Serigala


 

Deel
 

 Out of my element {OPEN}

Ga naar beneden 
Rowan

Rowan


Out of my element {OPEN} Empty
BerichtOnderwerp: Out of my element {OPEN}   Out of my element {OPEN} Emptydo feb 04, 2016 9:26 pm


Bij elke stap die hij nam, volgde er een zuigend geluid. Rowan legde geërgerd zijn oren naar achteren. Van al de gebieden dat hij hier als eerst had kunnen binnenvallen, was het deze geworden. De ondergrond zoog aan zijn pootkussens, en hij vond het allesbehalve een prettig gevoel. Hij was niet vertrouwd met drijfgebieden, dus keek hij wel uit zijn doppen... Maar hoe sneller hij hier weg kon geraken, hoe liever. Zelfs met de koude en de laag sneeuw, zakte je nog makkelijk door de grond. Soms nam hij eens een sprong, als hij merkte dat paden voor hem wat zachter leken. Achteraf bleek dit nooit echt in zijn voordeel uit te pakken, hij was namelijk geen pluimengewicht. De enige uitkom die hij had was dieper wegzakken, en dan begon hij te mompelen en vloeken doordat hij de komende meters zijn poten hoger moest heffen. Hij was hier echt niet voor gemaakt. Rowan had liever een stevige ondergrond onder zijn poten. Hij was dan ook niet het genre dat je op wankele ondergronden zou zien staan, aangezien hij al vroeg door had gekregen dat alles zo een beetje het begaf onder zijn gewicht. Hij was een massief gebouwde Timberwolf, met een zeldzame witte vacht en lichtgrijze ogen. Hij liep nog een hele tijd verder te mompelen op zichzelf, toen hij iets rook. Om preciezer te zijn, een andere wolf. Hij keek op, en vertraagde iets zijn pas, maar hij dacht er niet meteen aan om stil te blijven staan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kana

Kana


Out of my element {OPEN} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Out of my element {OPEN}   Out of my element {OPEN} Emptydo feb 04, 2016 9:54 pm




Ze had het weer geflikt. Voor de tweede keer in haar leven zat ze in het moeras. Ze had een zeker persoon beloofd om er nooit meer te komen, maar technisch gezien was het deze keer niet expres. Helemaal niet zelfs. Het was de plek waar ze de grootste hekel aan had en die ze eigenlijk altijd vermeed. Geen wonder, in haar oude thuis had ze er een bijna dood ervaring gehad. Toch had ze het grensgebied niet op gemerkt. De gebieden waren nieuw en per slot van rekening lag er nog een dikke laag sneeuw die het perfect camoufleerde. De eerste keer dat haar voorpoot weg zakte in de witte drap had ze opgemerkt dat het een natte bodem onder verscholen lag. Ze was vrijwel direct geschrokken en had een uitweg proberen te zoeken. Toen ze de verharde paden niet kon onderscheiden van de dodelijke poelen was ze op een tijdelijk idee gekomen: De witte kleine wolvin had haar zelf omhoog gekleuterd op een omgevallen boomstam.

Met haar nagels stevig in de schors en íets in elkaar gedoken keek ze over de ongelijke vlakte heen. Ze kon moeilijk schatten waar ze veilig kon afstappen of waar ze precies in het moeraszand zou donderen, mede dankzij de sneeuw die haar blind maakte voor enige dieptes. En dat risico wilde ze niet nemen, niet nog eens. Haar pluizige oren draaide nukkig naar achteren toe en ze sloeg haar staart random haar lichaam tegen de kou. Bij het horen van een geluid keek ze verwonderd op. Haar ogen kraste over de vlakte heen en precies daar zag ze iemand lopen: Sneeuwwit.. en de andere kant op. Het leek erop dat hij het beter kende dan haar, dus trok ze meteen haar muil open. "Hey! Wacht even!" Haar stem die ze had verheft maakte een gestrekte echo. Wachten op een reactie deed ze dan ook niet, als de wolf nonchalant zou door lopen dan moest ze er alles aan doen om hem tegen te houden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Rowan

Rowan


Out of my element {OPEN} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Out of my element {OPEN}   Out of my element {OPEN} Emptydo feb 04, 2016 11:50 pm


Rowan stapte nog enkelen meters verder door het moeras, maar hij kon geen andere wolf waarnemen. Beter zo want hij had het gevoel dat hij enkel dieper het gebied betrad, en dat leverde een hoop gesukkel op. Zijn zwaargebouwd lichaam werkte niet erg mee. Hij was nooit een wolf met gratie geweest, maar nu voelde hij zich wel grandioos lomp. Stug zette hij door, ooit zou er toch eens een einde aan moeten komen. Deze gedachten dreven zijn tempo iets sneller op. Hij was zo geconcentreerd, iets wat hij zelden was. Hij was iemand die zich snel ging vervelen, en vaker impulsief was dan goed was voor hem. Hij dacht zelden tweemaal iets door, dat maakte wel niet van hem een domme os. Want hij had het nu al langer dan 2 jaar zijn eigen vel uit de problemen gewerkt, problemen die hij misschien wel zelf had veroorzaakt.. Maar dat deed er niet toe.

Door zijn concentratie heen, hoorde hij dat iemand hem achterna riep. Zijn oren richten zich naar achteren om zeker van zijn stuk te zijn, en hij hoorde nu nog duidelijker de echo nagalmen. Rowan kon aan de stem horen dat het een wolvin was die geroepen had. Al probeerde het logische deel of egoïstische deel van hem hem ervan te overtuigen om te blijven doorlopen, kwam hij toch tot stilstand. Zijn nieuwsgierigheid was gewekt. Hij draaide zich om, en begon weer langzaam terug te lopen. Er van uit gaand dat ze zijn aandacht probeerde te trekken, dat waren toch zijn vermoedens want hij rook niemand anders in de geburen. Hij zocht met zijn ogen de omgeving af, maar zo makkelijk kon hij de eigenares van de stem niet terug vinden. Een lichte frons overschaduwde zijn gelaatstrekken. Hij hoopte voor haar dat dit geen spelletje was dat ze met hem uithaalde, want vaak liep het verkeerd af voor zijn tegenpartij in dat geval. Hij was een prima speurder, hij kon in een mum van tijd iemands locatie achterhalen. Hij stak bedachtzaam zijn snuit wat hoger in de lucht, en pikte de wolvin haar geur op. Zijn blik vernauwde zich, en toen haar haar zag zitten, kreeg hij spontaan het gevoel om zich terug om te draaien. De jongere teef zat op een omgevallen stam enkelen meters boven de grond. Hij zette koers in haar richting, hopend dat het geen zottin was. Toen hij de boomstam had bereikt, bleef hij terug staan. Een voor een haalde hij zijn poten op, in de hoop dat dit zou helpen niet verder weg te zakken. Hij keek haar met een vragende blik aan, `En vertel me nu eens; waarom moest ik zo nodig komen?´ hij kon het niet laten dit te vragen, zijn toon doordringend. Haar antwoord zou wel verduidelijken of ze wel helemaal oké was in haar bovenkamer. Hij zag namelijk hoe strak haar klauwen de boom omklemde. Het kwam niet meteen in hem op, dat ze waarschijnlijk een angst had voor het moeras.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kana

Kana


Out of my element {OPEN} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Out of my element {OPEN}   Out of my element {OPEN} Emptyvr feb 05, 2016 10:55 am




Even leek het erop dat de reu haar kreet om hulp zou negeren. Haar oren draaide naar achteren toe en geconcentreerd volgde ze zijn bewegingen. Ze had ondertussen al opgemerkt dat zijn oren haar kant op waren gedraaid, wat dus duidelijk in hield dat hij haar had gehoord. Een kleine opgeluchte zucht verliet haar keek zodra hij besloot om van koers te veranderen. De reu probeerde haar geur op de pikken en Kana hield hierbij koppig haar mond, hij zou zijn weg wel vinden. Haar gedachtes klopte, binnen een mum van tijd hadden hun blikken elkaar gekruist en kwam de wolf naar haar toe gelopen. Nu hij dichterbij kwam kon ze hem beter in haar op nemen. Hij was groot met grijsachtige ogen en een neutrale uitdrukking op zijn snuit. `En vertel me nu eens; waarom moest ik zo nodig komen?´Zijn stem klonk doordringend en alhoewel ze haarzelf benauwd voelde door de angst van dit gebied, bleek het bij hem totaal niet zo te zijn. Hij bewoog zijn poten rusten op en neer om niet te blijven hangen in de modder, wat ze eigenlijk wel had verwacht van deze reus. Kana's klauwem klemde zich stakker in de schors. "Zoals je nog al kan zien, wólf.." Zij ze met een bijdehante ondertoon, haar ogen op de zijne gericht. "..Zit ik niet bepaald confortabel," Vervolgde ze om haar zin af te maken. Het voelde gênant aan om dit te zeggen. Al helemaal tegen een vreemdeling. Misschien was een leugen over hoogtes beter, in plaats om te verstellen dat ze een doodsangst had voor het moeras. ''Hoogtevrees. Ik kan er niet vanaf komen," Sprak ze met een gedempte stem waarbij haar ogen afweken naar haar voorpoten.


Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




Out of my element {OPEN} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Out of my element {OPEN}   Out of my element {OPEN} Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Anyway [open]
» Sun Set (OPEN)
» May [OPEN]
» s t u c k [&open]
» Less Is More [OPEN]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Valley :: Mossley Marsh-
Ga naar: