Titanium

Helemaal vanaf het zuiden naar het noorden getrokken. Ze verdiende een prijs. Terwijl ze nog geen twee dagen geleden op Belcrest Island was geweest, zat ze nu alweer op de koude Novana Tundra. Heerlijk. Koele lucht gleed haar neusgaten binnen en ook de sneeuw verkoelde haar hete poten enorm. Emaya's blauwe ogen gleden over de eeuwige sneeuwvlakte. Ze was bijna vergeten hoe lekker koud het hier kon zijn op warme zomerdagen zoals deze. Langzaam wandelde ze verder, haar poten lieten sporen achter in de sneeuw. Hmm... Prachtig.
Emaya stond stil en duwde haar snuit in de sneeuw. Waarom? Omdat het kan. Een glimlachje lag op haar snuit en haar blauwe ogen stonden net zo koel als het water uit een kreek. Heerlijk rustig hier. Ze had wel verwacht dat ze nu een wolvenge... Oh. Daar was die al. Langzaam en nieuwsgierig volgde ze de geur.

Haar koele blauwe ogen bekeken de teef. Het was een mooie teef, dat moest Emaya toegeven. Ze had heldere ogen. En een glimlach. Ze keek naar iets in de verte. He? Oh, het was eten. Ach, maakte niet uit. De Terra Squad was succesvol terug gekomen van hun jachtpartij, dus Em zat propvol. "Stom toeval dat we dezelfde kudde hebben, of zocht je naar iets anders?" zei de teef met een verwelkomende glimlach. Ze kon niks anders, Emaya moest wel terug glimlachen. "Nee, ik heb al gegeten. Je mag ze allemaal hebben, als het aan mij ligt," glimlachte ze warm. Ze kende vele manieren van praten, van bang tot woest, van gemeen tot enorm lief. Het lag altijd aan de eerste woorden van de wolf waarmee ze sprak. Ze was eigenlijk een na-aper, om het zo maar te noemen. Ze kopieerde het gedrag van de ander en zette dat om in hoe zij dat uitte.