Serigala


 

Deel
 

 Just Smile

Ga naar beneden 
Syren

Syren


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Just Smile   Just Smile Emptyma jan 02, 2017 7:02 pm


De temperatuur bleef maar dalen. De laatste dagen was de kou Serigala binnen geslopen, 's nachts, sneaky, zonder dat het erg opviel. De frisse wind sneed door alles heen, en vertelde de bontgekleurde wolvin dat de winter in aantocht was. Het zou niet lang duren voordat de eerste sneeuw zou vallen en de wereld bedekt zou worden met een witte deken.
Toch was Syren in een vrolijke stemming. Er speelde een voorzichtige glimlach rond haar lippen terwijl ze door het bos slenterde. Het virus dat zich in haar lichaam had genesteld was bijna verdwenen; ze kon weer normaal adem halen en had weer energie voor tien. Ook haar maatje Arthur was gezond en wel, net zoals de meeste leden van Okami. Het feit dat ze geen Commander meer was beviel haar wel, het was tenslotte een zorg minder. Al waren haar gedachten de laatste dagen meer dan eens bij Emaya te vinden, die uit de roedel verstoten was. Zou ze spijt hebben van haar daden, haar moeder en roedelleden missen?
Syren schudde resoluut haar kop en dwong zichzelf om aan andere dingen te denken. De teef was het niet waard om haar goede mood te verpesten. Ze trok met haar oor en stak haar neus in de wind. Tevreden ademde ze de scherpe winterlucht in, die haar aan thuis liet denken. Aan tijden waarin haar leven nog normaal was. Ze snoof nogmaals, herkende de geur van een soortgenoot. Nieuwsgierig hield Syren haar pas in en vroeg zich af wie de vreemdeling was. Haar zeegroene blik schoot tussen de bomen door, op zoek naar de wolf die ongetwijfeld in de buurt moest zijn.
[Voor Irini c:]
Terug naar boven Ga naar beneden
Ragnar

Ragnar


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Emptydo jan 05, 2017 3:16 pm

Zijn leven was niet meer zoals vroeger. Je kon gerust zeggen dat alle vreemdelingen nu wel gesetteld waren en zelfs al helemaal in hun rol zaten. Een van de roedels scheen zelfs al weer verhuisd te zijn, want hun sporen waren volledig verdwenen op de plek waar ze eerst huisden. Hij had nog een poging gedaan om samen met wat andere wolven de intocht van de nieuwe roedels tegen te houden, maar ze waren met te weinig mankracht. Tot nu toe ging het nog prima, maar ergens had hij de angst dat de roedels teveel ambities zouden krijgen. Zij vormden nu naar zijn idee het overgrote gedeelte van de wolven hier. Ook nu weer stuitte hij op een teef die overduidelijk van een van de roedels kwam. De naam was hem onbekend, maar de geur wist hij al prima te herkennen. ”Hallo,” luidde zijn begroeting toen hij eenmaal dichtbij genoeg was. Verder hield hij zijn mond en wachtte rustig af hoe de teef zou reageren. Wie weet moest ze hem wel helemaal niet.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Emptywo jan 11, 2017 7:28 pm


Het duurde niet lang voordat ze een lichte wolf tussen de bomen herkende. Hij kwam rustig op haar aflopen, zonder ook maar de minste dreiging in zijn houding. 'Hallo,' begroette hij haar eveneens neutraal. Syren zond hem een klein glimlachje.
'Hey daar,' reageerde ze vriendelijk. Nieuwsgierig als altijd snoof ze onopvallend aan de lucht om de vreemdeling te peilen. Zijn geur leek wel verweven te zijn met het bos zelf, wild en ruig, waaraan ze opmaakte dat hij in Serigala geboren was. Of heel erg lang gewoond had, natuurlijk. In ieder geval had ze een inboorling tegenover zich die niet meteen naar haar keel vloog. De tweede, welgeteld. Ze hoopte dat deze ontmoeting een stuk beter zou verlopen dan toen.
Ze schatte hem een jaartje of wat ouder in, een kalme en volwassen wolf. Zolang hij geen aanstalten maakte om zijn eventuele territorium te verdedigen had ze van hem niets te vrezen, gokte ze.
'Winter staat voor de deur, is het niet?' begon ze tenslotte maar een gesprek. Ze voelde de kou in haar botten, en lang zou het niet meer duren voor de eerste sneeuw viel. Haar geluk was dat ze heel Okami achter haar had staan, waardoor de kans op een geslaagde jacht een stuk groter werd. Syren vroeg zich af hoe deze reu het koude jaargetijde door zou komen, als de herten weg zouden trekken en de kleine knaagdieren diep in winterslaap lagen. Haar gedachten gleden als vanzelf naar Emaya, die er nu helemaal alleen voor stond. Zou die de winter wel overleven?
Terug naar boven Ga naar beneden
Ragnar

Ragnar


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Emptydo jan 12, 2017 4:37 pm

De teef begroette haar even vriendelijk als hij dat had gedaan, waarna hij even een klein knikje terug gaf. "Winter staat voor de deur, is het niet?" waren haar eerst volgende woorden. Daar kon de teef nog wel eens helemaal gelijk in hebben. Sterker nog, daar winter was er allang. Als je in de wat noordelijkere delen van Serigala liep werd je verwelkomt door een dik pak sneeuw dat je oksels niet niet kriebelde. "Denk het wel ja," merkte hij op. "Het zal niet lang meer duren voordat hier ook sneeuw zal vallen." Ergens keek hij er altijd wel weer naar uit. Het had wel wat zo'n wit landschap. Het was misschien niet voor iedere viervoeter weggelegd, maar zeker wel voor hem. "Jij bent er eentje van die ene roedel, is het niet?" vervolgde hij al snel. De geur die hij al een tijdje rook in dit gebied, zat duidelijk in haar vacht. Dit was zijn kans om meer te weten te komen over dit clubje.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Emptyvr jan 13, 2017 7:26 pm


'Denk het wel ja,' sprak de reu, haar uit haar gedachten halend. Wat had ze ook alweer gezegd? Oh ja, dat het winter werd. 'Het zal niet lang meer duren voordat hier ook sneeuw zal vallen.' Syren knikte nadenkend. Sneeuw, het deed haar denken aan het gebied waar zijzelf vandaan kwam. De winters waren daar hard en streng, de zomers meer gematigd. Haar wintervacht was gelukkig al weer aangegroeid, wat haar de komende maanden nog wel goed van pas zou komen.
'Jij bent er eentje van die ene roedel, is het niet?' vervolgde de reu. Dat had hij snel geroken. Ze knikte dus opnieuw.
'Ōkami, inderdaad,' glimlachte ze vriendelijk. Bespeurde ze daar een glimp van nieuwsgierigheid in zijn stem? Ach, hij zou de eerste niet zijn die meer informatie wilde over haar roedel. De standaard wolf wilde toch altijd wel graag weten hoe de zaken ervoor stonden in het gebied. 'En jij bent hier geboren?' Bevestiging kon nooit kwaad. En aangezien er volgens haar geen roedels van de originele Serigala-bewoners waren gokte ze erop dat ook deze reu een solitair bestaan leidde.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ragnar

Ragnar


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Emptyma jan 16, 2017 5:31 pm

De teef bevestigde zijn vermoedens. De roedel droeg blijkbaar de naam Ōkami, wat hem nogal exotisch in de oren klonk. Je had hem ook kunnen wijsmaken dat het iets eetbaars was, maar naar alle waarschijnlijkheid was de founder van deze roedel eentje met een voorliefde voor vreemde talen. "En jij bent hier geboren?" vroeg de teef. Was dat zo duidelijk? Zo ver hij het zich kon herinneren liep hij hier al rond. Natuurlijk had hij wel eens over de grenzen gesnuffeld, maar ver was hij niet geweest. Ondanks het feit dat alles wat hij hier had verdwenen was. Waar waren al zijn oude vrienden? "Klopt, geboren en getogen," bevestigde hij de vermoedens van de teef. "Mijn naam is Ragnar trouwens." Ondertussen nam hij de tijd om zijn achterwerk op de koele ondergrond te planten. Wie weet wat hij nu allemaal te horen zou krijgen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Emptywo jan 18, 2017 7:31 pm


De reu bleek inderdaad uit Serigala zelf te komen. 'Geboren en getogen,' reageerde hij. Syren vroeg zich af hoe dat geweest was, voordat de stromen van immigranten het gebied kwamen binnenvallen. Ze kende vrij weinig wolven die hier geboren waren. Was het dan echt zo leeg geweest, of waren de oorspronkelijke bewoners hun heil ergens anders gaan zoeken? 'Mijn naam is Ragnar trouwens.' Hij ging er zelfs bij zitten. Blijkbaar vertrouwde hij haar genoeg om redelijk te ontspannen. Syren glimlachte en volgde zijn voorbeeld op. Haar staart sloeg ze om haar voorpoten, om te voorkomen dat ze al te veel lichaamswarmte aan de grond verloor.
'Ik ben Syren,' stelde ze zichzelf voor. 'Geboren in een noordelijk gebied, hier ver vandaan. Door familiedrama's enzo ben ik hier terechtgekomen, en heb me uiteindelijk bij een roedel aangesloten. Vervangende familie, zeg maar,' vertelde ze. Over familie gesproken, waar was Merlin gebleven? Ze had haar broer al tijden niet meer gezien.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ragnar

Ragnar


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Emptyza jan 21, 2017 4:32 pm

De teef stelde zich voor als Syren waarna ze uitlegde hoe ze hier terecht was gekomen. Blijkbaar door allerlei familiedrama's was ze naar een ander gebied vertrokken en had ze zich daar aangesloten bij een nieuwe roedel. Hij gokte dat ze daarmee ook de roedel bedoelde waarvan ze de geuren meedroeg. "Okami is je nieuwe familie neem ik aan?" sprak hij hardop uit. "Hoe zit die roedel eigenlijk in elkaar. Heb namelijk niet heel erg veel ervan meegekregen, behalve dat de roedel in een ander gebied is ontstaan en dat ze hier verder zijn gegaan onder een andere naam." Ondanks het minimale contact met andere wolven, ving hij soms nog wel eens wat op. Het was niet veel, maar hij kreeg toch een beeld van wat er speelde tussen alle nieuwe wolven die in zijn gebied waren komen wonen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Emptyzo feb 05, 2017 7:55 am


Ragnar bleek ook nieuwsgierig te zijn, tot haar opluchting. Dat betekende dat hij niet vreemd op zou kijken bij vele vragen van haar kant. 'Ōkami is je nieuwe familie neem ik aan?' Syren knikte, een kleine glimlach rond haar lippen. 'Hoe zit die roedel eigenlijk in elkaar? Heb namelijk niet erg veel ervan meegekregen, behalve dat de roedel in een ander gebied is ontstaan en dat ze hier verder zijn gegaan onder een andere naam.' Nou, dat was toch al meer informatie die ze had verwacht. Ze dacht even na hoe ze haar antwoord zou formuleren.
'Ōkami bestaat uit drie verschillende Squads, met ieder zijn eigen Commander. Elke Squad heeft een andere taak in de roedel, zoals onze vijanden in de gaten houden, of voedsel verzorgen.' Ze zweeg even, vroeg zich af met hoeveel gebabbel ze de reu wilde vermoeien. 'De Commander van de gevechtssquad is tevens de Alpha, die hoger in rang staat dan de andere twee Commanders. En inderdaad is ze in een vorig gebied ook een roedel begonnen, maar in Serigala startte ze een nieuwe. Het is volgens mij puur toeval dat er veel oud-leden zich bij hebben gevoegd. Al is het best begrijpelijk, vind ik,' vertelde ze. De structuur en het doen en laten van Ōkami was zo verschillend dan dat wat ze had gehoord over the Rising Heroes dat je niet kon zeggen dat het dezelfde roedel was. 'Heb jij eigenlijk een roedelverleden?' vroeg ze tenslotte, haar toon nieuwsgierig maar beleefd.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ragnar

Ragnar


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Emptydo feb 16, 2017 7:43 pm

Door al die nieuwe groepen voelde hij zich vaak best eenzaam. Het liefst zou hij zijn eigen roedel stichtten, maar het was moeilijk om wolven bij elkaar te rapen die samen met hem die stap wilden zetten. Op dit moment kon hij er alleen maar het beste van maken. Zich aansluiten bij de bestaande roedels was geen optie voor hem. De een was hem te soft en de ander te hard van wat hij gehoord had. Ondertussen was de teef begonnen met haar uitleg over de roedel, die op zich wel nuttig was. Zo kwam hij te weten dat ze werken in squads met ieders een eigen taak. Een begrijpelijke keuze en iets wat bij vele roedels voorkwam. Niet iedere wolf was een uitmuntende jager en niet iedereen kon zijn mannetje prima staan in een gevecht. Daarnaast had je ook altijd nog wolven die oud, verwond of versleten waren, maar toch bijdroegen aan de roedel. Op het eind vroeg ze naar zijn roedelverleden. "Zeker, ik kom uit een roedel die de naam Vinna droeg, maar die bestaat al jaren niet meer." Iedereen was naar Valhalla of had een ander pad gekozen. Hij was de enige die nog over was gebleven.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Emptyzo feb 26, 2017 2:58 pm


De reu luisterde naar haar uitleg over Ōkami en begon uiteindelijk over zijn eigen roedelverleden. 'Zeker, ik kom uit een roedel die de naam Vinna droeg, maar die bestaat al jaren niet meer,' vertelde hij. Ze had nog nooit gehoord van die naam, maar dat kwam vast omdat ze hier niet geboren was. Leefde hij sindsdien alleen?
'Dat lijkt me vreselijk eenzaam,' sprak ze bedachtzaam. Toen zijzelf eenmaal moest vluchten uit haar geboorteland en haar broer kwijtraakte was ze een tijdje radeloos geweest. Alleen haar overlevingsdrang had ervoor gezorgd dat ze er vandaag de dag nog in leven was. 'Kan je niet een nieuwe roedel joinen?' Ze vroeg het niet omdat ze wilde dat hij bij Ōkami kwam, maar echt omdat ze uit ervaring wist dat leven in roedelverband goed was voor een wolf. 'Of als je de bestaande roedels niets vind, kan je misschien je eigen roedel weer oprichten. Of een hele nieuwe, dat kan natuurlijk ook.' Het was in ieder geval wat zij had gedaan - zo snel mogelijk een nieuwe familie vinden. En als zei ze het zelf, ze was er behoorlijk goed vanaf gekomen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




Just Smile Empty
BerichtOnderwerp: Re: Just Smile   Just Smile Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Valley :: Sanvi Forest-
Ga naar: