AIKIA

There's a war inside my head, sometimes I wish that I was dead
I'm B  R  O  K  E  N

G E N E R A L
Name: Aikia
Meaning: Martel
Why: Zie haar verleden
Age: 3
Gender: Female
Themes: https://www.youtube.com/watch?v=o3yBnAqQuWY
https://www.youtube.com/watch?v=Q_RK6_2Jrtk

O U T S I D E
> Aikia is een vrij gemiddelde teef. Ze is lichtelijk klein en enorm slank, bijna mager. Ze heeft een halflange vacht, niet zo heel speciaal eigenlijk. Haar vacht is bruin, en haar ogen zijn kleurloos. Toch zijn er een aantal opvallende dingen.
> Haar littekens zijn dingen op haar lichaam die ze met veel plezier draagt. Maar de meeste zijn niet uit gevechten. De meest opvallende zijn toch echt wel drie enorme.
  Een enorm litteken, een lijn vanaf haar linkeroor tot aan haar staart
  Haar rechteroor is gescheurd.
  Haar linkerachterpoot, onderaan, begint een litteken. Die gaat over haar buik, tussen haar voorpoten door tot aan haar snuit.
> Aikia is niet gespierd. Ze heeft een gladde huid en kracht? In haar uiterlijk is dat amper te vinden. Haar spieren zijn er gewoon bijna niet. Toch is ze veel sterker dan ze eruit ziet.

I N S I D E
> Aikia is gestoord. Loco. Ziek in dr kop. Ze is een psychopaat. Haar kop zit vol met vreselijke dingen, en ze is altijd anders. De ene keer is ze superlief, een ander moment is ze gestoord aan het moorden en weer een ander moment lijkt ze doodnormaal en intelligent. Geen van die dingen is waar. Ze heeft geen "ware persoonlijkheid".

H I S T O R Y
Er was eens... Een roedel. Een slechte roedel. Alles wat ze deden was moorden, en de zwakken werden eruit gegooid. Weinig wolven van buitenaf mochten erin. De alfa was altijd een reu, die eerst bèta was. De bèta is de sterkste, na de alfa. Kinderen van de alfa waren niet zoals alle andere pups. Ze werden simpelweg gemarteld. De teef die het in zich had om te overleven tussen alle reuen mocht omega worden. Omega? Waarom omega? Well, de oprichter van de roedel vond niet dat de partner van de alfa de titel zou krijgen als de op twee na belangrijkste. Zij was er alleen maar om pups te krijgen, net zoals de andere teven. Toch was zij de belangrijkste teef, meestal keek niemand om naar de andere teven.

Nu was Glacier de baas, samen met Gladia. Gladia was zijn omega, de bèta was Hade. Gladia werd zwanger van vier prachtige pups.
Gladia was een witte teef met felblauwe ogen, en Glacier was een enorme reu met een donkerbruine vacht en gifgroene ogen. De vier pups kregen allemaal verschillende namen. Mortem was de eerstgeborene. Hij was zwart en  had net zoals zijn vader gifgroene ogen. Frigora, een teefje, kwam daarna. Zij leek op hun moeder. Daarna kwam Magnus, een enorme reu. Hij leek ook op hun vader. Zodra Gladia opstond, voelde ze nog een steek. Glacier gromde. "Het zijn er vier!" riep ze uit. Meteen ging ze weer liggen en met veel moeite kwam Aikia.

Frigo was de eerste die stierf. Hun vader had een aparte manier van trainen. Zo liet hij hen lang zwemmen die dag. Steeds verder joeg hij hen op, allemaal verdronken ze bijna. Frigora verdronk echt.

Toen was het Magnus' beurt. Glacier had zijn overgebleven drie jongen meegenomen naar een weilandje. Hij jatte een kip, maar at hem langzaam op. Luid hoorden ze het beest, en toen dwong hij zijn kinderen om allemaal een kip te vangen. De boer kwam woest buiten, en Mortem en Aikia waren snel genoeg. Magnus niet.

En Mortem. Glacier wou één jong overhouden, dus vroeg hij Hade om hem hierbij te helpen. Hade zou Mortem mishandelen, Glacier zou Aikia martelen. Degene die langer bleef leven dan de ander won. De jonge wolven waren nu anderhalf. Broer en zus moesten naast elkaar liggen, op hun rug. Hier komen haar littekens vandaan. Langzaam trokken Hade en Glacier hun nagel langs een van de achterpoten helemaal tot aan de snuiten van de twee. Aikia beet op haar lip, maar bewoog niet. Bloed welde op. Hij had net niet haar halsslagader geraakt. Glacier grinnikte. "Ze leven allebei nog." Die woorden zou ze nooit vergeten. Dacht ze. Hij greep haar oor en gaf een enorme ruk. Bye bye oor. "Ga op je buik liggen," dwong hij. Aikia haalde diep adem toen ze omrolde. Een felle steek schoot door haar keel. Ze hoorde Mortem zacht janken, ze hoorde zijn diepe ademhaling. Glacier greep haar nekvel en gaf een enorme ruk. Meer bloed. Het gleed in haar ogen, kleurde haar bruine vacht langzaam rood. Dat was het. Ze lachte. Begon ervan te genieten. Ze ontspande en onderging de pijn alsof het een warm bad was. Ze voelde een nagel over haar rug gaan, voelde hoe tanden in haar staart werden gezet. Ze hoorde haar botten kraken toen haar achterpoten alle kanten opdraaide. Ze hoorde haar vader gefrustreerd grommen. "Laat maar. Zij mag hem afmaken," zei hij duister. Hij duwde haar ruw overeind met zijn snuit, en ze lachte maniakaal. "Aikia?" vroeg Mortem zacht. Hij ademde diep. "Het is een spel voor ze, Mortem. En ik heb gewonnen," lachte ze voordat ze de klus afmaakte.

Daarna werd ze nog vaak mishandeld. Glacier deed zijn best om haar pijn te doen, maar het enige wat hij deed was haar steeds gestoorder maken.

Op een dag was daar een enorm ijzeren ding, waar mensen in zaten. Ze schoten alle wolven dood. Waarom zij werd gespaart? Zij was een jonge wolf, ze was nu twee. Ze werd verdoofd. En naar een ander gebied gebracht. Dit was geen Serigala.

Het duurde een jaar voordat ze wegging. En een week voordat ze Serigala bereikte.

Loco, Maniac, sick b*tch
P  S  Y  C  H  O  P  A  T  H