Syrax

General
Name: Syrax
Age: 3 years
Gender: He-wolf
Pack: none
Family: I don't know my wolf family, but i had a dog family by the humans

Outside
Eyes: Golden/yellow
Fur: White
Build: Big and muscular
Scars: Much, but by his coat you hardly see them


Inside
Neutraal in zijn doen en laten, Vriendelijk als hij met respect behandelt word, Strateeg In de jacht en tijdens het plannen van aanvallen op andere wolven en mensen, Behulpzaam als dat nodig is, Loyaal en trouw aan hen wie hij zijn diensten verleend of aan zijn vrienden.

Maar een ware duivel als je hem verraad. Syrax vermoord de meeste die hem ooit verraden hebben. Er zijn maar weinige die wel voor het leven verminkt zijn, maar het nog na kunnen vertellen.



History

Syrax was als pup door een menselijke jager mee genomen. Hij was eigenlijk de enigste uit het nest die een zware winter overleefd had en hoewel zijn moeder al mager van de honger was probeerde ze toch te jagen. Vlakbij haar hol werd ze dood geschoten, meer omdat de jager medelijden met het arme dier had dan echt voor de jacht. Syrax pas twee weken oud was met veel moeite uit het hol gekropen met een zwak beeld dat pups hebben in die tijd. Hij volgde meer de geur van zijn moeder en probeerde nog bij haar te drinken. Maar veel kwam er niet uit en Sy piepte luid, maar kreeg geen reactie meer van zijn moeder. De man kon het niet over zijn hart verkrijgen om de hulpeloze pup achter te laten en het diertje dood te laten gaan dus wreef hij zijn handschoen door de witte vacht van de dode wolvin en tilde de pup ermee op en nam hem mee naar huis. Zijn teefje had thuis pas gejongd en stilletjes hoopte de man dat de moederhond de pup aan zou nemen. Thuis wreef hij de wolvenpup in met de deken waar alle pups op lagen en legde er een nieuw doek in Zodat de meeste geur neutraal zou zijn en legde Syrax tussen de andere puppy's in. Gelukkig nam de moeder hond de kleine wolf aan en liet hem drinken. Ze verschoonde hem en verzorgde Syrax net als de rest van haar eigen puppy's. Weken vlogen voorbij en Sy groeide op alsof hij een gewone hond was, maar toen hij 1 jaar werd was hij samen met zijn pleeg broertje aan het spelen, maar het spelletje liep uit de hand en Syrax doden hem ongewild. Dit was het moment dat Syrax voor het eerst verraden werd. De Jagerman zag in dat hij Syrax niet langer zelf kon houden en nam hem mee naar een plek waar ze jonge wolven op vingen en groot brachten om ze weer later uit te zetten in de wildernis. Syrax snapte niet wat er gebeurde, maar de wolven die er langer dan hem zaten wilde geen zacht eitje in hun midden en probeerde Sy te doden om van hem af te zijn, maar de jonge witte wolf was niet van plan om zich te laten af maken alleen omdat hij een hele andere opvoeding had gehad dan die andere wolven. Hij zag ze al van ver aan komen en begon een strategisch plan te bedenken. Het eerste wat hij moest doen dan de leider van de groep aan pakken. Zijn woede over het verraad van zijn menselijke opvoeder zat hem hoog, hoger dan het hem lief was, maar Syrax behield een koel hoofd en vocht met de wolven die hem aanvielen. Dit beviel de mensen niet en ze probeerde hem van de rest te scheiden. De meeste werden verdooft en alleen Syrax en de bruine leider van het groepje waren nog over in een verhit gevecht. Ze durfde eigenlijk niet te schieten, maar dat hoefde ook niet langer. Sy greep de bruine wolf bij zijn keel en doden hem zonder pardon of een teken van genade te tonen. Het schot herinnerde hij zich nog goed en het deed niet lang pijn, maar fijn was anders. Ze brachten hem naar een ander hok zodat ze zeker wisten dat er niet weer een gevecht uit zou breken. Een paar maanden daarna verdoofde ze hem weer met nog drie andere wolven waarna ze hem naar een bos ver weg van de bewoonde mensen wereld brachten. Nadat Syrax in het hok was bij gekomen keek hij even rond. Het was klein en het stond vreselijk. Toen het hok werd op getild gromde Syrax even vals, maar hij kon hier nog niets doen. Maar al snel zetten ze hem weer neer, maar er klonken nog een paar ploffen. Syrax wachten gespannen af en toen de schuifdeur op ge tilt werd schoot hij weg de vrijheid te gemoed. Hij keek eerst niet waar ze naar toe waren gebracht, want alles rook nieuw. Al snel hoorde Syrax nog een paar poten achter zich en na dat de witte wolf geen menselijke geur meer rook verminderde hij vaart en stopte zelfs om te zien waar ze waren en met wie hij hier was. twee van drie herkende Syrax nog van het gevecht toen hij door zijn menselijke baas naar een andere plek was gebracht. De derde kende hij nog niet. Echter had geen van de twee interesse om hem nog aan te vallen. Het leek in stilte besloten te worden, maar eigenlijk liep Syrax gewoon van hen weg, maar het drietal volgde hem zonder vragen. Het groepje van vier reisde ver en zochten tussen de bomen naar een geschikte plek voor hunzelf, maar ze werden steeds verjaagd vaak op een vriendelijke manier al was het ook bevelend. Maar jagers had je overal en twee van het groepje liepen in een beren val, Eentje die op een konijn joeg en de ander toen hij wat water wilde gaan drinken. De derde werd geschoten en ook Syrax werd geraakt door een kogel, maar die schampte hem meer. Als enige overgeblevene wolf van een groepje van vier zwierf hij lang alleen rond tot zijn poten Seriegala bereikte. Hopend op een beter leven streek hij hier neer en luisterde aandachtig naar alle informatie die hij hier kon vinden en besloot om zich bij een pack aan te melden.