the leader of the Okami

<sup>Voor het eerst sinds tijden hoorde ze een jank van een vreemde. Ama luisterde eerst even goed of ze wat herkenningspuntjes kon horen, maar trok uiteindelijk te conclusie dat de huil van een buitenstaander moest komen. Eentje die dicht bij Raska te vinden was en zijn jank op haar had gericht. Een nieuwe rekruut misschien? Dat zou altijd wel puik zijn. Amatariseu krabbelde overeind en stormde door de weelderige grasvelden van Raska op de echo van de huil af. Sanvi Forest.. hij was in Sanvi Forest..

Na een tijdje gerend te hebben kwam de massieve Albino aan bij de bosrand. Op een flink rotsplateau tussen de bomen stond een witte reu, waarschijnlijk een Poolwolf. Zijn leeftijd kon ze niet achterhalen, maar zijn ogen straalde uit dat stuiteren als een pup niet zijn ding was. Ook goed.'Oi lad. Vanwaar die huil?' sprak Amatariseu terwijl ze naast hem op de rots sprong. Haar stekelige pels ruiste in de wind die ze hier ving, en haar als hellevuur brandende ogen richtte zich even kort op het landschap van Raska. Foking.. vanaf hier had ze het nog nooit bekeken. Okami's thuisbasis leek vanaf hier eigenlijk wel griezelig veel op thuis. Alleen waren de heuvels lager en het weer genadiger. Wat was ze blij dat ze voor dit stukje Serigala gekozen had.</sup>

^{'Ik wilde je mijn diensten aanbieden en je roedel versterken. Mijn naam is Syrax,' introduceerde de Wolf zich met een neutrale, serieuze stem. Hm, haar vermoedens klopte. Amatariseu nam de Wolf in zich op. Hij was aan de flinke kant voor een Poolwolf - als hij d'r eentje was -, en ze vermoedde aan de geharde uitstraling dat hij zeker niet voor de poes was. 'Aangenaam Syrax,' sprak Amatariseu, haar toon net zo zakelijk en neutraal. 'Zoals je misschien al weet, is mijn roedel nou niet bepaald voor de doorsnee Wolf. Ik wil niet zeggen dat we alleen de slimste, sterkste en snelste uitkiezen, maar motivatie is niet alles. Ik wil een testje met je doen, een testje waarin jij kan laten zien waar je goed in bent.' Het hele babbeltje houden was soms foking irritant, want het bleke bakbeest hield in die zin niet zo van opscheppen over haar roedel. Maar goed, hoe moest ze anders duidelijk maken dat jan en alleman niet zomaar de ranken van Okami binnenslopen?}

^{Op een of andere manier liet deze Syrax haar denken aan haar jongere bro Scarleg. Ook altijd serieus, maar met goeie redenen. After all, haar overleden sibling had haar reet al vaak uit de problemen geholpen met zijn kalme karakter die beter samenging met het prima werkende brein dat ze allebei hadden. 'Dat klinkt niet meer dan logisch. Anders heb je veel leden die mogelijk voor problemen kunnen zorgen.' Nou ja, daar had ze er al een aantal van. Wel was hun excuus dat ze nog maar pups waren, maar voor problemen zorgen konden ze af en toe prima. Aimey was daarin toch wel de beste. Of niet. Zij was in ieder geval diegene die haar lust voor onrust het duidelijkst tentoonstelde. 'Ik ben er klaar voor.' Amatariseu trok even met haar oor. Oh, dat was niet helemaal hoe het werkte. Vechtkunst was niet het enige wat telde. Nee, ze wilde deze reu testen op waar hij écht goed in was. Als dat vechten was, prima, dan zou ze dit duel aangaan, maar ze verwachtte dat een kalme en intelligent ogende reu zoals deze zijn kwaliteiten ergens anders had liggen. 'Ah, lad. Een beetje enthousiasme kan geen kwaad, aye?' grijnsde ze even. 'Als je denkt dat vechtkunst jouw sterkste kant is, dan vind ik 't prima even met je te knokken, maar ik denk dat een wijze reu zoals jij zijn talenten ergens anders heeft liggen, niet?' Intelligentie speelde een grote rol voor de leden van de Aqua Squad. Het bleke bakbeest bedacht zich dat deze reu naar de Shadjes te sturen voor een kleine spionagetocht een geweldige opdracht zou zijn! Hij was een volledige nieuweling, en binnen nu en een paar uurtjes zou hij ook Ama's geur verloren zijn en zou niemand kunnen raden dat hij een Okami-to-be zou zijn!}

^{Ama leek goed geraden te hebben. Syrax grijnsde en sprak: 'Vechten kan iedereen, ik ben eerder een strateeg. En goed plan is het halve werk. De uitvoering het tweede.' Daar kon de Albino hem geen ongelijk in geven. Deze lad beloofde veel te worden! Zover zij wist waren Game en Syren behoorlijk snuggere dames, maar een echte strateeg kon Okami prima gebruiken.'Een strateeg zal zeker van pas komen,' zei Amatariseu met een tevreden knik van haar brede smoelwerk. Hem op spionagemissie sturen was misschien niet een heel snugger plan, maar ineens kwam er iets anders in haar op. Iets wat misschien iets te ambitieus was..'Beste Syrax, hier in Serigala is er naast de Okami nog een tweede roedel,' begon ze haar uitleg. 'De Shadows,zoals ze bekend staan, huizen in Dalrey Forest, een bos wat meer in het zuiden. Ze hebben vanwege een redenen een hekel aan ons - en wij overigens ook aan hen -. De Shadjes staan erom bekend dat ze hun grenzen enorm goed beschermen tegen vijanden en buitenstaanders.Toch wil ik dat jij Dalrey insluipt en vanaf een veilig punt - waar ze je niet gemakkelijk zullen vinden - hun kamp inspecteerd.' Amatariseu vermoedde dat de ratten zich schuilhielden in de grot die Ama voor hun aankomst in Serigala had ontdekt. 'Want mochten ze de verkeerde beweging naar mijn roedel maken, dan weten wij hoe we via eventuele geheimen ingangen hun kamp kunnen belegeren.' De Shadows waren met minder, maar dat wilde nog niet zeggen dat Okami de strijd - die misschien nooit komen zou - kon winnen. Hen verassen en de kwetsbaarste Shadjes in de grot als eerste aanvallen zou wel zorgen voor een voorsprong.}