Serigala


 

Deel
 

 It's Ours [Shadows]

Ga naar beneden 
Kai
Administrator

Kai


It's Ours [Shadows] Empty
BerichtOnderwerp: It's Ours [Shadows]   It's Ours [Shadows] Emptyvr apr 22, 2016 1:52 pm

Al een aantal minuten slenterede de ravenzwarte teef door het gebied heen wat de naam Low Lands gekregen had. Ze had, onder andere van roedelleden, gehoord dat dit een ideale plek zou zijn voor de Shadows om zich te vestigen. Het deed een beetje denken aan het oude Schaduwbos en bovendien was er meer voedsel te vinden. Alles wat ze gehoord had klopte. In de tijd dat ze hier liep had ze al meer prooi gezien dan ze meestal in een week zag in het Donkere Bos. Ergens in verscholen in het woud lagen een aantal grotten die ook voldoende beschutting boden. Al met al was ze wel tevreden. Ze vroeg zich alleen af hoe de inwoners van Serigala erover dachten. Niemand zat waarschijnlijk te wachten op een roedel die een stuk gebied zou gaan claimen. Niet dat het haar wat kon schelen wat anderen dachten, want eigenlijk was ze juist van plan om een vlam aan te wakkeren. Het werd weer eens tijd dat de Shadows hun oude naam terugkregen. Ze zocht een plek op waar voldoende ruimte was voor de groep en waar ze het een tijdje kon uithouden. Het zou vast wel even duren voordat iedereen zou arriveren. Ze hief haar kop in de lucht en even later klonk er een luidde huil door het gebied heen.

- Eerst min. twee Shadows (of wolven die graag erbij willen), daarna open voor andere wolven
Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


It's Ours [Shadows] Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's Ours [Shadows]   It's Ours [Shadows] Emptyvr apr 22, 2016 6:36 pm

Er streek een koele bries door de vacht van de sneeuwwitte wolvin toen ze voorover gebogen stond over een hompje vlees met wat vacht en dingen die op poten leken. Met haar poot strekte ze het lichaampje helemaal open, terwijl ze met haar kop hongerig kauwde op het vlees. Dit was zowat het lekkerste wat ze in dagen had gevonden - ze had eerder naar dit bos moeten reizen. In de schrale heuveltjes en de zielige bossen van dit land zat er niet veel goeds. Teminste, niet zo vette prooien als hier. De dingen daar waren nauwelijks eetbaarder dan een stok; integendeel tot hier, waar de prooien niet broodmager waren of aangetast door de winter. Hm, ze begon stilaan te begrijpen waarom die maffe Serigalezen dit land zo strikt beschermden.
Plots kliefde er een lange huil door de lucht; krachtig, en luid. Kova spitste haar oren en hief haar spierwitte snuit op, terwijl ze een vlekje bloed van haar lippen weglikte met haar tong. De huil opzich was niet speciaal... Maar die stem. Het leek een beetje op...
... De roodogige, zwarte Alpha! Zo te zien leek ze haar roedel te roepen, maar de sneeuwwitte teef vroeg zich af of ze wel zou gaan. Tja, erg onder de ondruk was de pikzwarte teef niet geweest; veel nut zou het dan niet hebben als ze zou afkomen. Maar goed, ze besloot haar goede wil eens te tonen en sjokte langzaam naar de richting van het geluid. En zoals ze had voorspeld stond de Alpha daar, in het midden van een best open plek. Met rustige ogen keek ze de zwarte wolvin aan, wandelde kalmpjes naar haar toe en ging zitten, maar zei geen woord, wat voor de zoveelste keer bewees dat ze geen spraakzaam type was.

Terug naar boven Ga naar beneden
Aissar

Aissar


Wolven profiel
Leeftijd: IV
Geslacht: Reu
Partner: Kova

It's Ours [Shadows] Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's Ours [Shadows]   It's Ours [Shadows] Emptydi apr 26, 2016 7:29 pm

 

Luid en duidelijk was het plotseling te horen; een luid gehuil –afkomstig van een wolf, overheerste de andere kleinere geluiden in de bosrijke omgeving. Aissar die dat moment lui en voldaan van een heerlijke maaltijd onder wat beschutte bossen had plaatsgenomen, schrok plotseling op.  Bijna was hij in slaap gesukkeld, maar het geluid vertelde het hem dat het daar nog geen tijd voor was. Zijn zingtuigen stonden direct weer op scherp, zijn zwarte oren stonden gespitst naar voren, zijn ogen keken eens nauwkeurig om hem heen, terwijl ook zijn neus zeker niet achterwege bleef. De reu realiseerde zich al gouw dat het geluid niet zomaar afkomstig was van een willekeurige wolf. Nee, bij deze zou hij toch echt in actie moeten komen. Het geluid was namelijk afkomstig van zijn alfa, tevens zijn moeder.

Even slikte hij zich rond zijn bek waarna hij daarna ook nog een keer gaapte. Wat zonde, hij lag net zo lekker te genieten van de rust die hem gegund werd – of achteraf niet gegund werd. Een zucht verliet zijn bek waarna hij zijn spieren aanspande om overeind te komen. Alsof hij zeeën van tijd had schudde hij de stof en andere vuiligheid van zijn vacht, vervolgens kon hij zijn rek en strek oefeningen natuurlijk niet achterwege laten. Terwijl Prince Charming aanstalten maakte om te vertrekken hief hij nog even zijn neus in de lucht, zodat hij zeker wist dat hij in de goede richting zou lopen. Het zou namelijk niet de eerste blunder zijn die hij maakte. Bovendien zou hij geen moeite willen verspillen door een omweg te nemen, hij was wat dat betreft straigt-to-the-point. In een niet al te snelle gang, eerder een versneld drafje verliet hij zijn plaats om naar Kai – en de rest toe te trippelen. In de tussentijd dat hij onderweg was, hield hij alles in de gaten, misschien dat er nog een roedelgenoot bij hem in de buurt was die ook onderweg was. Dit was echter niet het geval. Aissar kreeg tussen de donkere bossen van Dalrey Forest al snel de felle ogen van zijn moeder in het vizier. Wat hem opviel was dat er ook iets wit te zien was, als eerste zou hij het herkent hebben aan Djinn, maar die geur was niet te herkennen. Het was dus een geheel onbekende voor hem. Iets wat argwanend verliet een zacht gegrom zijn bek, hier hield hij al snel mee op zodra hij dichterbij kwam. Intussen was hij ook best nieuwsgierig geworden, wie weet wat Kai’s nieuwe gezelschap was.   Misschien was het wel een bewoner van dit gebied of iets anders, daar zou hij vast snel genoeg achter komen, dat was zeker.

Ondanks hij zijn pas vertraagde wanneer hij dichterbij kwam, duurde het niet lang dat hij zich toonbaar maakte. Zijn ogen gingen direct naar zijn moeder, waarna er een klein grijnsje op zijn snuit kwam te staan. “Yo.” Waren zijn eerste schorre woorden, waaruit meteen bleek dat hij de laatste tijd nogal op zichzelf was geweest. Zijn blik week van zijn alfa af, richting de witte wolvin. Aandachtig keek hij haar even aan, volgde daarna haar voorbeeld door ook op zijn kont te gaan zitten. “Ah, nieuw bloed in de roedel?”  Even wende hij zich op de omgeving, het was te zien dat hij de tweede was die gearriveerd was, niet een slecht resultaat aangezien hij zich niet al te snel uit de voeten had gemaakt. “Aissar.” Knikte hij de teef toe, om zichzelf maar voor te stellen. Als de alfa de wolvin er wel bij wou hebben, zou het zeker weten wel goedkomen. Hoewel hij nog wel ergens zijn twijfels had, hij had natuurlijk ook geen enkel idee hoe de onbekende wolf was. Eén van zijn oren draaide naar achteren, hij vermoedde dat het niet lang zou duren dat er nog een Shadow zich meldde. Om niet verder op de teef in te gaan keerde hij zijn kop naar Kai. “Nog heimwee gehad?” Hij wist hoe zeer zijn moeder gehecht was aan het vorige gebied, ze had tenslotte een langdeel van haar leven daar geleefd. Zelf had hij dat gevoel minder, Aissar was dan ook al in meerdere gebieden geweest.

Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


It's Ours [Shadows] Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's Ours [Shadows]   It's Ours [Shadows] Emptydi apr 26, 2016 8:16 pm

Het duurde niet lang of er verscheen een tweede wolf, die meteen keek naar de zwarte wolvin. Dat was wel te verwachten, zij was duidelijk de Alpha. "Yo," klonk er nogal schor, waarna een paar felgele ogen haar aankeek. Kova deinsde niet terug en volgde aijn voorbeeld door hem aandachtig te bestuderen. Het was een zwarte, best wel gespierd en sterke reu, met een paar felle ogen die haar doordringend aankeken. Kova bekeek hem met hetzelfde soort blik terug; neutraal maar zelfzeker, en zeker niet arrogant.
'Ah, nieuw bloed in de roedel?' En niet veel later stelde de reu zichzelf voor als Aissar. Hm, dat soort namen kwam je niet vaak tegen, maar dat was oké. 'Kova,' zei ze kalm terug en keek hem rustig aan met haar ijsblauwe ogen. Ze wilde er niet veel woorden aan vuil maken, omdat ze zeker niet het kletskoustype was. Maar deze reu leek op dit moment best nog wel oké, dus zou ze hem wel een kleine babbel gunnen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zayn

Zayn


It's Ours [Shadows] Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's Ours [Shadows]   It's Ours [Shadows] Emptyma mei 09, 2016 8:26 pm

Al een tijdje zat hij achter een flinke haas aan, maar die was hem tot nu toe steeds te slim af geweest. Het dier had duidelijk nog zin in het leven, want telkens weer ontsprong hij de dans. Zayn zat nu ergens in de struiken verscholen. Natuurlijk was de haas allang op de hoogte van zijn aanwezigheid, maar als hij zich even stil hield was de verassing van de aanval groter en misschien kon hij dan wel het dier te pakken krijgen. Hij wilde net naar voren springen om het dier te grijpen, maar werd verstoord door het geluid van een huil. Het was de bekende huil van Kai. Wat wilde die nou weer? Doordat hij even was afgeleid was de haas op een een af andere manier ook uit z'n zicht verdwenen. "Volgende keer krijg ik je wel," mompelde hij. De boodschap omtrent de huil was duidelijk; hier komen! En waarschijnlijk het liefst zo snel mogelijk. Zo volgzaam als hij was deed hij dat dan ook. Hij versnelde z'n passen in de richting van de bron wat hem uiteindelijk bracht naar een behoorlijk duister deel van het bos. Ergens verderop doken al de eerste wolven op die bij hun hoorden. Eentje kende hij, Aissar, zoon van Kai. De andere wolf was hem volledig onbekend. Hij knikte even kort naar iedereen, waarna hij ergens z'n billen op de bodem plantte. Waarschijnlijk was dit het moment waar hij al een tijdje op gewacht had.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kai
Administrator

Kai


It's Ours [Shadows] Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's Ours [Shadows]   It's Ours [Shadows] Emptywo mei 11, 2016 7:17 pm

Al vrij snel kwam het eerste gezicht tevoorschijn. Het was Kova, als ze het zich goed herinnerde. Zij had een tijd terug aangegeven dat ze deel wilde uitmaken van de roedel. Prima, maar dan moest je je wel eerst bewijzen. Ze knikte even naar de teef die aan kwam lopen. Kova nam naast haar plaats, maar zei niets. Er leek zelfs geen begroeting af te komen. Jammer, maar helaas. Gelukkig verscheen al gauw een ander, wel bekend gezicht. Het was Aissar. Haar bloedeigen zoon. Ze glimlachte even naar hem toen ze hem zag. Hij nam in ieder geval wel de moeite om haar te begroeten. Al snel ging z'n aandacht naar de jonge Kova. "Nieuw bloed in de roedel?" merkte hij op. Kova was op dit moment zeker nog geen echte Shad. Daarvoor moest ze zich eerst nog bewijzen. De teef liet weer niet veel van haar horen en sprak alleen haar naam uit. Naja, prima. Als ze zich maar straks wist te bewijzen. Aissar vroeg naar haar heimwee. Ze was door alles bijna vergeten dat ze hier niet zomaar waren beland. Het leek wel jaren geleden dat ze in Wolf Story hadden geleefd. "Prima hoor, maak je maar geen zorgen," greens ze. Het enige waar ze niet zo blij mee was, was dat Djinn haar in de steek had gelaten. De teef leek weer boven op haar wonden te komen, maar was opeens weer compleet teruggezakt. Zo erg dat ze had besloten de roedel te verlaten. De teef had ze al in geen weken gezien en ze zou ook niet weten waar de sneeuwwite ex-Shadow zich zou moeten bevinden. Ze wende haar blik af, want daar vanuit de verte zag ze wel iets Djinnigs aankomen. Het was weliswaar niet de wolvin zelf, maar haar zoon die daar aan kwam lopen. Hij kwam er ook bijzitten. De groep was klein, maar ze vond dat ze al wel kon beginnen met vertellen wat er ging gebeuren. "Ik denk dat we allemaal wel een idee hebben wat we hier komen doen," begon ze. "De grond waar wij nu op staat hoort vanaf nu aan ons toe wat mij betreft. Hier vlakbij zijn wat grotten die ons centrale punt zullen vormen. Ik hoop ergens dat wij vandaag nog wat tegengas krijgen van al het andere volk wat hier rondloopt, maar die houden zich op een een of andere manier nog aardig stil." Er was nog geen buitenstaander in de verste verte te bekennen. Niemand die er iets op tegen had dat de Shads hier wat gebied kwamen claimen?
Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


It's Ours [Shadows] Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's Ours [Shadows]   It's Ours [Shadows] Emptyma mei 16, 2016 2:00 pm

Er kwam een derde wolf opdagen; een zwartige reu kleurloze, grijze (?) ogen en stevige spieren. Hij was minstens twee keer zo oud als Kova en zeker geen poedeltje, dus behoorde hij waarschijnlijk ook tot de Shadows. Toen de nieuwe reu kort knikte en zich op z'n billen liet ploffen gaf de sneeuwwitte, jonge wolvin een knikje terug. Na een poosje was er niemand meer die zich bij het kleine groepje voegde. Kova was onder de indruk. Van zo'n roedel waar zulke stoutmoedige, kwaadaardige verhalen over werden rondgestrooid, was er niet veel meer over dan twee reuen, een oudere teef en zijzelf - nog niet helemaal, maar ze ging zich snel genoeg bewijzen dat ze het helemaal waard was.
De oudere, zwarte teef met rode ogen trok plots haar bek open en Kova richtte haar aandacht rustig op de Alpha. Hm, wat actie. 'Ik denk dat wie allemaal wel een idee hebben wat we komen doen,' startte ze. Er werd verteld dat dit land tot hen behoorde, de Shadows, en de Grotten hun kamp zouden vormen. De roodogige wolvin hoopte ook op een van die mafketels van Serigala-ers, maar Kova eerlijk gezegd niet. Ze was zeker niet bang om haar klauwen vuil te maken of iemand een flinke krab, beet of breuk te bezorgen, maar de laatste tijd had ze nogal vaak moeten vechten waardoor er veel halfgenezen krabben in haar vacht zaten. Onlangs was er bij de Hallow Tower een of ander bruin wicht van de Serigala-rakkers geweest die er niet had tegen gekund dat Kova een slokje water uit een of ander stroompje had genomen en had zich schaamteloos op haar gestort. Kova had duidelijk gemaakt dat ze wel wat personal space wilde en nu liep de teef rond met diepe snee over haar wenkbrauw. Zelfs water deelden ze al niet meer, dus wat konden ze dan verwachten als de Shadows een heel gebied opeisten?
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




It's Ours [Shadows] Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's Ours [Shadows]   It's Ours [Shadows] Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» From The Shadows
» 13. [Shadows]
» The Shadows
» The Shadows - Events
» » Back into the Shadows

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Low lands :: Dalrey Forest-
Ga naar: