When things go wrong, don't go with them.

<sub>Stevig boorde ze haar poten in de sneeuw, om een betere grip te hebben op de helling. De bergtoppen hadden altijd een eeuwige bron aan sneeuw, maar met de winter was niet enkel de bergtop besneeuwd maar het hele gebied. Hier hoog in het Noorden was het ijzingwekkend koud. De wind sneed door haar dikke wollen ondervacht dat haar hoorde te beschermen tegen lage temperaturen, ze voelde de kilte tot op het bot. Gelukkig waren haar spieren niet verkleumd, maar opgewarmd door de inspanning die ze verrichte door de bergen te trotseren. Prooi was hier schaars, maar dat was ook niet de reden dat ze hier heen was afgereisd. Haar laatste maal kon haar nog enkelen dagen van energie voorzien. Poppy was hier om heel anderen doeleinden heen getrokken. Niet om zoals gewoonlijk het mooie schouwspel van het Noorderlicht te aanschouwen, maar om sporen op te pikken. Serigala had de afgelopen weken heel wat nieuwe wolven in haar gebied verwelkomd. En Poppy die hier was geboren en op jonge leeftijd het gebied had verlaten samen met haar ouders, om een reden die ze haar nooit hadden willen verklaren, had van dit land 4 seizoenen terug weer haar thuishaven gemaakt.

Een tijd geleden was ze een nieuweling, Kana een wolvin gekruist op haar pad door het Sanvi Forest. Ze was niet als een bedreiging overgekomen bij Poppy. Maar haar reukzin vertelde haar dat het niet om een klein aantal wolven ging, maar een ware invasie binnen het gebied. Ze wist nog niet zeker wat ze hier mee moest, en hoe ze er tegenover stond. Maar uit nature kon ze de achterdocht die bij haar oprees niet de kop indrukken. Haar gevoel zei haar dat er misschien, heel misschien iets zou neergaan. En dat het gevolgen zal hebben. Langzaam haalde ze haar snuit door een hoop sneeuw, waarbij ze een hap nam. Aangezien de meeste waterbronnen waren dichtgevroren, moest ze haar dorst op deze manier lessen. De sneeuw smolt in haar bek, en de koude gaf een onplezierig gevoel aan haar tandvlees. Na een tijd de boel te hebben afgespeurd, kwam ze tot de conclusie dat de nieuwe wolven dit gebied nog niet hadden verkend. Maar ze wist dat dit enkel een reden van tijd was. Ze wandelde verder door, toen ze merkte dat samen met het geluid die haar passen maakte er een bijkomend geluid was hield Poppy zichzelf stil. De wind zat niet mee dus ze kon moeilijk achterhalen wie of wat ze had gehoord. Haar blik begon de besneeuwde helling af te gaan, opzoek naar het onbekende.

{Akina}</sub>