Serigala


 

Deel
 

 His poor wife

Ga naar beneden 
Kova

Kova


His poor wife Empty
BerichtOnderwerp: His poor wife   His poor wife Emptydo mei 04, 2017 8:22 pm

Bijna geluidsloos liet de zilverwitte wolvin nu haar tranen lopen nu ze uit het bereik van al haar roedelgenoten was. Als zilveren parels die reflectereerden in het maanlicht gleden ze over haar witte wangen, al was ze zich nauwelijks bewust dat ze huilde. Het leek meer een natuurlijke reactie van haar lichaam nadat ze een enorme spanning in haar lijf had gehad. De waarheid was haar nog niet altijd echt doorgedrongen. Aissar had pups met een andere wolvin die ondertussen al een stuk of twee maand moesten zijn. Moest ze zich schuldig voelen? Verdrietig? Kwaad? Verraden? Ze had geen idee, want alle gevoelens traden tegelijkertijd op nu ze er overna dacht. Diep vanbinnen besefte de slanke wolvin dat ze nog steeds smoorverliefd op hem was, hoewel ze wist hoe fout en verkeerd dat was. Haar hart was gebroken, dus had ze geen idee hoe ze nog liefde en affectie voor iemand kon voelen. Eenderzijds voelde ze zich bedrogen, hoewel de teef waarschijnlijk pas later na de stopzetting van hun relatie had gezien dat ze zwanger was. Anderzijds wilde ze gewoon huilen tegen iemands zijde, en ook al wist wie ze verlangde, besefte ze dat dat niet kon. Niet nu. De lichte boosheid borrelde opnieuw in haar borst op, en even blonken haar ogen even kwaad. Hij had het haar verzwegen, of het nu om haar niet te kwetsen was of niet.

Kova had hem al horen aankomen en zijn geur geroken, maar ze had hem expres de rug toegekeerd zodat hij de sfeer misschien al zou aanvoelen als hij zou aankomen. Haar hoofd hield ze rechtop maar ze probeerde het niet zichtbaar te tonen voor hem zodat ze haar natte, witte wangen niet zou zien. Toen ze er zeker van was dat hij dichtbij genoeg was, dwong ze zichzelf haar bek te openen. De witte wolvin slikte het eerst woord dat ze wilde zeggen meteen in, omdat ze wist hoe kinderachtig en onduidelijk het zou klinken. Het enige wat ze nu wilde, was duidelijk maken dat ze niet dat speeltje was waar hij haar misschien voor had aangenomen en zijn neus op de feiten drukken - meer wilde ze niet, echt waar. "Gefeliciteerd met je vaderschap," sprak Kova en ze probeerde haar stem niet te laten breken - al lukte dat niet echt op het einde, waar haar stem niet meer dan een fluistering was. Opnieuw begonnen de tranen over haar wangen te vloeien en bijna instinctief beet ze op haar lip. Verdomme, ze voelde zich veel te kwetsbaar.

|| Aissar! ^^
Terug naar boven Ga naar beneden
Aissar

Aissar


Wolven profiel
Leeftijd: IV
Geslacht: Reu
Partner: Kova

His poor wife Empty
BerichtOnderwerp: Re: His poor wife   His poor wife Emptyzo mei 14, 2017 11:23 pm

 
Vanaf het Shadows territorium, Dalrey Forest, had hij Kova’s geur geroken en gevolgd. Hij had haar –zoals gewoonlijk- in de gaten gehouden en merkte dan ook enigszins wat kleine veranderingen in haar gedrag op. Zo had de reu een bepaalde spanning gevoeld, waarvan hij geen idee had waar dat zojuist was weggekomen. De witte wolvin leek zich niet helemaal lekker in haar vel te voelen en dat was iets wat hem ook niet was ontgaan. Om toch maar polshoogte te gaan nemen kwam de reu op een rustiger tempo dichterbij, juist om haar niet te laten schrikken door zijn verschijning.

Met haar rug naar hem toegedraaid en haar kop omhoog geheven zat ze enkele wolflengtes van hem vandaan. De sfeer was een mengelmoes van onaangename gevoelens waardoor hij niet zeker wist of hij wel dichterbij mocht komen. Dus bedacht de reu dat hij beter een respectabele afstand kon nemen, juist om Kova niet meer van streek te maken. Aan haar houding te zien had ze hem al opgemerkt, al opende ze haar bek niet om hem te begroeten. Dat deed hij tevens ook niet, voelend dat dit nu niet het juiste moment was. Zo stond hij daar dan maar zwijgend te staan, kijkend naar zijn geliefde wolvin.

Zodra het er naar uitzag dat Kova een aantal woorden zal uitspreken, wiebelden zijn oren zenuwachtig heen en weer. “Gefeliciteerd met je vaderschap.” Sprak ze bitter, waarna haar stem gebroken klonk. De kleinere wolvin probeerde zich groot te houden, maar aan alles was te zien dat de situatie haar te veel werd.

Aissar slikte moeizaam, wetend dat hij het haar had moeten vertellen, ondanks dat het voor hem ook verwarrend en moeilijk was. “Je weet het dus,” Mompelde hij bijna onhoorbaar door de schorheid van zijn stem. Schuldgevoelens overspoelde hem bij het zien van een droevige Kova, waarbij hij spijt had gekregen om het voor haar te doen verzwijgen. De reu stapte voorzichtig dichterbij en stopte pas met lopen nadat hij naast haar stond. Om Kova te troosten met haar verdriet, likte hij haar aarzelend op haar slaap.

Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


His poor wife Empty
BerichtOnderwerp: Re: His poor wife   His poor wife Emptywo mei 17, 2017 2:17 pm

 Zodra hij dichterbij was gekomen, merkte hij waarschijnlijk dat ze niet in de beste mood was, want ze rook zijn zenuwachtigheid en zag uit haar uiterste ooghoek zijn ogen nerveus bewegen. "Je weet het dus," mompelde hij met een schorre stem die bijna schurend uit zijn keel kwam. Wat een opmerkzaamheid, wilde ze naar hem toe snauwen. Nee, waar heb je het over? Op het moment dat ze haar bek echter wilde openen, stond de zwarte, grotere, gespierde reu naast haar en voelde ze zijn zachte roze tong over haar slaap glijden waardoor ze niet anders kon dan overmand te worden door verdriet en haar woede langzaam wegebde. Er begonnen weer heldere druppel uit haar ogen te vloeien, en nu kon ze het niet tegenhouden. Met een ruk draaide ze haar fijne snuit naar hem toe en probeerde hem door de tranen die haar zicht belemmerden aan te kijken, hoe slecht ze zich er ook bij voelde. "Je hebt twee wolven nodig om pups te krijgen," sprak ze op een ietwat beschuldigende en gebroken toon, al voelde ze zich plots zo ellendig dat ze niet eens meer de kracht had om zich nog boos voor te doen - vanbinnen was er enkel nog een grote, gekwetste leegte. Ergens voelde ze zich bedrogen, verraden. Het was misschien jaloezie, maar Kova vond het geen prettige gedachte dat Aissar had liggen flikflooien met een Okamiaan. Zeker niet.

"Waarom heb je 't mij niet gewoon verteld?" Ze pauzeerde even om haar gepijnigde, gekwetste woorden tot hem door te laten dringen. Het deed haar pijn om zo tegen hem te spreken en het leek alsof er een gigantische prop in haar keel zat bij elk woord dat ze uitsprak, maar ze forceerde zichzelf om verder te spreken. "Waarom zei je niks, deed je alsof er niks aan de hand was? Waarom loog je?"
Terug naar boven Ga naar beneden
Aissar

Aissar


Wolven profiel
Leeftijd: IV
Geslacht: Reu
Partner: Kova

His poor wife Empty
BerichtOnderwerp: Re: His poor wife   His poor wife Emptydi mei 23, 2017 5:11 pm

 
Hij wist dat die tijd er toch een keer aan moest komen: op ten duur zou Kova er achter komen dat hij vader was geworden en de pups als moeder Emaya hadden. Dit gebeurde toch sneller dan verwachten. Eigenlijk had hij het haar zelf willen vertellen, maar de reu had er simpelweg de juiste woorden nog niet voor gevonden. Nu bleek dus dat hij te laat was. Hopelijk kon hij de schade repareren in haar vertrouwen, al wist hij dat dat niet zo makkelijk was. Een eigenschap van een Shadow die ze ook duidelijk bezat. Zijn (prille) relatie met Kova begon op het spel te staan door een fout in het verleden. Een fout waar hij ook zo zijn verantwoordelijkheid voor moest gaan nemen.

De witte wolvin was overstuur, zo voelde hij de woede, het verdriet van de ontdekking die ze had gedaan. Correctie: het verdriet die hij haar aan had gedaan. Het was een vuile streek om haar dingen te verzwijgen, als zijn partner, de teef waarvan hij hield, had ze het recht om te weten wat er rondom hem speelde. Hij zelf was egoïstisch geweest, om zijn imago tegenover haar heel te houden. En nu boete hij er voor, om haar zo in deze staat te zien. Tenminste hij hoopte maar dat dat genoeg als straf was. Uit medeleven, hoopte hij haar te kunnen troosten door haar zachtjes op haar kop te likken. Hij vond het vreselijk om de Kova zo te zien en hield zich voor dat hij dit nooit meer zal mee maken. Daar zal hij wel voor zorgen.
Tussen de tranen door, keerde ze haar fijne snuit naar hem toe en sprak op een gebroken, maar scherpe toon een beschuldigende zin naar hem uit. Natuurlijk waren er twee wolven er voor nodig geweest om pups te kunnen creëren, hij wou dan ook niet de schuld van zich af schuiven. Immers wist hij dondersgoed wat hij had gedaan. Zijn blik ging schuldig richting de grond tussen zijn voorpoten. Hij had niet de woorden om zich te kunnen verdedigen. De reu was dan ook niet uit op een ruzie en liet Kova over hem heen razen, om haar woede maar ook verdriet bij hem kwijt te kunnen raken.

“Waarom heb je het mij niet gewoon verteld?” vroeg ze verder, al wist hij dat het antwoord veel te zwak was voor zijn doen. Dus bleef hij zwijgen, zoekend naar de juiste woorden die hij maar niet kon vinden. “Waarom zei je niets, deed alsof er niets aan de hand was? Waarom loog je?” De laatste woorden van Kova raakten hem binnen in zijn hart. De woorden klonken rusteloos, dringend. Nu moest hij wel antwoord geven.

Hij wendde zijn blik naar Kova, keek haar recht in de ogen, waaruit al was te zien dat hij ongelofelijk veel spijt had. “Het spijt me zo Kova,” begon hij voorzichtig. “Het was echt niet mijn bedoeling om het je te verzwijgen.” Hulpzoekend keek hij eens een keert naar de omgeving om hem heen, alsof hij zijn antwoord kon vinden achter één van de eeuwen oude grafstenen. Maar dit was niet zo, er was niets of niemand die hem bij deze ongemakkelijke situatie kon helpen. Hij moest zich blootgeven en dat was iets wat hij heel erg moeilijk vond, bijna net zo moeilijk als dat het was om Kova te vragen zijn partner te worden. “Ik kon de woorden niet vinden. Wist niet hoe ik hier mee om moet gaan.” Plotseling was hij niet meer die sterke, stoere Shadow wolf, maar leek hij natabene wel een Ökami watje! "For God's sake, I've never been a father before!"”



Laatst aangepast door Aissar op do mei 25, 2017 6:16 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


His poor wife Empty
BerichtOnderwerp: Re: His poor wife   His poor wife Emptydi mei 23, 2017 6:29 pm

Nog een beetje natrillend van woede en verdriet was Kova gaan rechtstaan en keek hem recht aan. Het kon haar nauwelijks nog schelen dat er tranen over haar wangen liepen, want die voelden toch al zo verdoofd aan dat ze zoveel gehuild had. Omdat ze wist dat hetgeen wat er nu nog ging uit komen de hele situatie nog erger ging maken dan ze al was, klemde ze haar kaken doelbewust op elkaar en dwong zichzelf hem enkel aan te kijken. Wat ging er eigenlijk door hem heen op dit moment? Woede? Verdriet? Waarom vertelde hij haar niks, waarom was hij plots zo... Stil? Waar was zijn kant van het verhaal? De witte, kleine wolvin kon zijn gele, vertrouwde blik niet opvangen, want die had hij strak op de grond gericht. Ving ze daar nu een glimpje schaamte op? Ze had geen idee of ze dat laatste nu werkelijk zag, of omdat haar emoties zo heftig waren dat ze hallicunaties waarnam die ze zelf hoopte. "Het spijt me zo Kova," hoorde ze hem zeggen terwijl Koof eindelijk zijn schaamtevolle blik te zien kreeg. "Het was echt niet mijn bedoeling om het te verzwijgen." Maar tóch had hij het gedaan. In een waas leek de zwarte reu hulp of advies te zoeken bij de grote grafstenen naast hem, maar Kova kon hem enkel zwijgend aankijken, al moest ze haar blik afwenden bij zijn laatste woorden omdat ze wist dat een die woorden niet in ontvangst kon nemen. Nu nog niet. Ze had wat tijd nodig... Om dit te vergeten. Een beetje maar.

Maar Aissar was nog niet klaar. "Ik kon de woorden niet vinden. Wist niet hoe ik hier mee om moet gaan." Hoorde ze daar nu kwetsbaarheid in zijn stem? Met ogen die parelden van het vocht keek ze op, en ze besefte dat zijn toon ietwat gefrustreerd klonk - niet op haar, eerder op zichzelf. Een seconde nam Kova zijn houding in zich op en ze begon langzaam te beseffen vanwaar ze dit soort situatie herkende. Het leek alsof ze een soort van deja vu kreeg, maar dan met tegengestelde gevoelens, al was de verwardheid van dit moment niet minder. "For God's sake, I've never been a father before!" Bijna kreeg de slanke wolvin medelijden met haar partner en probeerde zich, voor maar een seconde, in zijn plaats te zetten. Ook voor hem leek deze hele situatie niet erg vanzelfsprekend; hij had pups op te voeden die vroeg of laat naar hun vader zouden vragen. Haar partner. Diep vanbinnen voelde Kova dat dat moment niet ver weg was, hoe slecht ze zich er ook bij voelde - de pups hadden nu al een leeftijd van een paar maanden bereikt en vroeg of laat zou hun nieuwsgierigheid hen te veel worden. Het simpelste wat een in zo'n situatie kon doen, was haar ogen afslaan en Ais in de steek laten. Maar desondanks hun relatie nog maar pril was, was ze niet van plan hem in de steek te laten. Hij zag er hopeloos uit, ze zou werkelijk harteloos moeten zijn om hem nu de rug toe te keren. En hoewel sommige wolven het tegendeel zouden beweren, was Kova dat niet.

In slechts een oogopslag bekeek ze hem - zijn schuldige gezicht, de minst trotste houding waar Koof hem ooit mee gezien had - en toen stak ze haar poot voorzichtig uit om hem op de zijne te plaatsen, als een teken van steun, een teken van liefde, hoe hard haar instinct d'r ook "nee" tegen schreeuwde. Haar ogen wendde ze wijselijk de andere kant op, omdat ze hem nog niet wilde aankijken. "Ik ook niet," mompelde de witte wolvin op misschien de kwetsbaarste, helderste toon waar ze ooit mee gesproken had. Iets zei tegen haar dat een hier later nog spijt van ging krijgen, maar op dit afschuwelijke moment voelde het het beste wat ze momenteel kon doen. "Maar je moet de waarheid onder ogen zien, Ais. O-ooit zal de dag komen dat ze naar hier komen om te vragen wie hun vader is." Bijna dwingend plaatste ze haar blauwe ogen in de zijne en deed haar best haar ogen niet af te slaan. "En die dag... Zal ik er voor je zijn."
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




His poor wife Empty
BerichtOnderwerp: Re: His poor wife   His poor wife Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Low lands :: Ashen Oak Cemetery-
Ga naar: