Serigala


 

Deel
 

 Folkin' Around

Ga naar beneden 
Syren

Syren


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Folkin' Around   Folkin' Around Emptywo feb 17, 2016 5:24 pm


Het enorme gebergte doemde vlak voor haar op. Met ontzag keek Syren tegen de grillige rotspunten en de sneeuw die op de hellingen lag. Dat zou toch een prachtige lawine kunnen veroorzaken zeg! Het witte goedje lag stapels dik op de grond, het knerpte onder haar poten en de kou beet in haar pootkussentjes. Gelukkig was ze als Timberwolf wel gewend aan ijzige temperaturen. Alleen sneeuwstormen vond ze niet zo prettig. Maar nu was het weer mooi; de zon scheen en de ijskristallen fonkelden overal.
Nadat de jonge wolvin Kazz achter haar had gelaten -zijn constante gebrabbel over zijn achterwerk begon haar flink te irriteren- had ze besloten om een bezoekje te brengen aan het 'vennetje' achter de heuvels. Nou, ze wist niet precies of ze wel de goede kant op gegaan was, maar de hoeveelheid water die voor haar lag was niet bepaald een ven te noemen. Eerder een groot meer, dat aan de voet van de bergen lag en het einde van de vallei vormde. De geuren die hier rondhingen waren vers, het was een drukbezocht gebied. Ze was ervan overtuigd dat het hier in de zomer vol vis moest zitten, maar nu het winter was was de kans groot dat de zalm vertrokken was. Bovendien was het wateroppervlak dichtgevroren en bedekt met een dikke laag ijs. Voorzichtig probeerde Syren een poot op het gladde spul te zetten. Het kraakte niet, dus plaatste ze meer van haar gewicht op haar been. Nog steeds hield het bevroren water haar, dus nam ze de gok en ging op het ijs staan. Ze wilde heel graag aan de overkant kijken, onderaan de berg zelf, wat er te vinden was. Misschien wel iets van prooi, wat schaars was in de winter, of gezelschap van andere soortgenoten. Al dacht ze niet dat het ontvangstcomité erg blij zou zijn met haar aanwezigheid. Ze had al gemerkt dat de oude bewoners van Serigala niet erg gesteld waren op de nieuwkomers.
Pootje voor pootje schuifelde Syren over het ijs, erop lettend om niet uit te glijden. Het ging goed, totdat ze een geluidje achter zich hoorde. Met een ruk draaide ze zich om, wat erin resulteerde dat ze snoeihard op haar bek ging. Ze schoof een stukje door dankzij de spekgladde ondergrond. Kreunend kwam ze tot stilstand en zag vier poten die een andere wolf toebehoorden. Great, ze had al een goede indruk gemaakt zeg!

[Khuolema]
Terug naar boven Ga naar beneden
Khuolema

Khuolema


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Emptywo feb 17, 2016 6:29 pm

Bah, ijs. De zwarte reu had er altijd een hekel aan gehad. Het voelde te koud, te glad en te nat en bovendien was het niet eens eetbaar. Of nuttig. De breedgeschouderde reu stond aan de rand van het meer, bij de oever van het meer, waar de vertrouwde grond overging naar dat ellendige ijs. Khuolema staarde er vol afschuw naar en merkte vervolgens dat vlak onder zijn poten een visje was vastgevroren. Oh, wat kon hij dat goed gebruiken... Wat nou als hij het er eens probeerde uit te graven? Het zou misschien minder goed smaken, maar misschien wel het beste wat hij in deze barre periodes kon krijgen. Zeker nu de ouwe rakkers van dit gebied opstandig werden.
De reu nam een besluit. Hij begon met zijn klauwen over het ijs te krabben, maar na twee minuten was hij nog geen halve centimeter dieper gekomen. Meteen vond hij een oplossing; met zijn kaken hapte hij in het koude harde spul. Dat ging een stuk beter, sneller én effectiever, maar na een tijdje deden z’n tanden pijn van de kou. Nu de kuil dieper was, leek het een stuk makkelijker te poot voort te gaan. Geconcentreerd groef hij verder, totdat de staart van de vis volledig uitgegraven was. Nog even, en...
...er kwam een wolf... aangegleden? Meteen staakte Khuolema zijn jacht en keek met een fronsje naar de veelkleurige wolvin die op d’r bek was gevallen en een stukje naar zijn kant was gegleden over het ijs. Toen de teef voor zijn poten tot stilstand was gekomen, verbreedde de frons zich alleen nog maar verder. 'Lekker op het ijs aan het dollen?' vroeg de grote zwarte reu een tikje sarcastisch en draaide z’n kop een beetje.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Emptywo feb 17, 2016 8:12 pm


Een zware stem klonk van boven haar kop. 'Lekker op het ijs aan het dollen?' Het sarcasme was niet te missen. Lichtelijk grommend stond ze op, maar ze dreigde niet tegenover de andere wolf. Syren rekte zich uit en sloeg haar nagels in het ijs, om niet nog zo'n fiasco mee te hoeven maken.
'Nee, ik leer schaatsen. Dat zie je toch?' Ze sloeg haar ogen op en bestudeerde de wolf tegenover haar. Het was een zwarte reu met gifgroene ogen. Hij was ouder dan haar, een jaartje, misschien twee. Spieren had hij wel en hij zag er stevig en sterk uit. Een frons was tussen zijn ogen gegroefd, hij keek redelijk geïrriteerd. Misschien had ze hem gestoord bij zijn bezigheden? Haar blik viel onmiddellijk op een ingevroren vis met flink wat krab- en bijtsporen ernaast; blijkbaar had de wolf het voedsel eruit willen graven. 'En jij dan?' informeerde ze nieuwsgierig. Iemand die zo veel werk verrichtte voor zo'n mager visje moest wel heel hopeloos zijn. 'Lukt het een beetje?' Ze keek hem weer aan en probeerde niet te grijnzen. Een paar ijsklontjes hingen in zijn baard, wat hij blijkbaar niet door leek te hebben. Grappig dat hij zijn tanden in het ijskoude spul had gezet, dat zou ze er zeker niet voor over hebben. Het idee alleen al van die bevroren, glibberige brokken in haar bek... Brr!
Terug naar boven Ga naar beneden
Khuolema

Khuolema


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Emptywo maa 02, 2016 8:40 pm

De wildkleurige teef stond licht brommend op, maar het klonk niet echt dreigend. Khuolema kon een kort gegrinnik niet laten, en bestudeerde de wolvin opnieuw. Ze was 'n stukkie jonger dan hem, met witte buik en poten, groene ogen en een veelkleurige pels. Vreemd genoeg deed ze hem denken aan Vamp. Hij onderdrukte een ongeruste rilling. Als alles wel goed was met zijn lieveling, want hij had haar al een tijdje niet meer gezien. Maar goed, de sneeuwwitte prachtige wolvin had wel bewezen dat ze haar mannetje kon staan, en daar vertrouwde de grote gespierde reu op.
'Nee, ik leer schaatsen. Dat zie je toch?' Weer kon Khuolema een korte grinnik niet laten, en hij ging er van uit dat de jonge wolvin niet een echte badass was, dus begon hij verder te graven in het ijs; met een krachtige graafbeweging schepte hij nog wat ijs uit het gat.
'Hm. Nog veel oefenen,' merkte hij op voordat z'n zwarte massieve poot nog eens in het gat schraapte. De vis lag bijna bloot.
'En jij dan?' informeerde de nieuwsgierige jonge wolvin. 'Lukt het een beetje?' Er hing een quasi-grijns bij haar lippen en hij keek koeltjes terug, waarna hij zich terug over het dunne visje boog; van de nattigheid en koude bij zijn snuit voelde de ravenzwarte reu nauwelijks meer, en hij zette zijn tanden in het uiteinde van de staart van de vis, die half-bevroren opgegraven was. 'Teminste een stukje beter dan je schaatslessen,' bromde Khuolema niet vijandig en gaf de vis een harde ruk. Er klonk een korte krak in het ijs en hij rukte zijn kop naar links, waardoor de vis losschoot uit het ijs. Missie volbracht.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Emptyza maa 05, 2016 5:49 pm


De zwarte reu leek het allemaal enorm grappig te vinden. Hij grinnikte even, en merkte vervolgens op dat ze nog flink wat moest oefenen wilde ze echt kunnen schaatsen. Syren hield haar kop een beetje schuin. Klonk daar enig sarcasme door in zijn stem?
Onverstoorbaar ging hij verder met het uitgraven van zijn bevroren vis. Geamuseerd keek ze toe hoe hij verwoede pogingen onderging om zijn maaltje uit te graven. Toen ze ernaar vroeg bromde hij wat. Ze verstond 'Tenminste een stukje beter dan je schaatslessen,' maar zeker was ze er niet van. Voordat ze iets gevats terug kon zeggen klemde hij zijn tanden om de staart van het beest heen en gaf een harde ruk. Het ijs kraakte, waarna de vis bevrijd werd. Ze stond versteld, dit had ze zelf niet kunnen bedenken. Niet dat ze dat ooit toe zou geven, hoor...
'Pas je wel op dat we niet gezellig samen door het ijs zakken, zo meteen?' vroeg ze bedenkelijk. 'Ik vertrouw dat gekraak niet helemaal.' Ze probeerde niet te grijnzen. Het was lang geleden dat ze lol had getrapt met iemand. Dit beloofde een interessant gesprek te worden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Khuolema

Khuolema


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Emptywo maa 09, 2016 7:46 pm

De nogal verstelde blik van de vreemde wolvin gaf hem voldoening en hij hield zijn kin fier omhoog met de bevroren vis in zijn bek. Het gladde dier - dat doodgevroren was- zou een kleine maaltijd zijn die nauwelijks z'n buik zou vullen, maar hij was er niets minder dan trots op.
Wat de zwarte reu niet door had, was dat er een scheur van uit het gat schoot en achter zijn enkel doorscheurde. Hij werd wel iets gewaar, en sloeg zijn klauwen diep in het ijs om zijn evenwicht te houden door de kleine schok. Khuolema hield een seconde zijn zintuigen scherp maar toen verdween zijn nauwlettende blik, hoewel zijn oren nog steeds draaiden. Je kon niet voorzichtig genoeg zijn.
De wolvin sprak zijn gedachten haast uit. 'Pas wel op dat we niet gezellig samen door het ijs zakken, zo meteen?' zei de wildkleurige teef peinzend. 'Ik vertrouw dat gekraak niet helemaal.' Khuolema knikte en draaide zich haast meteen om. 'Ik evemin. We kunnen geen...' begon hij terwijl hij koers zette naar de oever, maar hij pauzeerde en stopte toen de scheur voor zijn poten voortrok. De reu bleef verstijfd staan, en hij wilde terug krabbelen, maar z'n poten werkten niet bepaald goed mee. Zijn instinct waarschuwde hem voor gevaar, en even later zakte het ijs onder zijn poten weg en werd hij helemaal onder gedompeld in ijskoud water.
De schok van het ijskoude water was zo heftig dat Khuolema's hart een slag miste. Het donkere water sloot zich enkele tellen boven zijn hoofd en hij peddelde heftig met zijn poten om terug naar het wateroppervlakte te geraken. Toen zijn brede zwarte kop boven het water uitstak, zette hij meteen zijn poten in het ijs. Khuolema hapte naar adem en zijn ademhaling was onregelmatig en zwaar. Hoe grappig dit er ook mocht uit zien, wist hij dat dit een gevaarlijk spelletje speelde; als hij niet snel uit dit ijswater geraakte, was hij binnen enkele minuten onderkoeld en kon hij zo goed als dood zijn.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Emptywo maa 09, 2016 8:14 pm


De zwarte reu leek eerst ontzettend trots op zijn vangst, maar toen Syren over het ijs gleed er ook over zijn gezicht een donkere uitdrukking. 'Ik evenmin,' bekende hij, 'we kunnen geen...' Hij werd ruw onderbroken door een luide kraak. Een flinke scheur was bij zijn poten ontstaan. De jonge teef keek toe hoe de wolf bevroor. Uit voorzorg nam zij zelf een aantal passen achteruit. Want je wist maar nooit. Hij was namelijk zwaarder dan zijzelf was. Als er iemand door het ijs ging zakken, was hij de eerste.
Nog een krak. De reu probeerde nog achteruit te krabbelen, maar hij leek over zijn eigen poten te struikelen. Een grijnsje verscheen op de snuit van Syren, maar het lachen verging haar al snel toen eindelijk het ijs brak onder zijn gewicht en de wolf zelf compleet onder water verdween. Als geen ander wist ze de gevaren van koud water en door het ijs zakken. Zelf was ze in het noorden opgegroeid en de lessen van haar moeder zouden haar nog altijd bijblijven. De wolvin liet zich op haar buik zakken en kroop toen centimetertje voor centimetertje naar het wak toe. De zwarte wolf was weer boven gekomen, maar hapte naar adem. Zijn ademhaling kwam met horten en stoten. Nog even en hij zou in shock raken. Dat mocht niet gebeuren. Gelukkig was hij slim genoeg om zijn klauwen in de rand van het ijs te zetten. Dat voorkwam dat hij terug onder water zakte. Volgens de regels van haar moeder naderde ze hem voorzichtig. Het ijs was daar nog net sterk genoeg om haar gewicht te kunnen dragen, want anders zou de reu al eerder te water gelaten zijn. Dus schoof ze op haar buik net dichtbij genoeg om hem te kunnen helpen.
'Dit kan even pijn doen,' verontschuldigde ze zich tegenover hem. Maar ja, waarschijnlijk had hij liever een lichte bijtwond in zijn nek dan dat hij bevroren op de bodem van het meer lag. Net vissenvoer. Ze wachtte niet langer af, iedere seconde kon van belang zijn. Syren zette haar tanden in het nekvel van de zwarte reu en trok uit alle macht. Natuurlijk beet ze niet diep, de kans dat ze zijn slagader of luchtpijp zou raken was veel te groot. Ze greep enkel het bovenste laagje huid vast, zoals een moederwolf haar welp draagt.
Met al haar kracht sleurde ze aan de wolf. Het ijs kraakte onder haar, maar behield het nog net. Beetje bij beetje kroop ze weer achteruit, de reu meetrekkend. Alleen zijn achterlijf kon ze er zelf niet uithalen, dat zou hij zelf moeten doen. Zijn vacht zou zich inmiddels al lang vol hebben gezogen met water, wat het geheel nog gewichtiger maakte. Jeetje, wat was hij zwaar!
Terug naar boven Ga naar beneden
Kova

Kova


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Emptywo maa 09, 2016 8:41 pm

De koude van het water verkilde Khuolema tot op het bot en zijn borstkas deed ontzettend veel pijn, zodat hij nauwelijks adem kreeg en de grip op het ijs haast verloor. Hij werd zich traag gewaar dat hij weggleed, en spartelde met zijn achterpoten zodat zijn voorlijf wat meer op het ijs was geplaatst. De zwarte reu rilde en zijn hartslag ging afwisselend razendsnel en slakkentraag; dat kon hij voelen in zijn keel en bek.
Zijn groene, opengesperde ogen vielen op de wildkleurige teef; zij was gelukkig van plan om hem niet achter te laten. De jongere teef nam het risico om dichterbij te geraken, in een zeer slimme positie; haar buik laag tegen het ijs, zodat de kans minder was dat ze erdoor zakte. Misschien had hij daar ook eens aan moeten denken, voordat hij hier in deze wak was gevallen, nu bijna onderkoeld, ijskoud en nat.
'Dit kan even pijn doen,' verontschuldigde de wolvin voordat ze een harde ruk gaf aan zijn nekvel. Khuolema voelde het nauwelijks; daar voor was hij te geconcentreerd om op het ijs te komen. Hij voelde zelfs een vleugje hoop dat deze wolvin hem wilde helpen, ook al zat hij in zo een benarde situatie waar zij ook in kon geraken. Ook al was de jongere wolf kleiner dan hem, slaagde ze er in hem half uit het water te trekken. Ja, ze waren er bijna...
Krak! Bij zijn achterlijf brak er een stuk ijs af en een grommende kreet ontsnapte zijn bek waar klodders ijs en water aan hingen, dat al lichtjes begon te bevriezen waardoor er kleine ijspegeltjes werden gevormd. 'Poedelverdomme!' grauwde hij met een ademloze, pijnlijke stem, maar slaagde er met zijn koude, natte achterpoten zich af te duwen en zich volledig op het ijs te krijgen. Khuolema's spieren deden pijn en zijn kop viel slap op de koude, harde ijslaag, maar hij slaagde er niet in om zich verder van de wak te slepen. Hij rilde en voelde hoe de uiteinden van zijn vacht verkilden, terwijl een onaangename kilte zich door heel zijn zwarte, gespierde lijf verspreidde, dat nu totaal slap en nutteloos was geworden.

(Whaa! Sorry, verkeerde account!
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Emptyza maa 12, 2016 10:29 am


Een luide kraak verstoorde de ijzige stilte die rond het meer hing. De zwarte reu plonsde weer een eindje terug in het water toen er opnieuw een stuk ijs onder zijn achterste afbrak en hij terug dreigde te vallen. Syren zette zich schrap met haar nagels om te voorkomen dat ze zelf het wak in werd gesleurd. Ze kraste diepe groeven in het bevroren water, maar behield haar positie.
'Poedelverdomme!' grauwde de wolf plotseling. Even trok ze een wenkbrauw omhoog. Wat had hij een interessante woordkeuze. Dit scheldwoord had ze nog nooit eerder gehoord. Toen focuste ze zich weer op de taak die voor haar lag; zorgen dat hij weer op zijn poten kon staan. Gelukkig had hij begrepen dat ze het niet in haar eentje kon klaren, dus gebruikte hij zijn achterpoten om zich op de kant te werken. Zijn ademhaling klonk rasperig en schor, maar hij leefde in ieder geval nog. Met een laatste ruk aan zijn nek van Syren en met behulp van zijn eigen krachten kwam de reu tenslotte uit het wak. Hij plofte neer waar hij stond en bewoog niet meer. Zijn kop lag slap op het ijs.
De jonge teef hijgde en krabbelde overeind. Haar zeegroene ogen gleden over de gestalte van de reu en zagen dat hij rilde. Aarzelend zette ze een stap in zijn richting. Als ze niet in zou grijpen zou hij nog doodvriezen ook. Dan was al haar werk voor niets geweest. Dus goedwillig liep ze naar hem toe en ging naast hem liggen. Ze bleef op een respectabele afstand, ver genoeg om hem geen verkeerde ideeën te geven maar dichtbij genoeg om hem te verwarmen. Haar lichaamswarmte zou hem op moeten warmen, in ieder geval genoeg zodat hij het zou overleven.
'Mooie actie, ijskonijn,' grinnikte ze om de sfeer te verlichtten. 'Nu is het voorlopig afgelopen met mijn schaatslessen.' Ach, het ijs zou binnenkort toch gesmolten zijn. De lente stond voor de deur, ze voelde het in haar botten. Nog even en de sneeuw zou verdwijnen en plaatsmaken voor de vrolijke kleur groen. De bomen zouden opnieuw gaan bloeien en de prooidieren zouden in grote aantallen terugkeren. Met de zon zou ook de warmte terugkeren, die ze juist op dit moment hard nodig had. De kilte die de reu afstraalde voelde ze wel, en ook de koude van het ijs onder haar buik. Maar ach, het was voor het goede doel.
[Ghihi, ik heb een nieuwe bijnaam voor Khuo]
Terug naar boven Ga naar beneden
Khuolema

Khuolema


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Emptyza maa 12, 2016 7:14 pm

Al het gevoel was uit Khuolema's lichaam weggetrokken, en had plaatsgemaakt voor een ijzige koude. De zwarte reu met gifgroene ogen huiverde kort en likte het bevriezende water rond zijn lippen weg. Hij moest bewegen; andere was er geen twijfel mogelijk dat hij in enkele minuten zou doodvriezen. Grommend probeerde Khuolema op te staan, maar zijn poten gehoorzaamden niet en zijn instinct spoorde hem aan om stil te blijven liggen.
Een plotselinge warmtebron bij zijn flank liet Khuolema zijn oren spitsen. De jongere wolvin was naast hem komen liggen - waardoor z'n wenkbrauw even omhoog gleed - maar hij zag dat de wildkleurige teef hier geen verkeerde bedoeling mee had. Alleen om hem een beetje op te warmen.
Hij was nog geen twee minuten uit het ijswater en hij kreeg alweer 'n hoop sarcastische opmerkingen. Ergens moest hij er wel om grinniken, en beviel deze teef hem wel - hum, haar sarcastische opmerkingen.
'Mooie actie, ijskonijn. Nu is het voorlopig afgelopen met mijn schaatslessen.' 'Misschien is dat beter ook, schaatdanseresje,' bromde Khuolema helemaal niet humeurig - er kwam zelfs een knipoogje vanaf. Iets wat hij niet vaak deed bij wilvreemde teven. De ravenzwarte reu gromde en likte de ijspegeltjes rond zijn snuit weg, terwijl hij langzaam overeind krabbelde en zijn stijve spieren uitrekte. Zijn ogen glommen en hij maakte aanstalten om terug naar de vaste grond te gaan. Ja, ijs was nooit zijn favoriet geweest, maar dit was ongeveer een trauma.
Terug naar boven Ga naar beneden
Syren

Syren


Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Emptydi apr 12, 2016 3:51 pm

[Sorry voor de latigheid]
De oudere reu trok één wenkbrauw omhoog toen ze naast hem kwam liggen, maar koos ervoor om er geen opmerking over te maken. Syren verborg een grijnsje, verstandig. Zij kon namelijk beslissen om hem hier dood te laten vriezen of zelfs terug te flikkeren. Niet dat ze dat van plan was hoor. Maar het was wel prettig om een zekere vorm van macht over iemand te hebben.
Haar grijns werd breder. De jonge teef schudde even haar kop toen ijskonijn een snibbige opmerking terugbromde. 'Misschien is dat beter ook, schaatsdanseresje!' De humor in zijn stem was tastbaar, dus trok ze het zich ook niet persoonlijk aan. Een grinnik ontsnapte haar bek toen de oudere reu er ook nog een knipoogje aan toevoegde.
Syren keek toe hoe hij opstond en de klonten ijs rond zijn snuit weglikte. Ze volgde zijn voorbeeld en krabbelde weer op vier poten. Met haar nagels probeerde ze zich vast te klemmen in het ijs, vastbesloten om niet weer zo'n smak te maken en haar afgang te vergroten. Ach, haar prachtige snoekduik had ze goed gemaakt door het leven van ijskonijn te redden.
'Doe me een lol en blijf voortaan uit de buurt van bevroren water,' grimaste ze terwijl ze op de oever sprong. Zo, veilig land onder haar poten. 'Ik ben er namelijk niet altijd om onnozele wolfjes uit een ijsbad te redden.' Syren schudde haar vacht uit en keek de zwarte reu vervolgens triomfantelijk aan. Al was ze op haar muil gegaan, zij was toevallig wel degene die zonder ellende de oever van het meer had bereikt!
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




Folkin' Around Empty
BerichtOnderwerp: Re: Folkin' Around   Folkin' Around Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Serigala :: Valley :: Nimweth Lake-
Ga naar: